Traumaland. Polacy w cieniu przeszłości

Książka popularyzująca badania psychologiczne prowadzone na społeczeństwach różnych krajów, a szczególnie Polski, pod kątem PTSD i tego co nieprzepracowane traumy przynoszą w widzeniu świata, zaufaniu itp. itd. Całość napisana bardzo przystępnie i przejrzyście, dużo odniesień do współczesnej historii i polityki, co mnie chwilami drażniło, bo czyż te obecnie aktualne nawiązania będą czytelne za lat 10? Trochę jest tu za dużo uwikłania w walkę polityczną, choć, przyznaję cel jest słuszny - społeczne katharsis. To co gdzieś podskórnie czułam zostało opisane precyzyjnie i systematycznie. Fajne, warto.

Książka popularyzująca badania psychologiczne prowadzone na społeczeństwach różnych krajów, a szczególnie Polski, pod kątem PTSD i tego co nieprzepracowane traumy przynoszą w widzeniu świata, zaufaniu itp. itd. Całość napisana bardzo przystępnie i przejrzyście, dużo odniesień do współczesnej historii i polityki, co mnie chwilami drażniło, bo czyż te obecnie aktualne...

Jestem rozczarowana. Książka porusza temat bardzo ciekawy, który od dawna mnie interesował, gdyż miałam okazję mieszkać w kilku krajach i często zastanawiałam się jak przeszłość wpłynęła na postrzeganie świata przez konkretne narody. W przypadku Polski oczywiste są traumy wojenne, przekazywane kolejnym pokoleniom i chciałam przeczytać coś naukowego na ten temat. Pozytywnie oceniam odniesienie się do konkretnych badań prowadzonych na licznych grupach osób, często w różnych krajach, z których to badań można wyciągnąć interesujące wnioski. Niemniej jednak przeczytanie książki zajęło mi dużo czasu, wielokrotnie odkładałam ją na półkę i wracałam, bo co chwila pojawiają się stronnicze fragmenty nacechowane politycznie i bardzo widać, do której strony polskiej sceny politycznej autorowi jest bliżej. Liczyłam na pozycję naukową, neutralną i bezstronną. I zawiodłam się. Po kilku dobrych akapitach autor musi rzucić cytatem z "gazety wyborczej" albo potwierdzić swoją tezę przykładami polityki PiSu. Wiele fragmentów ciężko się czytało, czułam niesmak i rozczarowanie. A fragment o tym jak Polacy bezzasadnie boją się migrantów pozostawię bez komentarza.

Szkoda, bo temat dobry i książka dobrze się zapowiadała.

Jestem rozczarowana. Książka porusza temat bardzo ciekawy, który od dawna mnie interesował, gdyż miałam okazję mieszkać w kilku krajach i często zastanawiałam się jak przeszłość wpłynęła na postrzeganie świata przez konkretne narody. W przypadku Polski oczywiste są traumy wojenne, przekazywane kolejnym pokoleniom i chciałam przeczytać coś naukowego na ten temat. Pozytywnie...

Książka od polskiego psychologa, ale czyta się ją jak pracę specjalisty prowadzącego badania w topowych uniwersytetach w stanach. Dużo wiedzy, choć wiadomości w niej przekazywane są.. traumatyczne. Mocno mnie striggerowała ta książka - ale to już moje kwestie do przepracowania. Tak czy inaczej pozycja warta uwagi, szczególnie jeśli jest się osobą otwartą na różne, często przeciwstawne poglądy, czy ciekawym psychologicznych mechanizmów napędziających zachowania jednostki / społeczeństwa.
Ale Ci, co są w opozycji do zdrowego rozsądku, raczej nie usłyszą czegoś co jest sprzeczne z ich już zastałym pogładem. Więc zapewne lektura nie dla wszystkich.
No i czytało się dość opornie przez ilość informacji, niemniej oceniam książkę bardzo wysoko własnie za to że było ich dużo.

Książka od polskiego psychologa, ale czyta się ją jak pracę specjalisty prowadzącego badania w topowych uniwersytetach w stanach. Dużo wiedzy, choć wiadomości w niej przekazywane są.. traumatyczne. Mocno mnie striggerowała ta książka - ale to już moje kwestie do przepracowania. Tak czy inaczej pozycja warta uwagi, szczególnie jeśli jest się osobą otwartą na różne, często...

Próba zdefiniowania, zdiagnozowania i zwerbalizowania "Polskich Traum Narodowych". Myśl i cel bardzo szczytny. Niestety [b]moim zdaniem[/b], zdecydowanie przekombinowana, wybiórcza i przesadzona w diagnozie. Pewnie dlatego, że nie odnajduje się w opisywanych sytuacjach, mam inny sposób myślenia i analizowania faktów, mitów, opowieści. Po prostu nie czuje "nerwu" tej książki.
Zdecydowanie zaskakuje mnie wysoka, jak na taką publikacje, ocena (na 190 ocen, chyba 180 jest powyżej 8 punktów na 10) i to mnie skłania do pewnych przemyśleń.
Myślę, że wynika to z ukierunkowania książki do określonego politycznie i społecznie czytelnika.
Ale książka godna polecenia.
Mimo, że się z tezami i diagnozą nie zgadzam.

