Nocami krzyczą sarny

Poruszające tematy i sprawna narracja sprawia, że ciężko oderwać się od lektury.

Poruszające tematy i sprawna narracja sprawia, że ciężko oderwać się od lektury.

1. Bardzo mocna opowieść...
2. Z jednej strony bolesna, ciemna, odpychająca, a z drugiej strony taka zwykła, oswajająca z tym czego nie da się oswoić.
3. NIezwykle piękny i poetyki język.
4. To opowieść o przetrwaniu zdarzeń, które nie dają nadziei na przetrwanie.

1. Bardzo mocna opowieść...
2. Z jednej strony bolesna, ciemna, odpychająca, a z drugiej strony taka zwykła, oswajająca z tym czego nie da się oswoić.
3. NIezwykle piękny i poetyki język.
4. To opowieść o przetrwaniu zdarzeń, które nie dają nadziei na przetrwanie.

Świetnie napisana książka, bardzo dobrze się czyta, aż ciężko się oderwać. Zdecydowanie polecam!

Świetnie napisana książka, bardzo dobrze się czyta, aż ciężko się oderwać. Zdecydowanie polecam!

Sowie Góry, które same są tajemnicze w związku z wydarzeniami historycznymi z II wojny światowej. O Sowich Górach krążą różne tragiczne, niesamowite historie, często nie odkryte do tej pory.
Tło tej krainy już zachęca do czytania, a autorka z każdą stroną książki buduje emocje. Trzy kobiety: Mareike, Marianka, Maria(Mania) - wiążą się z nimi tragiczne historie.
Każda z nich przeżyła wiele złych rzeczy. Śledzimy równocześnie losy tych trzech kobiet i powoli dowiadujemy się, co ich wiąże.
Świetna książka, bo jest i trochę historii i prawdy o ludzkich emocjach niezależnie od narodowości (Niemcy, Polacy, Żydzi). Czyta się jednym tchem.

Sowie Góry, które same są tajemnicze w związku z wydarzeniami historycznymi z II wojny światowej. O Sowich Górach krążą różne tragiczne, niesamowite historie, często nie odkryte do tej pory.
Tło tej krainy już zachęca do czytania, a autorka z każdą stroną książki buduje emocje. Trzy kobiety: Mareike, Marianka, Maria(Mania) - wiążą się z nimi tragiczne historie.
Każda z...

Mokosz pochłania, zawładniani nie pozwala się uwolnić. Piętno tych kobiet pozostaje w czytelniku. Dla mnie książka idealna. Niezapomniana.

Mokosz pochłania, zawładniani nie pozwala się uwolnić. Piętno tych kobiet pozostaje w czytelniku. Dla mnie książka idealna. Niezapomniana.

Świetna książka. Trudno było mi się od niej oderwać. Z jednej strony chciałam, by akcja toczyła się dalej, z drugiej - żal było przekręcać kolejne kartki, bo chciałam jak najdłużej nasycić się tym momentem.
Piękny język. Autorka dała radę ,,podrobić" Baczyńskiego w ,,Szklanych ptakach", więc poprzeczka była zawieszona wysoko. Nie zawiodłam się.
Cieszę się, że powieść jest tak wielowątkowa, przez to każdy może z niej brać to, co uważa za słuszne. Mamy okrucieństwo wojny, przesiedlenia, losy kobiet, a nawet całych społeczności, które rykoszetem obrywały za realizację okrutnych idei hitlerowskich, rzeź wołyńską, ludzi w sytuacjach ekstremalnych, wątki baśniowe i fantastyczne. Cieszę się, że nie zabrakło brutalizmu, realizmu, że nie ulukrowano postaci babci i nie idealizowano wsi. Ta książka będzie długo we mnie jeszcze pracować. Moim zdaniem twórczość Katarzyny Zyskowskiej można porównać do twórczości Olgi Tokarczuk, tę książkę zestawiłabym chętnie z ,,Empuzjonem".

