Ukryta królowa. Ksiega 1

Książkę czyta się przy jednym, ewentualnie z uwagi na gabaryty, dwóch podejściach. Dynamiczna akcja, znani niebanalni bohaterowie, świetnie ukazany świat, który zyskał tyłu zwolenników w cyklu demonicznym, a teraz kontynuuje dobrą passę w cyklu zmroku. Peter V. Brett z pewnością nie zawiódł.

Do tego tego wydanie jubileuszowe Fabryki Słów, przygotowane z dbałością o detale, runy i mapki przyciągają wzrok, pięknie prezentując się na półce.

Rozrywka dla umysłu, estetyczne cudo do domowej biblioteki, tylko kupować.

Książkę czyta się przy jednym, ewentualnie z uwagi na gabaryty, dwóch podejściach. Dynamiczna akcja, znani niebanalni bohaterowie, świetnie ukazany świat, który zyskał tyłu zwolenników w cyklu demonicznym, a teraz kontynuuje dobrą passę w cyklu zmroku. Peter V. Brett z pewnością nie zawiódł.

Do tego tego wydanie jubileuszowe Fabryki Słów, przygotowane z dbałością o...

Powrót do świata i bohaterów stworzonych przez Bretta to maksimum przyjemności!
„Ukryta Królowej” zdecydowanie trzyma poziom wcześniejszych tomów. Rozwój fabuły jest przemyślany i misternie poprowadzony. Jest akcja, napięcie i zaciekawienie. Rozbudza wyobraźnie i trzyma czytelnika w stanie ciągłej gotowości. Zaskakuje i wzbudza mnóstwo emocji.

I choć uwielbiam pomysł na tę historię, to i tak najwięcej serca oddałam bohaterom!
Uwielbiam uczestniczyć w ich rozwoju i dojrzewaniu. Obserwować, jak potykają się i wyciągają odpowiednie wnioski.
Jak dążą do celu, wykształcając po drodze odwagę, lojalność i samodyscyplinę.

Powrót do świata i bohaterów stworzonych przez Bretta to maksimum przyjemności!
„Ukryta Królowej” zdecydowanie trzyma poziom wcześniejszych tomów. Rozwój fabuły jest przemyślany i misternie poprowadzony. Jest akcja, napięcie i zaciekawienie. Rozbudza wyobraźnie i trzyma czytelnika w stanie ciągłej gotowości. Zaskakuje i wzbudza mnóstwo emocji.

I choć uwielbiam pomysł na tę...

Pokochałam twórczość Petera V. Bretta. Nie mogłam się już doczekać premiery kontynuacji „Pustynnego księcia”. Zdecydowałam się na kolekcjonowanie tej serii w twardej oprawie, ponieważ jest przepiękna.

Ponownie wracamy do bohaterów poznanych w poprzednim tomie. Odnosiłam wrażenie, że autor tutaj bardziej chciał pokazać rozwój postaci, podróż, potyczki polityczne, aniżeli jakieś duże bitwy, gdzie leje się krew. Czasami mi tego brakowało, bo były walki, ale trochę mało ich było.

Czytało mi się to naprawdę dobrze. Tempo akcji było trochę powolne, ale wydaje mi się, że w kolejnej części powinno dziać się dużo więcej. Pojawia się wiele nowych, skomplikowanych wątków. Uwielbiam to jak autor potrafi operować słowami i budować niesamowity świat.

Pokochałam twórczość Petera V. Bretta. Nie mogłam się już doczekać premiery kontynuacji „Pustynnego księcia”. Zdecydowałam się na kolekcjonowanie tej serii w twardej oprawie, ponieważ jest przepiękna.

Ponownie wracamy do bohaterów poznanych w poprzednim tomie. Odnosiłam wrażenie, że autor tutaj bardziej chciał pokazać rozwój postaci, podróż, potyczki polityczne, aniżeli...

