Księga szubienic

Przepadam za prozą Thomass Engers, który w duecie z Jørnem Lierem Horstem tworzy pełne akcji kryminały i thrillery. Dziś jako nową propozycję składa swoje indywidualne dzieło, które – o ile to tylko możliwe – wypada jeszcze lepiej.

To historia, która już od pierwszych stron imponuje klimatem oraz gęstą atmosferą. Akcja zamknięta w kameralnym tonie podrzucać będzie mylne tropy a także stawiać na naszej drodze bohaterów, którzy będą wiedzieli więcej niż odważą się powiedzieć. Norweska literatura od lat fascynuje oraz angażuje wszystkie myśli czytelnika a w rękach tak dobrych pisarzy jakim bez wątpienia jest Enger potrafi przekraczać granicę. Autor trzyma nas w napięciu za sprawą dobrze poprowadzonego wątku psychologicznego, który z licznych motywów powoli buduje spójną całość.

Fabuła wydaje się biec dwutorowo. Z jednej strony czytamy o Evie, która wychodząc cało z próby zabójstwa znajduje we własnym domu obcego martwego mężczyznę. Tuż obok, w korytarzu siedzi śmiertelnie przerażona dziewczynka. Na drugim planie pojawia się Peter, prosty mężczyzna próbujący spłacić kredyt hipoteczny, który podejmuje znaczną kwotę i znika bez śladu. Dopiero po pół roku pojawia się mail, który wywołuje zaskakującą reakcję łańcuchową. Pytanie jednak brzmi co ta dwójka ma wspólnego z Chrisem, chłopcem pełnym zamiłowania do morderstw?

Przerażająca historia pełna ukrytych znaczeń. Bardzo dobrze poprowadzona i podrzucająca liczne mylne tropy. Los różnych bohaterów powoli łączy się w przerażającej machinie, która odkrywając nowe fakty budzi dreszcz przerażenia. Autor żongluje nowinkami na temat prowadzonego śledztwa, wprowadza skrajne emocje, bawi się przekazem a także porusza kluczowe wartości. Pokazuje obłęd świata, człowieka z zdolnego do przerażających czynów a także zależność naszych charakterów od środowiska w jakim się wychowujemy. Dynamicznie, z pomysłem a także nieocenioną błyskotliwością autor zabiera nas w podróż, która mocno wpływa na naszą wyobraźnię. Enger łączący momenty kryminalne z analizą ludzkich zachowań, nie pozostawiając nas obojętnymi na to co rozgrywa się na naszych oczach.

"Księga szubienic" to przepis na kilka godzin fascynującej oraz niebezpiecznej przygody. Autor porusza ważne kwestie, nie boi się obrazowo przedstawiać konkretne wydarzenia a także pozwala nam przeanalizować kwestie moralne związane z zachowaniami bohaterów. Jeśli poszukujecie zatem thriller mrożącego krew w żyłach – lepiej nie mogliście trafić. Płynna akcja, odpowiednio dobrana dynamika, momenty niemal namacalnego napięcia a także bohaterowie skrywający własne demony przełożą się na opowieść pełną niezapomnianych wrażeń.

Przepadam za prozą Thomass Engers, który w duecie z Jørnem Lierem Horstem tworzy pełne akcji kryminały i thrillery. Dziś jako nową propozycję składa swoje indywidualne dzieło, które – o ile to tylko możliwe – wypada jeszcze lepiej.

To historia, która już od pierwszych stron imponuje klimatem oraz gęstą atmosferą. Akcja zamknięta w kameralnym tonie podrzucać będzie mylne...

Jako wieloletnia fanka Jørna Liera Horsta, nie mogłam przejść obojętnie obok cyklu powieści o Bliksie i Ramm, które napisał wspólnie z Thomasem Engerem. To był właśnie moment, kiedy po raz pierwszy usłyszałam o tym drugim autorze. Jednak sam cykl - jeden z moich ulubionych - przekonał mnie do obdarzenia Engera zaufaniem, mimo iż trudno ocenić, co w serii powieści jest jego wkładem własnym. Z tego też względu sięgnęłam po pierwszą solową powieść autora i w tej chwili mam nadzieję, że Księga szubienic będzie otwarciem jakiegoś większego cyklu. Bo czytało się ją rewelacyjnie.

Enger serwuje czytelnikom wciągający rasowy thriller, w którym zawiera się ten trudny do uchwycenia słowami klimat skandynawskiej literatury kryminalnej oraz opowiedziana na chłodno, ale wrząca od emocji opowieść o mrocznym obliczu człowieka i zbrodni, którą niełatwo rozwikłać.

