Berdo

Dosyć dobra ta 9. Jak w każdej części ciekawostki historyczne związane z akcją,niezniszczalny Forst,wspierany tutaj przez młodszą aspirant i wiernego Osicę .Momentami jednak te powtórki-kopie z poprzednich przeżyć (spadanie ze szczytu,śmigłowiec,znów ta Olga)lekko obniżały mój pozytywny odbiór lektury.

Dosyć dobra ta 9. Jak w każdej części ciekawostki historyczne związane z akcją,niezniszczalny Forst,wspierany tutaj przez młodszą aspirant i wiernego Osicę .Momentami jednak te powtórki-kopie z poprzednich przeżyć (spadanie ze szczytu,śmigłowiec,znów ta Olga)lekko obniżały mój pozytywny odbiór lektury.

Forst. Bohater tragiczny. Nałogi, fatalne kobiety, a jak już sensowna się trafi to ja zaraz autor bezlitośnie uśmierca. Góry zmienił na niższe. Nie pomogło. Niestety autorowi kończą się chyba pomysły. Piszę krytycznie choć bardzo go cenię. Nie chcę się bać sięgnąć po kolejna pozycję. Ach, i Ci kryminaliści, mordercy wypełnieni wiedzą i refleksją o historii regionu i własnej grupy etnicznej. Cieszę się, że mogę swoją wiedzę pogłębić, ale wiarygodność fabuły spada tu do niebezpiecznie niskich poziomow. Pełen nadziei nie mówię jednak żegnaj :)

Forst. Bohater tragiczny. Nałogi, fatalne kobiety, a jak już sensowna się trafi to ja zaraz autor bezlitośnie uśmierca. Góry zmienił na niższe. Nie pomogło. Niestety autorowi kończą się chyba pomysły. Piszę krytycznie choć bardzo go cenię. Nie chcę się bać sięgnąć po kolejna pozycję. Ach, i Ci kryminaliści, mordercy wypełnieni wiedzą i refleksją o historii regionu i własnej...

Czasem trzeba wiedzieć kiedy skończyć daną serię. Niestety Pan Mróz chyba nie wie. Mam słabość do Wiktora Forsta, więc przymykam oko chociażby na to, że jako narkoman jakby nigdy nic rozwiązuje sprawę tym razem w Bieszczadach. Poczynaniom Osicy również się dziwię. Całość czyta się szybko i przyjemnie ale czasem mam wrażenie, że autor chce by czytelnik wyłączył logiczne myślenie i po prostu dał się porwać historii. Czy to słuszna drogą ? Odpowiedzcie sobie sami.

Czasem trzeba wiedzieć kiedy skończyć daną serię. Niestety Pan Mróz chyba nie wie. Mam słabość do Wiktora Forsta, więc przymykam oko chociażby na to, że jako narkoman jakby nigdy nic rozwiązuje sprawę tym razem w Bieszczadach. Poczynaniom Osicy również się dziwię. Całość czyta się szybko i przyjemnie ale czasem mam wrażenie, że autor chce by czytelnik wyłączył logiczne...

Zgodnie ze staropolskim powiedzeniem spakować rzeczy i uciec w Bieszczdy, Forst szuka spokojnego azylu w niewielkiej wiosce w tych tajemniczych i pięknych górach aby oparach alkoholu i pod silnym wpływem narkotyków spróbować poradzić sobie z ostatnimi wydarzeniami.
Słaniając się na nogach ma jeszcze tyle przyzwoitości aby uratować nieznajomą turystkę przed zgwałceniem przez syna miejscowego mafiosa, którego niemiłosiernie skatował.
Kilka dni później na szlaku inny turysta odnajduje ciało tej kobiety z wypalonym na czole znakiem. Miejscowa policja nie radzi sobie, prosi o pomoc Forsta i jego przełożonego podinspektora Osicę. Pojawiają się kolejne zwłoki a mafioso nie puszcza skatowania swojego syna mimo uszu.
„Berdo” to już dziewi��te spotkanie z komisarzem Wiktorem Forstem oparte na tym samym schemacie co poprzednie: naćpany i pijany Forst nie liczy się ze swoim życiem, jakimś cudem przeżywa spotkanie z miejscowym watażką a ktoś podrzuca oznakowane zwłoki w miejsca gdzie pojawia się komisarz.
Uważam, że od jakiegoś czasu seria z Forstem to odcinanie kuponów i naciąganie fanów autora na kolejne rzemieślniczo i przez kalkę pisane książki. Zmiana miejsca akcji z Tatr na Bieszczady niewiele pomogła.