Ukryta Lisica
.
Raz na jakiś czas Lisioł lubi wrócić na stare, dobrze wytuptane ścieżki – w tym wypadku padło na „Ukrytą Królową” autorstwa Petera V. Bretta. Z tym panem Lisioł spotkał się dawno temu, gdy zlisiołkował „Malowanego Człowieka” z niższych poziomów Morii… To znaczy starego dworca kolejowego w Katowicach, gdzie szukał książki na podróż.
.
„Ukryta Królowa” to druga księga Cyklu Zmroku, czyli historii rozgrywającej się piętnaście lat po pokonaniu demonów przez Arlena oraz (nie)wesołą kompanię. Tutaj Lisioł musi pisnąć, że nie jest to książka, która przekona kogoś do twórczości Bretta, czy kogoś zniechęci. Jeżeli dotarliście tak daleko, to znaczy, że jesteście fanami Cyklu Demonicznego i czekacie na premierę kolejnych części.
.
Po uprowadzeniu do Krasji Olive powraca z powrotem do Zakątka, ale okazuje się, że walka o tron i władzę jest równie niebezpieczna, co paszcza pełna demonów. Lisioł musi przyznać, że zdecydowanie woli towarzystwo tych drugich! Przynajmniej chcą zjeść człowieka uczciwie, bez żadnych politycznych gierek. Olive jest hermafrodytą, co stanowi spory problem w świecie, gdzie kobiety z trudem akceptuje się u władzy, czy jako bohaterki – a co dopiero kogoś, kto stoi pomiędzy światem mężczyzn oraz niewiast. Darin, syn Arlena, czyli samego Malowanego Człowieka – znanego szerzej pod imieniem Lisioła, czyli Wybawiciela – nie ma łatwego życia i futrzak przyznaje, że jego perspektywa była tu najciekawsza. Chłopak ma pod górkę w każdym departamencie, a rozterki kogoś, kto zwykle ludzi unika, sprawiają, że jest to ciekawy, nietypowy bohater.
.
Ogólnie Lisioł bawił się dobrze, ale tylko dobrze. Nie wiadomo, ile części będzie liczyła sobie dokładnie ta historia, a mowa przecież dopiero o pierwszej części „Ukrytej Królowej”. Przez to haczyk na końcu powieści, stanowi dopiero przedsmak prawdziwej zabawy. Lisioł widzi, że ten cykl jest kierowany do nieco młodszego odbiorcy, ale jest w nim tyle nawiązań do poprzednich powieści, że działa to na niekorzyść tekstu, bo imion jest tutaj co niemiara. Koniec końców nowych demonów i nowych krain nie widać na horyzoncie, więc „Ukryta Królowa” to po prostu kolejna część, czegoś, co fani już dobrze znają.

Ukryta Lisica
.
Raz na jakiś czas Lisioł lubi wrócić na stare, dobrze wytuptane ścieżki – w tym wypadku padło na „Ukrytą Królową” autorstwa Petera V. Bretta. Z tym panem Lisioł spotkał się dawno temu, gdy zlisiołkował „Malowanego Człowieka” z niższych poziomów Morii… To znaczy starego dworca kolejowego w Katowicach, gdzie szukał książki na podróż.
.
„Ukryta Królowa” to...

W końcu! Powrót do Cyklu Zmroku! Ależ czekałam 🤭

„Ukryta królowa” to bezpośrednia kontynuacja „Pustynnego księcia”, genialnego cyklu, w świecie pełnym demonów, intryg i co rusz czekających niebezpieczeństw oraz kolejnych przeszkód.

Po bardzo burzliwym i emocjonującym zakończeniu poprzednich dwóch ksiąg pokuszę się o napisanie, że ten tom był dużo spokojniejszy. Z jednej strony autor daje czytelnikowi trochę wytchnienia po ogromnej ilości przelanej krwi, a jednak dużo się dzieje na podłożach politycznych.

Pierwsza księga „Ukrytej królowej” opiera się bardziej na podróży, przemyśleniach, planowaniu kolejnych kroków, politycznych rozgrywkach i tak naprawdę takich przygotowań pod moment, w którym czytelnik ponownie zostanie wciśnięty w fotel. Przynajmniej ja to tak odebrałam. Z jednej strony autor daje chwile oddechu, a z drugiej daje poczucie, że „coś wisi w powietrzu”. Jednak nie myślcie, że nie jest przez to zaskakująca! Jest, jest i to jak. 🤭

Peter V. Brett w naprawdę niezwykły sposób tworzy historię, kolejnego pokolenia i przeznaczenia jakie na nich czeka. Czyta się to po prostu - rewelacyjnie, a kolejne strony, rozdziały… niknął w oczach. Ja przy każdym spotkaniu z autorem jestem zaskoczona jak lekko czyta się te książki! A nie ukrywam - bałam się ich trochę z początku. Bałam się, że będzie ciężko. I pomimo, że jest to kawał dobrego high fantasy z naprawdę ciekawie, mocno rozbudowanym światem i wieloma wątkami - tego w ogóle nie czuć. Dla mnie totalna magia.