Już zerkając na zarys fabuły zauważyć można, że intryga kryminalna składać się będzie z kilku warstw. Dziwne wydaje się, że trudno odnaleźć między każdą z nich jakieś punkty styczne, choć trudno nie zakładać, że jakieś być muszą. Czytelnik pogrąża się zarówno w mrocznej, wibrującej od napięcia fabule, jak i w gąszczu własnych domysłów. Autor manipuluje nami od pierwszej do ostatniej chwili, odkrywając jedne karty, kolejne trzymając przy orderach. Daje nam złudne poczucie, że oto połączyliśmy kropki, by po chwili zmieść naszą pewność siebie jak mandalę usypaną z piasku.

Każdy z trzech przeplatających się wątków ma znaczenie i każdy dostaje czas, by się rozwinąć. Enger bawi się fabułą, przeplata wątki ze sobą, unikając oznaczeń czasowych, pozostawiając w niepewności co do ich miejsca w ciągu przyczynowo-skutkowym. Jednak załamując ten ciąg, dba o to, by finalnie każdy element układanki znalazł się na swoim miejscu w precyzyjnie wyznaczonym momencie.

Cała fabuła jest przemyślana i prowadzona metodycznie, a dla uzyskania lepszego efektu autor nie musi uciekać się do tanich sztuczek i epatowania brutalnymi obrazami. Gęsta atmosfera nie jest bowiem pokłosiem nad wyraz plastycznych scen, a starannie prowadzonej narracji, budowanego napięcia i ślepych zaułków zaplanowanych w tym labiryncie tajemnic.

Każda ze składowych intrygi budzi nieco inne emocje. Bolesna jest historia tureckiej nastolatki, która staje się ramą dla całej opowieści i katalizatorem frapującego, ale i w pewnym stopniu zrozumiałego zaginięcia mężczyzny. Przerażająca staje się historia Evie, która cudem uniknęła śmierci z rąk nieznanego sprawcy. Najbardziej zaś intryguje i wprowadza konsternację rozwijająca się pomiędzy tymi wydarzeniami historia Małego Chrisa, który zdaje się elementem najmniej pasującym do całej układanki.

Enger tak buduje napięcie, że włos jeży się na głowie jak w naelektryzowanym powietrzu. Niepokój towarzyszy czytelnikowi na każdym kroku, a gęstniejąca atmosfera wciąga w tę historię jak w bagno. W dusznym klimacie doskonale odnajdą się miłośnicy norweskiego kryminału, a sama opowieść przekona niejednego o świetnym wyczuciu i umiejętności prowadzenia narracji przez autora.

To nie tylko czysta rozrywka, ale historia pochylająca się nad rozmytymi jak akwarele granicami moralności i skłonnością człowieka do przekraczania granic wszędzie tam, gdzie zaczyna się poczucie wyższości i bezkarności. W tym wszystkim świetnie wybrzmiewają zarówno akcenty społeczne, jaki cała konstelacja niełatwych relacji między bohaterami. Ta sieć powiązań utkana precyzyjnie jak pajęczyna, w którą jak mucha wpada czytelnik. W czasach, gdy wydaje się, że trudno w kryminale powiedzieć coś nowego, powieść broni się jako lektura wciągająca, niepokojąca i nieodkładalna. Eksploruje nie tylko zbrodnię samą w sobie, ale całe spektrum zachowań z nią związanych. To powieść ze świetnie wykreowanymi, wielowymiarowymi bohaterami, piętrową intrygą i frapującym zakończeniem. Warto po nią sięgnąć.

Jako wieloletnia fanka Jørna Liera Horsta, nie mogłam przejść obojętnie obok cyklu powieści o Bliksie i Ramm, które napisał wspólnie z Thomasem Engerem. To był właśnie moment, kiedy po raz pierwszy usłyszałam o tym drugim autorze. Jednak sam cykl - jeden z moich ulubionych - przekonał mnie do obdarzenia Engera zaufaniem, mimo iż trudno ocenić, co w serii powieści jest jego...

Autora znam z serii „Blix i Ramm na tropie zbrodni”, którą współtworzył też Jørn Lier Horst. Tym razem książka powstała solo i byłam bardzo ciekawa, jak autor sobie poradzi. I muszę przyznać, że wyszło świetnie. Fabuła była ciekawa, stopniowo odkrywała przede mną swoje karty i w momencie, kiedy znałam powiązania między wątkami, a nawet kto stoi za tym wszystkim, nie do końca było to prawdą. Prawdziwa tożsamość mordercy nadal pozostawała w cieniu. Fajnie, że rozdziały są krótkie, dzięki czemu łatwiej się odnaleźć w wielowątkowej historii. Zaginięcie, zabójstwo, próba zabójstwa, szok małej dziewczynki, tajemnice, zemsta, czy romans to tylko przedsmak, tego, co was czeka po wkroczeniu w świat „Księgi szubienic”. Przyznaję, że już wyczekuję kolejnej książki autora. Kto wie, może z niektórymi bohaterami spotkam się ponownie?