Zgodnie ze staropolskim powiedzeniem spakować rzeczy i uciec w Bieszczdy, Forst szuka spokojnego azylu w niewielkiej wiosce w tych tajemniczych i pięknych górach aby oparach alkoholu i pod silnym wpływem narkotyków spróbować poradzić sobie z ostatnimi wydarzeniami.
Słaniając się na nogach ma jeszcze tyle przyzwoitości aby uratować nieznajomą turystkę przed zgwałceniem przez...

Dziś krótko i węzłowato:
Nie mogę ani w pełni pochwalić kolejnego komisarza Forsta, ale skrytykować też za bardzo nie idzie - akcja spójna, czyta się dobrze, zwrot akcji jest. Ponadto to dziewiąta książka serii i bez dwóch - pozostałe przeszły mi przez ręce i głowę - więc wiedziałem, czego się spodziewać. Po kilku "Komisarzach" widać, że warsztat pisarski Remigiusza Mroza rozwija się, ale jednocześnie wkradł się schematyzm.
Nie dostarcza już takich emocji, jak np. "Ekspozycja", choć flow wydaje się być lepszy.
Plus za realistyczne Bieszczady. Widać, że autor rzeczywiście bywał w tych rejonach.

Dziś krótko i węzłowato:
Nie mogę ani w pełni pochwalić kolejnego komisarza Forsta, ale skrytykować też za bardzo nie idzie - akcja spójna, czyta się dobrze, zwrot akcji jest. Ponadto to dziewiąta książka serii i bez dwóch - pozostałe przeszły mi przez ręce i głowę - więc wiedziałem, czego się spodziewać. Po kilku "Komisarzach" widać, że warsztat pisarski Remigiusza Mroza...

Stary dobry Wiktor Forst, który tym razem na terenach Bieszczad musi zmagać się z nowymi zagadkami.... Przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, dzięki temu Edmund Osica będzie sprzymierzeńcem oraz wsparciem dla komisarza na wygnaniu....
Styl, narracja, wątki nowe przeplatane z tematami z poprzednich części, wszystko to dobrze znane czytelników serii. Czyta się szybko, przyjemna lektura podczas letniego urlopu 🙂 Polecam!!!

Stary dobry Wiktor Forst, który tym razem na terenach Bieszczad musi zmagać się z nowymi zagadkami.... Przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, dzięki temu Edmund Osica będzie sprzymierzeńcem oraz wsparciem dla komisarza na wygnaniu....
Styl, narracja, wątki nowe przeplatane z tematami z poprzednich części, wszystko to dobrze znane czytelników serii. Czyta się szybko,...

Jak miło wraca się do świata komisarza Forsta i Edmunda Osicy tym razem w Bieszczady. Doświadczony przez autora Nasz Komisarz tym razem prawie cały tom razem z moim ulubionym "Łasicą". Osobiście uważam że ich utarczki słowne są "solą' tej książki i to że w serialu tego nie wykorzystano jest karygodne. Super się czyta, rozwiązanie może trochę takie patykiem po plaży pisane ale sami zresztą zobaczycie bo przeczytacie do czego gorąco namawiam 😉👍

Jak miło wraca się do świata komisarza Forsta i Edmunda Osicy tym razem w Bieszczady. Doświadczony przez autora Nasz Komisarz tym razem prawie cały tom razem z moim ulubionym "Łasicą". Osobiście uważam że ich utarczki słowne są "solą' tej książki i to że w serialu tego nie wykorzystano jest karygodne. Super się czyta, rozwiązanie może trochę takie patykiem po plaży pisane...

Jakoś mnie nie przekonała ta książka... Abstrakcją jest dla mnie komisarz ćpun hasający sobie po bieszczadzkich połoninach niczym sarenka, łapiący przestępcę... Nie...

Jakoś mnie nie przekonała ta książka... Abstrakcją jest dla mnie komisarz ćpun hasający sobie po bieszczadzkich połoninach niczym sarenka, łapiący przestępcę... Nie...

Jestem ogormnie rozczarowana. Wszystkie wcześniejsze części Forsta przeczytałam jednym tchem. Wielu osobom poleciłam i wszyscy podzielali moją ogromną sympatię do postaci. Jednak to co wydarzyło się z tą częścią, to jest jakiś piasarski dramat... Męczyłam się i przy tym było mi niezwykle przykro... Panie Mróż trzeba wiedzieć, kiedy skończyć serię!

Jestem ogormnie rozczarowana. Wszystkie wcześniejsze części Forsta przeczytałam jednym tchem. Wielu osobom poleciłam i wszyscy podzielali moją ogromną sympatię do postaci. Jednak to co wydarzyło się z tą częścią, to jest jakiś piasarski dramat... Męczyłam się i przy tym było mi niezwykle przykro... Panie Mróż trzeba wiedzieć, kiedy skończyć serię!

Nasz ukochany Forst znowu (sic!) spadł z gór 🫡

Nasz ukochany Forst znowu (sic!) spadł z gór 🫡