Bezsenność w Tokio

Autor w fajny gawędziarski sposób z poczuciem humoru, przedstawia swój pobyt w Tokio, miałam uczucie jakbym spędziła ten czas ze znajomym.

Autor w fajny gawędziarski sposób z poczuciem humoru, przedstawia swój pobyt w Tokio, miałam uczucie jakbym spędziła ten czas ze znajomym.

Nigdy nie zapomnę wrażenia jakie wywarła na mnie ta książka, gdy czytałam ją w 2004 roku. "Bezsenność w Tokio" była w pewnym sensie pierwszą literacką podróżą, a mój nastoletni umysł zachwycił się wówczas Tokio i do dziś marzę o wizycie w tym mieście. Z chęcią sięgnę po jubileuszowe wydanie, by przypomnieć sobie emocje jakie towarzyszyły tej pierwszej lekturze. Wierzyć się nie chce, że to już 20 lat!

Nigdy nie zapomnę wrażenia jakie wywarła na mnie ta książka, gdy czytałam ją w 2004 roku. "Bezsenność w Tokio" była w pewnym sensie pierwszą literacką podróżą, a mój nastoletni umysł zachwycił się wówczas Tokio i do dziś marzę o wizycie w tym mieście. Z chęcią sięgnę po jubileuszowe wydanie, by przypomnieć sobie emocje jakie towarzyszyły tej pierwszej lekturze. Wierzyć się...

Książka lekka, przyjemna. Napisana z humorem co bardzo podnosi jej poziom. Dużo ciekawych informacji i faktów o Japonii. Naprawdę warta uwagi.

Książka lekka, przyjemna. Napisana z humorem co bardzo podnosi jej poziom. Dużo ciekawych informacji i faktów o Japonii. Naprawdę warta uwagi.

Super książka, zabawna, pisana luźnym językiem. Miło się ją czytało po odbytej podróży do Japonii. Trzeba mieć na uwadze, że trochę od 2004 (kiedy książka była pisana) się zmieniło, ale dalej niektóre spostrzeżenia pozostają aktualne. Podobała mi się prostota przekazu i zawadiacki ton :) Polecam!

Super książka, zabawna, pisana luźnym językiem. Miło się ją czytało po odbytej podróży do Japonii. Trzeba mieć na uwadze, że trochę od 2004 (kiedy książka była pisana) się zmieniło, ale dalej niektóre spostrzeżenia pozostają aktualne. Podobała mi się prostota przekazu i zawadiacki ton :) Polecam!

Prawie 20 lat temu ta książka trafiła w moje ręce. Wiele rzeczy nie wiedziałem o Japonii, jedynie to, co przebijało się w witrynach księgarń. Może widziałem jakiś przewodnik, mapę jedną czy drugą, którą ciężko było nawet dostać, bo kogo wtedy było stać na podróż do Japonii?

Ta książka była moją pierwszą podróżą. Autor, Marcin, dzieląc się swoimi historiami, nauczył mnie dwóch rzeczy. Po pierwsze, że Japonią można się zachwycić i nie ma w tym nic złego. Po drugie, że nie należy przyjmować bezkrytycznie wszystkiego, co japońskie. Nawet dziś istnieją fascynaci, a nawet fanatycy Japonii, którzy daliby się pokroić za etat salarymana w Yarakucho czy Ginzie. Często wracam do tej książki, ponieważ pozwala mi przeżyć to, czego na miejscu już nie doświadczymy, bo przecież nie wróci ten szalony ekonomiczny tygrys, który był niesiony przez wielką kredytową bańkę ekonomiczną.

Polecam ją każdemu, kto chce poznać niezapomniany klimat Japonii i przede wszystkim poznać przygody Marcina. Wierzę, że warto :)

Prawie 20 lat temu ta książka trafiła w moje ręce. Wiele rzeczy nie wiedziałem o Japonii, jedynie to, co przebijało się w witrynach księgarń. Może widziałem jakiś przewodnik, mapę jedną czy drugą, którą ciężko było nawet dostać, bo kogo wtedy było stać na podróż do Japonii?