Próba zdefiniowania, zdiagnozowania i zwerbalizowania "Polskich Traum Narodowych". Myśl i cel bardzo szczytny. Niestety [b]moim zdaniem[/b], zdecydowanie przekombinowana, wybiórcza i przesadzona w diagnozie. Pewnie dlatego, że nie odnajduje się w opisywanych sytuacjach, mam inny sposób myślenia i analizowania faktów, mitów, opowieści. Po prostu nie czuje "nerwu" tej...

Co to jest za książka! Pięknie tłumaczy rzeczywistość. Dzięki niej możemy rozumieć poprzednie pokolenie i samych siebie. Dostrzegać nasze cechy narodowe. A od tego możemy zacząć pracę nad zmianą. Jestem ogromnie wdzięczna za te książkę. Świadomość przeszłości jest podstawą do przyszłej zmiany.
Jestem zachwycona, poruszona i gotowa do jeszcze większej empatii i działania.
Dziękuję!

Co to jest za książka! Pięknie tłumaczy rzeczywistość. Dzięki niej możemy rozumieć poprzednie pokolenie i samych siebie. Dostrzegać nasze cechy narodowe. A od tego możemy zacząć pracę nad zmianą. Jestem ogromnie wdzięczna za te książkę. Świadomość przeszłości jest podstawą do przyszłej zmiany.
Jestem zachwycona, poruszona i gotowa do jeszcze większej empatii i działania....

Dlaczego w Polsce mamy tak mało zaufania do systemu, a tak wiele teorii spiskowych (i jak się okazuje PTSD)? Co z tym wspólnego mają wycieczki do Oświęcimia między Wawelem a Wieliczką, pomniki epatujące okrucieństwem, szacunek dla wojennych partyzantów, a niekoniecznie przedsiębiorców? Książka na pograniczu socjologii i psychologii z przystępnie opowiedzianymi badaniami, dla specjalistów i laików. Świetna, otwierająca oczy, łącząca kropki.

Dlaczego w Polsce mamy tak mało zaufania do systemu, a tak wiele teorii spiskowych (i jak się okazuje PTSD)? Co z tym wspólnego mają wycieczki do Oświęcimia między Wawelem a Wieliczką, pomniki epatujące okrucieństwem, szacunek dla wojennych partyzantów, a niekoniecznie przedsiębiorców? Książka na pograniczu socjologii i psychologii z przystępnie opowiedzianymi badaniami,...

Literatura obowiązkowa.

Literatura obowiązkowa.

Bardzo ciekawa analiza nas, Polaków, przez pryzmat historycznych traum. Ta książka tłumaczy wiele naszych cech jako narodu i pozwala zrozumieć pewne zachowania w społeczeństwie, które dla mnie osobiście często były niezrozumiałe. Warto!

Bardzo ciekawa analiza nas, Polaków, przez pryzmat historycznych traum. Ta książka tłumaczy wiele naszych cech jako narodu i pozwala zrozumieć pewne zachowania w społeczeństwie, które dla mnie osobiście często były niezrozumiałe. Warto!

Lektura obowiązkowa, ważna dla zrozumienia naszych polskich zachowań i problemów społeczno-psychologicznych. Warto też podsunąć ja środowisku edukacyjnemu, które mogłoby wreszcie zrozumieć szkodę, jaką przynosi epatowanie traumą, martyrologią i przemocą odmienianą przez wszystkie przypadki od przedszkola począwszy.

Lektura obowiązkowa, ważna dla zrozumienia naszych polskich zachowań i problemów społeczno-psychologicznych. Warto też podsunąć ja środowisku edukacyjnemu, które mogłoby wreszcie zrozumieć szkodę, jaką przynosi epatowanie traumą, martyrologią i przemocą odmienianą przez wszystkie przypadki od przedszkola począwszy.

jestem Polakiem to optymizm i Polak się ze sobą nie łączy - jako społeczeństwo straumatyzowane w wyniku naszej historii, jak nam coś wychodzi i powodzi to nie chcemy w to wierzyć. Spodziewamy się najgorszego - to może dlatego wrzucamy do kategorii na kiedyś nasze najbardziej szalone marzenia czy nawet coś bardziej namacalnego - jakieś mniejsze czy większe przyjemności i pomysły, które jakbyśmy przełamali jakieś swoje ograniczenia moglibyśmy ociągnąć a wychodzi nam tylko malkontenctwo. Tacy właśnie jesteśmy i jeszcze bardziej zrozumieniem nasz dzięki tej książce

jestem Polakiem to optymizm i Polak się ze sobą nie łączy - jako społeczeństwo straumatyzowane w wyniku naszej historii, jak nam coś wychodzi i powodzi to nie chcemy w to wierzyć. Spodziewamy się najgorszego - to może dlatego wrzucamy do kategorii na kiedyś nasze najbardziej szalone marzenia czy nawet coś bardziej namacalnego - jakieś mniejsze czy większe przyjemności i...