Autora znam z serii „Blix i Ramm na tropie zbrodni”, którą współtworzył też Jørn Lier Horst. Tym razem książka powstała solo i byłam bardzo ciekawa, jak autor sobie poradzi. I muszę przyznać, że wyszło świetnie. Fabuła była ciekawa, stopniowo odkrywała przede mną swoje karty i w momencie, kiedy znałam powiązania między wątkami, a nawet kto stoi za tym wszystkim, nie do...

Czytając "Księgę szubienic" Thomasa Engera można odnieść wrażenie, że wkracza się w świat, w którym mrok i niepokój są na porządku dziennym. Ten norweski kryminał wciąga czytelnika od pierwszych stron oferując intrygującą i skomplikowaną fabułę pełną zaskakujących zwrotów akcji. To kawał dobrej historii i myślę, że na pewno nie pożałujecie ani minuty spędzonej z tą książką.

Fabuła powieści składa się z trzech przeplatających się wątków, z których każdy jest równie niepokojący. Pierwszym z nich jest historia Evie, kobiety, która przeżywa próbę zabójstwa we własnym domu. Obok niej leży martwy mężczyzna, którego nie zna, a w korytarzu znajduje się przerażona, milcząca ośmioletnia dziewczynka. Drugim wątkiem jest zaginięcie Petera, cichego i niepozornego mężczyzny, który pewnego dnia znika bez śladu. Jego zaginięcie wywołuje reakcję łańcuchową, która ma brutalne konsekwencje zarówno dla jego bliskich, jak i dla niego samego. Najbardziej intrygującym wątkiem jest jednak historia małego Chrisa, chłopca dorastającego w ponurym domu naznaczonym tragicznym wypadkiem – utonięciem jego siostry. Chris rozwija niezwykły stosunek do życia i śmierci, co z czasem prowadzi go do mrocznych skłonności. Enger w sposób przerażająco realistyczny przedstawia rozwój psychopatycznych tendencji Chrisa, co czyni go jednym z najbardziej niepokojących bohaterów literatury kryminalnej.

Enger mistrzowsko buduje napięcie, a czytelnik z każdą stroną coraz bardziej zanurza się w tę tajemniczą i niepokojącą sytuację. Na początku miałam delikatny problem, by odnaleźć się w treści, odnoszę wrażenie, że wkradł się lekki chaos, ale na szczęście bardzo szybko „kliknęło” i z wypiekami rozkoszowałam się historią. A zdecydowanie było czym! Każdy z trzech wątków – zamach na Evie, zaginięcie Petera i mroczne życie Chrisa – jest niezwykle intrygujący sam w sobie, ale to ich połączenie tworzy prawdziwie niepowtarzalną historię. W jaki sposób się ze sobą połączą? Oprócz tych bohaterów pojawiają się śledczy, którzy próbują rozwiązać zagadkę strzelaniny w mieszkaniu bohaterki. Mogę wspomnieć, że nie zabraknie tu poszukiwań mordercy i autor sprytnie mnie nabrał, jednocześnie, gdy już tajemnica wyszła na jaw – było mi okropnie smutno, bardzo współczułam Evie jej przeżyć. Policjanci dodają do tej historii autentyczności i na chwilę pozwalają odpocząć od traumatycznych wątków, ale czy śledztwo będzie miało happy end?

Jednym z największych atutów powieści jest umiejętność autora do budowania atmosfery. Mroczny i duszny klimat książki sprawia, że czytelnik czuje się, jakby sam znajdował się w ponurym norweskim krajobrazie, pełnym tajemnic i niewyjaśnionych zjawisk. Nie można też zapomnieć o moralnych dylematach, które pojawiają się w książce. Autor zmusza czytelnika do refleksji nad granicami moralności i naturą zła. Wątki dotyczące życia i śmierci, a także skomplikowane relacje między bohaterami, sprawiają, że "Księga szubienic" to nie tylko świetny kryminał, ale również głęboka i poruszająca powieść.

"Księga szubienic" Thomasa Engera to książka, którą trudno odłożyć. Zakończenie nie daje o sobie łatwo zapomnieć i może i Wy jeszcze przez jakiś czas myśleć będziecie o bohaterach i ich przyszłości. Fascynująca fabuła, skomplikowani bohaterowie i mroczna atmosfera sprawiają, że jest to pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników literatury kryminalnej. Enger udowadnia, że jest mistrzem w tworzeniu napięcia i niepokojących historii, które na długo pozostają w pamięci czytelnika. Warto!

Czytając "Księgę szubienic" Thomasa Engera można odnieść wrażenie, że wkracza się w świat, w którym mrok i niepokój są na porządku dziennym. Ten norweski kryminał wciąga czytelnika od pierwszych stron oferując intrygującą i skomplikowaną fabułę pełną zaskakujących zwrotów akcji. To kawał dobrej historii i myślę, że na pewno nie pożałujecie ani minuty spędzonej z tą...