Świetna książka. Trudno było mi się od niej oderwać. Z jednej strony chciałam, by akcja toczyła się dalej, z drugiej - żal było przekręcać kolejne kartki, bo chciałam jak najdłużej nasycić się tym momentem.
Piękny język. Autorka dała radę ,,podrobić" Baczyńskiego w ,,Szklanych ptakach", więc poprzeczka była zawieszona wysoko. Nie zawiodłam się.
Cieszę się, że powieść jest...

Jeeeeju, jakie to dobre było.
Człowiek czyta i niby chce poznać finał historii, ale jednocześnie nie chce kończyć czytania.
Serdecznie polecam!

Jeeeeju, jakie to dobre było.
Człowiek czyta i niby chce poznać finał historii, ale jednocześnie nie chce kończyć czytania.
Serdecznie polecam!

Zanim sięgnęłam po tę książkę, widziałam tyle pochwalnych recenzji, że sama nie wiem, czego się spodziewałam. Książka jest bardzo dobra, ale nie nazwałabym jej wybitną. Wielki plus za retrospekcje, pokazanie czasów II wojny na Ziemiach Odzyskanych, umiejscowienie akcji w tym właśnie miejscu, bliskim mojemu sercu Dolnym Śląsku. Całość napisana bardzo zgrabnie, z pomysłem. Świetnie się czytało. Przekonała mnie na tyle, że zaczęłam właśnie inną książkę autorki.

Zanim sięgnęłam po tę książkę, widziałam tyle pochwalnych recenzji, że sama nie wiem, czego się spodziewałam. Książka jest bardzo dobra, ale nie nazwałabym jej wybitną. Wielki plus za retrospekcje, pokazanie czasów II wojny na Ziemiach Odzyskanych, umiejscowienie akcji w tym właśnie miejscu, bliskim mojemu sercu Dolnym Śląsku. Całość napisana bardzo zgrabnie, z pomysłem....

Naprawdę poruszająca i wzruszająca historia. I chociaż o tych wydarzeniach ( wysiedleniach, przesiedleniach, Ziemiach odzyskanych i tym co tam się działo pod koniec wojny i po wojnie itd) napisano juz mnóstwo książe, to za każdym razem jest to kolejna historia konkretnej rodziny, człowieka, jego strachu, bólu, jego krzywdy i niezgody na niesprawiedliwość.
Jest to też historia współczesna - o traumie innego rodzaju, o tym dlaczego prawda jest ważna i o tym że nie zawsze prawdziwe jest to co widać na pierwszy rzut oka.
Polecam.

Naprawdę poruszająca i wzruszająca historia. I chociaż o tych wydarzeniach ( wysiedleniach, przesiedleniach, Ziemiach odzyskanych i tym co tam się działo pod koniec wojny i po wojnie itd) napisano juz mnóstwo książe, to za każdym razem jest to kolejna historia konkretnej rodziny, człowieka, jego strachu, bólu, jego krzywdy i niezgody na niesprawiedliwość.
Jest to też...

Niesamowita książka, napisana pięknym językiem. Pani Katarzyna potrafi dostosować ten język do konkretnych bohaterów, czasów, ich pochodzenia. Sama historia niezwykle porusza, przedstawia w jakiś taki niebrutalny sposób a jednocześnie bardzo dosadny, historię czasów wojny i przesiedleń, dramaty tych ludzi, obu stron.
11/10, polecam przeczytać

Niesamowita książka, napisana pięknym językiem. Pani Katarzyna potrafi dostosować ten język do konkretnych bohaterów, czasów, ich pochodzenia. Sama historia niezwykle porusza, przedstawia w jakiś taki niebrutalny sposób a jednocześnie bardzo dosadny, historię czasów wojny i przesiedleń, dramaty tych ludzi, obu stron.
11/10, polecam przeczytać