Ta książka była moją pierwszą podróżą. Autor, Marcin, dzieląc się swoimi historiami, nauczył mnie...

Jak mi po tej książce tęskno do Japonii...! I jak się cieszę, że mogłam zobaczyć Tokio w innych czasach niż opisuje to autor. Choć przeczytałam wiele reportaży o tym kraju, to żaden nie był tak... uroczy. Nie miał tej studenckiej melancholii, tego klimatu ani takich sympatycznych dialogów.

Jestem pełna podziwu za wytrwałość i te 10 lat spędzonych w miejscu, które uparcie nie akceptuje kulturowej odmienności.

Bardzo spodobała mi się ta lekka forma biograficznej powieści przygodowo-dokumentalnej i cieszę się, że znalazły się w niej szczere zapiski o wzdychaniu do Japonek i relacje z innymi ludźmi. Pan Marcin jawi się jako osoba pełna humoru, przyjacielska i lekko zwariowana - z kimś takim chętnie wyruszyłoby się na wakacje.

Jak mi po tej książce tęskno do Japonii...! I jak się cieszę, że mogłam zobaczyć Tokio w innych czasach niż opisuje to autor. Choć przeczytałam wiele reportaży o tym kraju, to żaden nie był tak... uroczy. Nie miał tej studenckiej melancholii, tego klimatu ani takich sympatycznych dialogów.

Jestem pełna podziwu za wytrwałość i te 10 lat spędzonych w miejscu, które uparcie...

Ogromne rozczarowanie. Słaba literacko, miałka, wymęczona tak przez autora jak i przeze mnie. Dużo historyjek, które nie miały większego zaczepienia w całej "fabule". Bardzo dużo seksismu ze strony autora. Autor miał nam opowiedzieć o Japonii, ale ta książka jest o nim i jego nieco za dużym ego z bardzo okrojoną wiedzą o Japonii jako kraju u kulturze. Do tego autor myśli, ze jest zabawny. A nie jest.

Ogromne rozczarowanie. Słaba literacko, miałka, wymęczona tak przez autora jak i przeze mnie. Dużo historyjek, które nie miały większego zaczepienia w całej "fabule". Bardzo dużo seksismu ze strony autora. Autor miał nam opowiedzieć o Japonii, ale ta książka jest o nim i jego nieco za dużym ego z bardzo okrojoną wiedzą o Japonii jako kraju u kulturze. Do tego autor myśli,...

Zaczęło się fajnie, ciekawie, ale... zdecydowanie za mało Japonii, a za dużo seksizmu (!) i głupkowatych żarcików.

Zaczęło się fajnie, ciekawie, ale... zdecydowanie za mało Japonii, a za dużo seksizmu (!) i głupkowatych żarcików.

Byłam mega oczarowana książką jako nastolatka. Teraz, w 2023 roku, przeczytałam ją ponownie, a mam pierwsze wydanie. Choć niektóre informacje się przedawniły, to na to akurat nie patrzę. Co mnie razi w książce to sposób w jaki jest wszystko opisane. Seksizm i roszczeniowość Polaka w obcym kraju.

Byłam mega oczarowana książką jako nastolatka. Teraz, w 2023 roku, przeczytałam ją ponownie, a mam pierwsze wydanie. Choć niektóre informacje się przedawniły, to na to akurat nie patrzę. Co mnie razi w książce to sposób w jaki jest wszystko opisane. Seksizm i roszczeniowość Polaka w obcym kraju.

Nie mogłem się oderwać od tej książki . Największe wrażenie na mnie zrobiły opisane relacje z mieszkańcami Japonii oraz ich tradycje i stosunek do "białego ".to wspaniały opis różnych przeżyć i sytuacji w tak odległym kraju w którym jednak nawet zwykły wieśniak zna Chopina.

Nie mogłem się oderwać od tej książki . Największe wrażenie na mnie zrobiły opisane relacje z mieszkańcami Japonii oraz ich tradycje i stosunek do "białego ".to wspaniały opis różnych przeżyć i sytuacji w tak odległym kraju w którym jednak nawet zwykły wieśniak zna Chopina.