Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Najlepszym sposobem na uniknięcie tego typu schorzeń jest zaniechanie, najczęściej przypadkowych kontaktów seksualnych oraz stosowanie odpowiednich środków chroniących organizm przed zakażeniem. Seks z tylko jednym, stałym partnerem znacznie zmniejsza ryzyko rozwoju infekcji grzybiczej czy wirusowej.
Jakie badania?
Mimo że patogeny odpowiedzialne za występowanie chor�b wenerycznych najczęściej przenoszone są drogą płciową, to mogą przedostać się do organizmu np. poprzez uszkodzoną skórę lub błonę śluzową. Niezależnie od źródła i sposobu zakażenia konieczna jest jak najszybsza wizyta u lekarza i wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Najlepszym sposobem na potwierdzenie i wyodrębnienie patogenu są badania mikrobiologiczne. Materiał niezbędny do wykonania badania, w przypadku chorób przenoszonych drogą płciową, pobierany jest u kobiet w czasie badania cytologicznego, zaś u mężczyzn próbkę stanowi wydzielina z penisa. Na podstawie wyników można rozpoznać bakterię, wirusa bądź grzyba odpowiedzialnego za wystąpienie choroby. Sięga się po nie przy podejrzeniu np. rzęsistkowicy.
U pacjentów z podejrzeniem kiły bada się krew pod kątem OW, czyli odczynu Wassermana. Jest to rodzaj badania serologicznego pozwalającego na wykrycie przeciwciał skierowanych przeciwko krętkowi białemu, czyli bakterii odpowiedzialnej za rozwój kiły.
Rzeżączkę potwierdza badanie krwi, a grzybicę posiew oraz analiza pobranej z pochwy wydzieliny. Podyskutuj o tym na Forum Gazeta.pl: Kryzys w związku z powodu choroby wenerycznej? Zapytać partnera o jego seksualną przeszłość? A może poprosić, żeby się przebadał?