Pojawiło się wiele nowych, ciekawych wątków, postaci… pozostawiających naprawdę duże pole do popisu i nie mogę się doczekać dalszej podróży.

Cieszę się, że mam jeszcze troszkę do nadrobienia z Cyklu Demonicznego - czyli historii pierwszego pokolenia. I pomimo, że wiem jak to się skończy bo nieświadomie sobie zaspoilerowałam sięgając w pierwszej kolejności po Cykl Zmroku - storytelling autora jest tak genialny, że totalnie mi to nie przeszkadza.

W końcu! Powrót do Cyklu Zmroku! Ależ czekałam 🤭

„Ukryta królowa” to bezpośrednia kontynuacja „Pustynnego księcia”, genialnego cyklu, w świecie pełnym demonów, intryg i co rusz czekających niebezpieczeństw oraz kolejnych przeszkód.

Po bardzo burzliwym i emocjonującym zakończeniu poprzednich dwóch ksiąg pokuszę się o napisanie, że ten tom był dużo spokojniejszy. Z jednej...

Brett w zasadzie jak zwykle nie zawodzi. W tej części nieco więcej się mówi, niż faktycznie się robi, ale są to konieczne przygotowania do tego, co będzie się działo w późniejszych tomach.

Czy mi to przeszkadza? Może trochę pod tym względem, że lubię dynamikę w świecie Bretta. Ale rekompensatę dostajemy w postaci lepszego poznania Darina, w którego możemy się jeszcze lepiej wczuć niż przedtem, no i oczywiście Olive również.

Czekam niecierpliwie na drugą księgę!

Brett w zasadzie jak zwykle nie zawodzi. W tej części nieco więcej się mówi, niż faktycznie się robi, ale są to konieczne przygotowania do tego, co będzie się działo w późniejszych tomach.

Czy mi to przeszkadza? Może trochę pod tym względem, że lubię dynamikę w świecie Bretta. Ale rekompensatę dostajemy w postaci lepszego poznania Darina, w którego możemy się jeszcze...

Trzyma poziom poprzednich dokonań autora.

Jeśli lubi się Bretta, to przez Ukrytą Królową raczej nie przestanie się go lubić.

Solidne i klasyczne.

Trzyma poziom poprzednich dokonań autora.

Jeśli lubi się Bretta, to przez Ukrytą Królową raczej nie przestanie się go lubić.

Solidne i klasyczne.

Kontynuacja "Pustynnego księcia". Oliver książę, księżna Zakątka w końcu wraca do domu. Wraz z przyjaciółmi którzy przybyli na ratunek oraz nowymi pozyskanymi ruszają aby wszyscy się dowiedzieli, że demony nadal wychodzą na powierzchnię a książę ciemności ma zamiar powołać do życia nową królową roju, jeżeli to się uda całe dotychczasowe poświęcenie pójdzie na marną. Jak zawsze dostajemy naprawdę świetna pozycję że skomplikowana fabułą która komplikuje się z każdą stroną. Czekam na następny tom.

Kontynuacja "Pustynnego księcia". Oliver książę, księżna Zakątka w końcu wraca do domu. Wraz z przyjaciółmi którzy przybyli na ratunek oraz nowymi pozyskanymi ruszają aby wszyscy się dowiedzieli, że demony nadal wychodzą na powierzchnię a książę ciemności ma zamiar powołać do życia nową królową roju, jeżeli to się uda całe dotychczasowe poświęcenie pójdzie na marną. Jak...

Książka rozwlekła, w porównaniu do poprzednich dowiemy się kto komu życzył źle, kto się cieszył ze spotkania itp. bzdury. Czytając przez przypadek pominąłem rozdział 18 "Przyżeczeństwo" z kolei w kolejnym w pigułce zawarte były wszystkie niezbędne wiadomości. Co najmniej połowa książki jest niepotrzebna. Przypuszczam, że pomijając tą część, w kolejnej będą informacje niezbędne podane w pigułce. Tak jak w tej jest streszczenie "Pustynnej włóczni".

Książka rozwlekła, w porównaniu do poprzednich dowiemy się kto komu życzył źle, kto się cieszył ze spotkania itp. bzdury. Czytając przez przypadek pominąłem rozdział 18 "Przyżeczeństwo" z kolei w kolejnym w pigułce zawarte były wszystkie niezbędne wiadomości. Co najmniej połowa książki jest niepotrzebna. Przypuszczam, że pomijając tą część, w kolejnej będą informacje...