Żółty tulipan

Weronika nie miała łatwego dzieciństwa. „Wychowywana” przez matkę ćpunke, która co chwilę przyprowadzała nowego faceta. Uzależniona od antydepresantów chce tylko jednego-miłości.
Jej mąż kocha ją nad życie, odkąd się poznali był dla niej wsparciem. Gdy okazuje się, że jest w ciąży jej małżeństwo wisi na włosku.
Również pierwsze chwile macierzyństwa nie są dla niej łatwe, a mały Filip nie daje jej chwili wytchnienia. W ciężkich chwilach na pomoc przychodzi sąsiadka-Edyta, która zajmuje się dzieckiem jakby było jej własne.
Czy Weronika odnajdzie się w roli matki? Czy pomóc sąsiedzka to na pewno tylko pomóc?

Piątek po 21. Zabieram się za czytanie. Delikatnie 2 rozdziały bo już czuję, że będzie wciągająca. Sobota godzina 10-zabieram się za czytanie. Sobota godzina 15-jestem w szoku, że Natalia stworzyła tak genialna książkę. W międzyczasie pojawił się gniew, złość i był też płacz. No i głód nie tylko z powodu braku obiadu, ale też głód kolejnych książek napisanych przez autorkę. Ciężko mi jest pisać coś więcej o książce poza tym, że jest genialna, genialna i jeszcze raz genialna, ale nakreślę parę aspektów, które mi się mega spodobały.
Sam gatunek-thriller psychologiczny to jeden z moich ulubionych gatunków. Były tu wszystkie cechy jakie powinien mieć: intryga, skomplikowane postacie z traumą i nałogami jak również wnikanie w psychikę bohaterów.
Dwie perspektywy czasowe. Weronika kiedyś i dziś. Bardzo lubię tak przedstawiona fabułę. W tym gatunku moim zdaniem must be.
Zakończenie. Czytałam z wypiekami na twarzy. Mimo, że w pewnym momencie zaczęłam podejrzewać pewne rzeczy to takiego obrotu sprawy się nie spodziewałam.
Jest jedna rzecz, która mi się nie spodobała. Śmierć psa. Jestem za miękka na krzywdę zwierząt i tu pojawiły się pierwsze łzy. A gdzie były kolejne to Wam nie powiem bo musicie przeczytać sami.
Biorąc pod uwagę, że jest to debiut Natalii należą się jej głębokie ukłony, ja zrobię to słownie bo mój kręgosłup odmawia współpracy,ponieważ stworzyła historię, którą można kłaść na tej samej szali co książki moim zdaniem mistrzyni thrillerów B.A. Paris.

Weronika nie miała łatwego dzieciństwa. „Wychowywana” przez matkę ćpunke, która co chwilę przyprowadzała nowego faceta. Uzależniona od antydepresantów chce tylko jednego-miłości.
Jej mąż kocha ją nad życie, odkąd się poznali był dla niej wsparciem. Gdy okazuje się, że jest w ciąży jej małżeństwo wisi na włosku.
Również pierwsze chwile macierzyństwa nie są dla niej łatwe,...

Czy kiedykolwiek kochałaś/eś tak mocno, że ta miłość mogła Ci zniszczyć życie? Czy dla miłości poświęcisz wszystko? Nawet siebie?

Z tymi pytaniami, jak i z wieloma innymi boryka się Weronika- główna bohaterka książki „Żółty Tulipan”

Sama fabuła jest dość zawiła- mamy tu historię Weroniki która od lat jest uzależniona od antydepresantów, stara się z tym walczyć i gdy pojawia się „mała iskierka” nadziei na wygraną i powrót do normalności, to znaleziony żółty tulipan przewraca jej życie do góry nogami… z przytupem w teraźniejszość wkracza niekoniecznie dobra przeszłość…

Jak wiadomo z debiutami bywa różnie, natomiast w tym przypadku widać zamiłowanie autorki do gatunku w którym napisała książkę. Jest to trzymający w napięciu thriller psychologiczny który funduje nam tak spory rollercoaster emocji, że ciężko go opisać. Mamy tam wszystko, nieszczęśliwą miłość, walkę z depresją, toksyczne rodzicielstwo i obsesyjną zazdrość, morderstwa oraz wiele innych. Oczywiście warto wspomnieć też o zakończeniu, które mocno zadziwia. Nie tego się spodziewałam i bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło 😉 Szczerze? Bardzo bym chciała poznać dalsze losy Filipa oraz Aspirant Agnieszki i przeczytać ciąg dalszy z ich perspektywy😊 to byłby świetny początek serii- gratuluję świetnego debiutu

Czy kiedykolwiek kochałaś/eś tak mocno, że ta miłość mogła Ci zniszczyć życie? Czy dla miłości poświęcisz wszystko? Nawet siebie?

