Półmistrz

Pomysł na książkę miał Czubaj świetny: rzecz cała dzieje się na transatlantyku, który w sierpniu 1939 r, wypływa z Gdyni do Argentyny, na pokładzie znajduje się szachowa reprezentacja Polski udająca się na Olimpiadę Szachową; płynie także początkujący pisarz Witold Gombrowicz oraz wielu ludzi uciekających przed przewidywaną wojną w Europie. A bohaterem książki jest filozof Edward Abramowski, który ma na pokładzie pewną tajną misję do spełnienia.

Ta historia jest częściowo oparta na faktach. Oto 'MS Chrobry ' pod koniec lipca 1939 r. wypłynął z Gdyni do Argentyny, wśród 1042 pasażerów znajdował się Witold Gombrowicz (reprezentacja szachistów płynęła do Buenos Aires innym statkiem). Nie mógł być też na pokładzie Edward Abramowski, który zmarł w 1918 r., niemniej to pomieszanie faktów z fikcją uważam za ciekawy chwyt literacki.

Dosyć szybko na statku przydarza się morderstwo, więc mamy trochę kryminał w stylu Agathy Christie, bo zabójcą jest z pewnością ktoś z pasażerów lub załogi. Niemniej intryga kryminalna jest wątła i cokolwiek teatralna. Dużo ciekawiej prezentują się pasażerowie, mamy oto księdza nazywającego się nomen omen Piotr Marek, który ma dziwne wizje; mamy wspomnianego wcześniej ekscentrycznego pisarza Gombrowicza, który układa w głowie powieść 'Transatlantyk'. Płynie też węgierski psychoanalityk Maroczy, rumuński religioznawca Corneliu, polski dziennikarz i faszysta Zaremba i parę innych dziwnych typów. Oczywiście są i szachiści: uzależniony od hazardu Tartakower, gotów stale się o wszystko zakładać oraz ekscentryczny Najdorf. Cała ta ludzka menażeria skazana jest na siebie na pokładzie statku w okresie gdy Hitler dogaduje się ze Stalinem, a Wielka Wojna ma za chwilę wybuchnąć.

Miał więc Czubaj materiał na ciekawą powieść, ale w czasie lektury doznawałem nieodpartego wrażenia, że świetny pomysł został zmarnowany pójściem w stronę taniej sensacji. Niemniej fajnie słuchało mi się audiobooka w świetnej interpretacji Janusza Zadury.

Osobną sprawą są szachy, oto Abramowski nie może grać partii, bo dostaje nieledwie ataku nerwowego, przypomina w tym bohaterów 'Obrony Łużyna' Nabokova oraz 'Noweli szachowej' Zweiga, obie książki są wymienione w tekście. Niemniej wydaje mi się, że królewskiej gry w książce jest za mało, to kolejna upuszczona możliwość.

I jeszcze, czułem, że szanowny autor dobrze się bawił w czasie pisania, rzecz cała bowiem skrzy się erudycją, mamy w tekście liczne odniesienia literackie, historyczne, filozoficzne i inne. Może to być ciekawa przygoda dla czytelników lubiących wynajdywać takie tropy.

Dostaliśmy zatem dosyć ciekawą rzecz, ale świetny pomysł nie został dobrze wyeksploatowany.

Pomysł na książkę miał Czubaj świetny: rzecz cała dzieje się na transatlantyku, który w sierpniu 1939 r, wypływa z Gdyni do Argentyny, na pokładzie znajduje się szachowa reprezentacja Polski udająca się na Olimpiadę Szachową; płynie także początkujący pisarz Witold Gombrowicz oraz wielu ludzi uciekających przed przewidywaną wojną w Europie. A bohaterem książki jest filozof...

