Wojna dwóch królowych

Mam mieszane uczucia, co do tej części. Ciekawiła mnie fabuła, przyczyna wszystkich zdarzeń, historia... jednak przyjemność ich odbierania i przeżywania burzyły mi infantylne dialogi między głównymi bohaterami i powracanie co chwilę do tych samych kwestii i nudnych już przytyków.
Doczepiłabym się również do kreacji postaci - główna bohaterka nabywa coraz to nowe umiejętności 'za darmo' i nie musi nad nimi pracować; nie rozumie różnych sytuacji, a potem nagle wszystko wie...
Niektóre wątki trochę przesadzone, z kolei inne frustrująco niedopowiedziane.
Na koniec doznałam ambiwalentnych uczuć, kiedy się okazało, że będzie następna część, bo w sumie cieszyłam się, że zakończyłam czytanie tej.

Mam mieszane uczucia, co do tej części. Ciekawiła mnie fabuła, przyczyna wszystkich zdarzeń, historia... jednak przyjemność ich odbierania i przeżywania burzyły mi infantylne dialogi między głównymi bohaterami i powracanie co chwilę do tych samych kwestii i nudnych już przytyków.
Doczepiłabym się również do kreacji postaci - główna bohaterka nabywa coraz to nowe...

Poppy i Casteel zostają siłą rozdzieleni i poddani ciężkim próbom. Krwawa Królowa mści się za to, że Poppy pokrzyżowała jej plany, ale z drugiej strony wciąż jej potrzebuje, dlatego Casteel staje się jej kartą przetargową. Isbeth torturuje go i próbuje przemienić w krwiożerczego potwora, a wszystko to, by zmusić Poppy do spełniania jej rozkazów. Dziewczyna zrobi wszystko by odzyskać męża i strącić z tronu Krwawą Królową.

Poppy rośnie w siłę, odkrywa swoje pochodzenie, możliwości i drzewo genealogiczne. Jej matka chce czegoś więcej niż władzy, ale potrzebuje pomocy w realizacji tych planów. Zła królowa stawia warunki, a pozostali bohaterowie tańczą, jak im zagra.
Poppy ma jednak swój plan i wraz z Kieranem i armią wyrusza do Carsodonii. Obie bohaterki są uparte, a to doprowadza do wielu starć między nimi, straty będą po obu stronach. W drodze do ostatecznej walki między nimi wiele tajemnic ujrzy światło dzienne, a to, co powinno pozostać uśpione, budzi się do życia.

Rozdziały są długie i treściwe. Od początku akcja jest nastawiona na walkę, odzyskanie uwięzionych a przede wszystkim zemstę i cała narracja jest na to nakierowana. Sporo będzie scen walki, które będą rozbudowane i zajmą dużo miejsca w książce. Mimo to poznajemy nowe postacie, czy przeznaczenie bohaterów, ale jest tego o wiele mniej niż w poprzednich tomach. Autorka buduje nerwową, pełna niepewności atmosferę, ale ciężko też nie przewidzieć ruchów bohaterów. Działają dość przewidywanie, ciężko szukać większych zwrotów akcji. Tak jak w poprzednich tomach wszystko jest dopracowane, spójne i łączy się w jedną, długą historię.

Mimo wojowniczych nastrojów bohaterowie zadbają też o elementy humorystyczne. W pewnym momencie pojawi się też dużo scen zbliżeń bohaterów, które nie pozostawiają pola wyobraźni, ale przyćmią główną misję.

Akcja nabiera gwałtownego rozpędu pod koniec, kiedy dosłownie zostaje niewiele stron książki. Wszystko dzieje się za szybko a ostatecznie równie szybko się kończy i autorka pozostawia czytelnika z masą pytań bez odpowiedzi. Kolejny tom serii nie rozwiewa za wielu wątpliwości, ale wciąż pozostaje ciekawą kontynuacją.

Poppy i Casteel zostają siłą rozdzieleni i poddani ciężkim próbom. Krwawa Królowa mści się za to, że Poppy pokrzyżowała jej plany, ale z drugiej strony wciąż jej potrzebuje, dlatego Casteel staje się jej kartą przetargową. Isbeth torturuje go i próbuje przemienić w krwiożerczego potwora, a wszystko to, by zmusić Poppy do spełniania jej rozkazów. Dziewczyna zrobi wszystko by...

Kocham tą serię i twórczość autorki ale książkę bardzo dobrze mi się czytało do pewnego momentu. Niestety nie podoba mi się zmiana relacji między Castelem Poppy a Kieranem z przyjacielskiej, braterskiej, rodzinnej relacji zrobił się trójkąt. Mimo że kocham bliską relację tej trójki w poprzednich tomach tak mam wrażenie że w tym tomie zrobiło się za blisko. Odnoszę też wrażenie że była ona też wciśnięte na siłę by podkręcić wątek romantyczny który w tej części był słabszy. A co do akcji i wydarzeń bardziej politycznych pod tymi względami książka bardzo mi się podobała i w tej kwestii uważam że, trzymała poziom względem poprzednich części.

