Tillie Cole

Poppy i Rune poznali się gdy mieli po pięć lat, ich znajomość szybko przerodziła się w przyjaźń a później w coś znacznie więcej, w miłość, miłość po wsze czasy. Każdy ich pocałunek trafiał do słoiczka, dokładnie tysiąc pocałunków jak i tysiąc serduszek miało się w nim znaleźć, to Poppy obiecała swojej babci, która odeszła. Nastolatkowie spędzali każdą możliwą chwilę razem, jednak pewna niespodziewana wiadomość zmieniła wszystko, okazało się, że chłopak wraz z rodzicami musi pilnie wyjechać do Norwegii. "Życie bez Poppy. Nie było po wsze czasy. Nie było na wieki wieków. Nie było już nic." Dwa lata rozłąki i prawie dwa lata bez żadnego kontaktu. Powrót Runa dla Poppy stał się niekomfortowy, gdyż skrywa przed nim tajemnicę, problemy, które pojawiły się podczas jego nieobecności sprawiły, że postanowiła całkowicie odciąć się, aby nie załamać go totalnie. I to ten powrót zmienia ich spojrzenie na świat, na codzienność, na życie, któro nie jest wieczne. "To, co najlepsze nie trwa zbyt długo. Jest jak kwiat wiśni. Tak piękne, że nie może trwać wiecznie... nie powinno istnieć w nieskończoność. Pojawia się jedynie na krótką chwilę, by przypomnieć nam, jak cenne jest życie, które odchodzi tak szybko, jak przyszło." Zapewne większość z was zna tę historię lub słyszało o tej książce, ja od dawna planowałam ją przeczytać, na półce też wyczekała swoje... i żałuję, że nie sięgnęłam po nią wcześniej. Książka, która pozostanie w moich myślach zdecydowanie na dłużej, po prostu ją pokochałam, książka, która rozbroiła mnie emocjonalnie a także dała do myślenia. Prawdziwa miłość istnieje, tylko trzeba o nią zadbać, walczyć, pomimo trudności, pomimo tego co przyniesie nam życie, walczyć do końca, sprawiać ukochanej osobie radość, być przy niej do ostatnich chwil. Piękna historia o nastoletniej miłości, piękna ale i bardzo, bardzo bolesna. Ostatnie kilkadziesiąt stron czytałam ze łzami w oczach, po skończeniu tej powieści popłakałam się na dobre i ciężko było mi się pozbierać. Tak samo jak i ciężko jest mi o niej pisać, tyle emocji we mnie buzuje, kochani, po prostu brakuje mi słów. Powiem jedno. Czytajcie! Polecam z całego serca! 🥺💔❤️‍🩹