„Półmistrz" Mariusza Czubaja to kryminał rozgrywający się na transatlantyku dzień przed wybuchem II wojny światowej. Intryga gęstnieje, gdy dochodzi do brutalnego morderstwa, a w oczodole ofiary zostaje umieszczony szachowy pionek. Śledztwo w tej sprawie prowadzi nietypowy duet: ekscentryczny psycholog Edward Abramowski i tajemnicza pasażerka o imieniu Irena.
Niestety, "Półmistrz" nie spełnił moich oczekiwań. Fabuła, choć początkowo intrygująca, z czasem staje się przewidywalna i schematyczna. Postacie, choć nakreślone z rozmachem, nie budzą większej sympatii ani zaangażowania emocjonalnego. Szczególnie irytujący okazał się główny bohater, Edward Abramowski, którego nadmierna ekscentryczność i pretensjonalność momentami graniczyły z karykaturą.
Dodatkowo, autor zastosował w powieści wiele sztucznych zabiegów, mających na celu podkręcenie napięcia, które w efekcie okazały się płytkie i mało przekonujące. Liczne retrospekcje i przeskoki czasowe wprowadzały chaos i utrudniały śledzenie fabuły.
Język powieści jest poprawny, ale pozbawiony polotu i większych wartości literackich. Autor nadużywa potocznych zwrotów i kolokwializmów, co obniża wartość stylistyczną utworu.
Jeśli szukasz wciągającego kryminału rozgrywającego się w nietypowych okolicznościach, polecam sięgnąć po inne książki Mariusza Czubaja.

„Półmistrz" Mariusza Czubaja to kryminał rozgrywający się na transatlantyku dzień przed wybuchem II wojny światowej. Intryga gęstnieje, gdy dochodzi do brutalnego morderstwa, a w oczodole ofiary zostaje umieszczony szachowy pionek. Śledztwo w tej sprawie prowadzi nietypowy duet: ekscentryczny psycholog Edward Abramowski i tajemnicza pasażerka o imieniu Irena.
Niestety,...

Za mało tu kryminalnej intrygi, za dużo światopoglądowych fobii autora; do zapomnienia

Za mało tu kryminalnej intrygi, za dużo światopoglądowych fobii autora; do zapomnienia

JAK JA SIĘ DOBRZE BAWIŁAM!
Świetnie skonstruowana powieść, w której w zamkniętej przestrzeni transatlantyku przeplatają się znane historyczne postaci (mój ulubieniec to zdecydowanie Gombrowicz xD),wątki kryminalne, motyw szachów i oddech wojny. Ta mieszanka totalnie podbiła moje serce i śledziłam kolejne wydarzenia, zacierając rączki. Fantastyczna!

JAK JA SIĘ DOBRZE BAWIŁAM!
Świetnie skonstruowana powieść, w której w zamkniętej przestrzeni transatlantyku przeplatają się znane historyczne postaci (mój ulubieniec to zdecydowanie Gombrowicz xD),wątki kryminalne, motyw szachów i oddech wojny. Ta mieszanka totalnie podbiła moje serce i śledziłam kolejne wydarzenia, zacierając rączki. Fantastyczna!

Nie jest to może wyjątkowo ambitna literatura, kryminał raczej z tych lżejszych, ale nie mogę okłamywać samego siebie - czytało się szybko i przyjemnie. Ciekawy pomysł na umieszczenie wielu historycznych postaci na jednym transatlantyku, klimat i intryga typu "kto zabił?" przypomina powieści Christie.

Nie jest to może wyjątkowo ambitna literatura, kryminał raczej z tych lżejszych, ale nie mogę okłamywać samego siebie - czytało się szybko i przyjemnie. Ciekawy pomysł na umieszczenie wielu historycznych postaci na jednym transatlantyku, klimat i intryga typu "kto zabił?" przypomina powieści Christie.

Fajny klimat, fabuła ciekawa.

Fajny klimat, fabuła ciekawa.

Nie dosyć, że to niezwykle klimatyczny i nietuzinkowy kryminał, to na dodatek doskonała zabawa w poszukiwanie nie tylko "kto zabił", ale przede wszystkim w odkrywanie różnych tropów historycznych, politycznych i literackich. Dostajemy galerię wspaniałych postaci na czele z Gombrowiczem, który zdecydowanie chce się "odpolaczyć" i w ciętych ripostach doskonale charakteryzuje nasze dwudziestolecie międzywojenne. Jest oczywiście dziennikarz faszysta (polski) i antysemita oraz plejada sławnych szachistów. I oczywiście nasz główny bohater - detektyw bystry, uważny i utalentowany. Nic dziwnego, skoro to przeniesiony nieco w czasie wybitny polski myśliciel, filozof, psycholog Stanisław Abramowski. Akcja nie pędzi z pieca na łeb. Czubaj daje nam poczuć atmosferę tego rejsu, poznać bohaterów i poczuć niepokój oraz niezbyt piękne oblicze samej końcówki II Rzeczpospolitej. Wspaniale spędziłam czas przy tej lekturze, która wynosi taki gatunek jak kryminał na zdecydowanie wyższy poziom.