Kocham tą serię i twórczość autorki ale książkę bardzo dobrze mi się czytało do pewnego momentu. Niestety nie podoba mi się zmiana relacji między Castelem Poppy a Kieranem z przyjacielskiej, braterskiej, rodzinnej relacji zrobił się trójkąt. Mimo że kocham bliską relację tej trójki w poprzednich tomach tak mam wrażenie że w tym tomie zrobiło się za blisko. Odnoszę też...

świetna seria , czyta się jednym tchem ;)

świetna seria , czyta się jednym tchem ;)

Po przeczytaniu #fourtwing i tak naprawdę w oczekiwaniu na #ironflame, czułam ogromny głód i tęsknotę za #fantasy. Przyznaję, że pierwszy tom cyklu już od dłuższego czasu czekał na mnie na mojej wirtualnej półce. Nawet już dwa razy robiłam podejście do niego, ale pierwsze strony jakoś mnie nie porywały. Tym razem się zawzięłam i było warto. Wciągnęło mnie na dobre.
Bohaterkę cyklu poznajemy jako Pannę. Wybraną przez bogów. Z jednej strony niedościgniony i nietykalny ideał. Z drugiej zamknięta w swoim świecie buntowniczka. I wtedy na jej drodze pojawia się On. Hawke. Kompletne przeciwieństwo Panny. Pewny siebie, otwarty i odważny. Jego zadaniem jest jej ochrona, ale bardzo szybko zaczyna ich łączyć coś więcej. Tom pierwszy kończy się kiedy Panna staje się Poppy, a Hawke ..... jest kimś zupełnie innym. Dalsze tomy to historia miłości wyżej wymienionych, przemiany zachodzącej w Poppy i historia walki o dobro ludzkości. Mamy tutaj wilkłaki, wampy, upiory, draceny. A także bogów, bóstwa i Pierwotnych. Muszę przyznać że akurat w tym wątku nie co się pogubiłam. Z całego ♥️ polecam każdemu miłośnikowi fantasy w wieku #18+.

Po przeczytaniu #fourtwing i tak naprawdę w oczekiwaniu na #ironflame, czułam ogromny głód i tęsknotę za #fantasy. Przyznaję, że pierwszy tom cyklu już od dłuższego czasu czekał na mnie na mojej wirtualnej półce. Nawet już dwa razy robiłam podejście do niego, ale pierwsze strony jakoś mnie nie porywały. Tym razem się zawzięłam i było warto. Wciągnęło mnie na...

za dużo było tych pikantnych scen pod koniec... ale finał zajebisty!

za dużo było tych pikantnych scen pod koniec... ale finał zajebisty!

Muszę przyznać, że ta część podobała mi się chyba najbardziej, jak dotąd (oczekuję niecierpliwie na kolejną). Trzecia wynudziła mnie okrutnie a z czasem relacja pomiędzy Poppy a Casteelem strasznie mnie wynudziła. W tej części byłoby podobnie gdyby nie to, że na prowadzenie wysunął się Kieran. I chwała bogów! Jest niesamowicie interesującą postacią, ze złożoną osobowością i dialogi między nim a Poppy są naprawdę ciekawe. Bardzo znużyło mnie takie słodkie jojczenie Casteela. A to, ze on się podnieca swoją żoną niemal na okrągło było już naprawdę śmieszne. Nie czułam tego zupełnie. Za to moment Połączenia okazał się chyba najciekawszym punktem programu. W pewnym momencie zapomniałam o co wszyscy się tak pieklą, skąd te nerwy bo przecież czekało nas coś duuuuużo ciekawszego! Szkoda tylko, że miłosny trójkąt trwał tak krótko. Liczę, że w piątej części ta relacja się rozwinie i dostaniemy coś więcej niż rozlew krwi, wściekłość naszej Mary Poppins a także sterczące przyrodzenie Casteela.

Muszę przyznać, że ta część podobała mi się chyba najbardziej, jak dotąd (oczekuję niecierpliwie na kolejną). Trzecia wynudziła mnie okrutnie a z czasem relacja pomiędzy Poppy a Casteelem strasznie mnie wynudziła. W tej części byłoby podobnie gdyby nie to, że na prowadzenie wysunął się Kieran. I chwała bogów! Jest niesamowicie interesującą postacią, ze złożoną osobowością i...

Bełkot. Nic tu się kupy nie trzymało. To już druga seria tej autorki,którą przeczytałam. I znowu nie umiała tego skończyć z sensem. Rozciągnięte do granic możliwości. Ta historia dawno powinna być zakończona.Szkoda,ale kończę tą historię.

Bełkot. Nic tu się kupy nie trzymało. To już druga seria tej autorki,którą przeczytałam. I znowu nie umiała tego skończyć z sensem. Rozciągnięte do granic możliwości. Ta historia dawno powinna być zakończona.Szkoda,ale kończę tą historię.

Super się czytało

Super się czytało

Jadą i jadą i dojechać nie mogą i nic się po drodze nie dzieje... Przegadana moim zdaniem

Jadą i jadą i dojechać nie mogą i nic się po drodze nie dzieje... Przegadana moim zdaniem