Z tymi pytaniami, jak i z wieloma innymi boryka się Weronika- główna bohaterka książki „Żółty Tulipan”

Sama fabuła jest dość zawiła- mamy tu historię Weroniki która od lat jest uzależniona od antydepresantów, stara się z tym walczyć i gdy...

Jestem pod ogromnym wrażeniem książki. Przeczytałam wiele książek o podobnej tematyce więc śmiało stwierdzam, że wogóle nie czuć, że jest to debiut. Czyta się szybko i od pierwszych stron książka stała się nie odkładalna. Na końcu książki wiele się wyjaśnia, na wiele tropów można wpaść podczas czytania ale zakończenie i tak zaskakuje, chciałoby się czytać dalej i dalej... Polecam

Jestem pod ogromnym wrażeniem książki. Przeczytałam wiele książek o podobnej tematyce więc śmiało stwierdzam, że wogóle nie czuć, że jest to debiut. Czyta się szybko i od pierwszych stron książka stała się nie odkładalna. Na końcu książki wiele się wyjaśnia, na wiele tropów można wpaść podczas czytania ale zakończenie i tak zaskakuje, chciałoby się czytać dalej i dalej......

WoW. Niezwykle wciągająca i jak najszybciej chciałem się dowiedzieć co będzie dalej.

WoW. Niezwykle wciągająca i jak najszybciej chciałem się dowiedzieć co będzie dalej.

Weronika od kilku lat zmaga się z uzależnieniem od antydepresantów. Kiedy wreszcie wydaje się, że powoli w jej życiu wszystko zaczyna się układać, niespodziewanie tuż pod jej domem pojawia się tajemnicza postać w kapturze pozostawiając na posesji żółtego tulipana...
Dla Weroniki to jednoznaczny znak, że przeszłość zaczyna upominać się o swoje, ale czy rzeczywiście tak jest? Czy kobieta zażywając tabletki w tajemnicy przed mężem nie zaczyna popadać w obłęd?

#żółtytulipan to znakomicie skonstruowany thiller psychologiczny, który zainteresuje czytelnika niemalże już od pierwszych stron. Autorka porusza tutaj wiele ciekawych tematów takich jak uzależnienie od antydepresantów, problemy z bezpłodnością oraz brak porozumienia w małżeństwie. Podobało mi się także nawiązanie do tego jak niektóre placówki społeczne podchodzą do swoich obowiązków. Niestety, często pracujące tam osoby, pozbawione empatii, zwyczajnie olewają problemy dzieci, skazując je na brak poczucia bezpieczeństwa, brak wiary w siebie i wykluczenie co w konsekwencji zwykle oznacza kiepski start w życiu. Intryga w tym thrillerze jest misternie utkana więc z pewnością nie odczujecie tutaj autorskiego debiutu. Przeciwnie! Autorka posługuje się bardzo ciekawym i przyjemnym w odbiorze stylem i brak tu jakiekolwiek momentu na nudę.
Zachwycona jestem także zakończeniem, gdzie wszystkie tajemnice zostają wyjaśnione, a sam sposób na przedstawienie tej zagadki jest nieco inny niż w przypadku książek, które do tej pory czytałam, ale niestety nie mogę Wam do końca zdradzić o co mi chodzi, bo jednak najlepiej zrobicie sami sięgając po "Żółtego tulipana" 😉

Weronika od kilku lat zmaga się z uzależnieniem od antydepresantów. Kiedy wreszcie wydaje się, że powoli w jej życiu wszystko zaczyna się układać, niespodziewanie tuż pod jej domem pojawia się tajemnicza postać w kapturze pozostawiając na posesji żółtego tulipana...
Dla Weroniki to jednoznaczny znak, że przeszłość zaczyna upominać się o swoje, ale czy rzeczywiście tak jest?...