Nie dosyć, że to niezwykle klimatyczny i nietuzinkowy kryminał, to na dodatek doskonała zabawa w poszukiwanie nie tylko "kto zabił", ale przede wszystkim w odkrywanie różnych tropów historycznych, politycznych i literackich. Dostajemy galerię wspaniałych postaci na czele z Gombrowiczem, który zdecydowanie chce się "odpolaczyć" i w ciętych ripostach doskonale charakteryzuje...

Książka napisana chyba wyłącznie dla własnej przyjemności. W "Półmistrzu" nie znalazłam ani sensacji, ani kryminału, ani retro klimatu. Niezapamiętywalni, płascy bohaterowie, nieangażująca intryga, Zazwyczaj daję się wciągnąć nawet marnym kryminałom, tutaj zupełnie nie zainteresowało mnie kto zabił.

Wątki historyczne - skupione wokół wojny, Gombrowicza i szachistów - Autor wplótł na siłę i bez polotu. Nie mam pojęcia czemu służyć miało wymienianie niebędących bohaterami książki mistrzów szachowych i ich cech charakterystycznych. Poza dodaniem objętości.

Książka z gatunku "za dwa lata zapomnę, że w ogóle ją czytałam". Nawet miałam myśl, że też byłabym w stanie coś takiego napisać, i to bynajmniej nie jest komplement. Do wspominanej w innych opiniach Agathy Christie nie ma nawet podejścia.

Książka napisana chyba wyłącznie dla własnej przyjemności. W "Półmistrzu" nie znalazłam ani sensacji, ani kryminału, ani retro klimatu. Niezapamiętywalni, płascy bohaterowie, nieangażująca intryga, Zazwyczaj daję się wciągnąć nawet marnym kryminałom, tutaj zupełnie nie zainteresowało mnie kto zabił.

Wątki historyczne - skupione wokół wojny, Gombrowicza i szachistów -...

Nudy na pudy! Fajny pomysł i jego słabiutka realizacja. Zupełny brak polotu.

Nudy na pudy! Fajny pomysł i jego słabiutka realizacja. Zupełny brak polotu.

Kryminalna historia warta Agathy Chrisite. Historia dzieje się na transatlantyku "Przyszłość". Jest dużo postaci bo trudno wyobrazić sobie taki rejs bez śmietanki towarzyskiej, celebrowanych posiłków czy wieczornych bali. Wszystko to w ostatnich dnia sierpnia 1939 roku i co za tym idzie zastaje ich na statku 1 września 1939 r. Chyba dlatego autor nazwał go "Przyszłość" bo każdy z pasażerów zastanawiał się co teraz powinien zrobić i właściwie co może zrobić. Niektórzy w Polsce zostawili rodziny, których potem już nie zobaczyli.
Na statku podróżuje drużyna szachistów płynąca do Buenos Aires na olimpiadę. Jest dużo o tej grze i ciekawostek z nią związanych. Jeszcze dodatkowo przewija się postać Gombrowicza, który zdaje się wtedy miał napisać Trans-Atlantyk.
A tak na marginesie zdarza się morderstwo, potem drugie, a nawet trzecie. Nasz bohater jest odpowiedzialny za znalezienie mordercy.
Zwolennicy retro kryminałów będą zachwyceni.

Kryminalna historia warta Agathy Chrisite. Historia dzieje się na transatlantyku "Przyszłość". Jest dużo postaci bo trudno wyobrazić sobie taki rejs bez śmietanki towarzyskiej, celebrowanych posiłków czy wieczornych bali. Wszystko to w ostatnich dnia sierpnia 1939 roku i co za tym idzie zastaje ich na statku 1 września 1939 r. Chyba dlatego autor nazwał go "Przyszłość"...