Zwierzęta walczą o swoje młode lub o pożywienie; nasze wojny wywodzą się przeważnie z ambicji, gniewu, żądzy lub innej tego rodzaju choroby ...
Najnowsze artykuły
Artykuły
Kraj więdnącej wiśni – „Miecz Kaigenu” M.L. WangBartek Czartoryski8Artykuły
[QUIZ] Rozpoznaj książkę po pierwszych zdaniach. Tylko dla ekspertówKonrad Wrzesiński25Artykuły
Imponujący sukces Jakuba Żulczyka. „Nigdy nie myślałem, że to się tak potoczy”Konrad Wrzesiński29Artykuły
„Genialna przyjaciółka” i „Hrabia Monte Christo” powracają, a w „Konklawe” zobaczymy PolakaAnna Sierant6
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Johan Huizinga
![Johan Huizinga](https://cdn.statically.io/img/s.lubimyczytac.pl/upload/authors/4366/2952-140x200.jpg)
4
7,6/10
Urodzony: 07.12.1872Zmarły: 01.02.1945
Holenderski historyk, autor słynnego dzieła Jesień Średniowiecza, w którym prezentuje panoramiczny obraz kultury i życia społecznego u schyłku średniowiecza.Swój stosunek do świata przeszłości ujmował jako "włóczęgostwo intelektualne". Dzięki temu stosunkowi nie został znawcą jednej epoki.
7,6/10średnia ocena książek autora
869 przeczytało książki autora
1 539 chce przeczytać książki autora
8fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Homo ludens. Esej o zabawie jako elemencie kultury
Johan Huizinga
7,1 z 149 ocen
577 czytelników 10 opinii
2022
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Święci mieli w swych dobrze znanych postaciach coś uspokajającego - jak policjant w wielkim, obcym mieście.
4 osoby to lubiąKobiecy pogląd na miłość jest zawsze zawoalowany i ukryty; pozostaje on subtelną i głęboką tajemnicą. (...) Kobiecego pojmowania miłości bra...
Kobiecy pogląd na miłość jest zawsze zawoalowany i ukryty; pozostaje on subtelną i głęboką tajemnicą. (...) Kobiecego pojmowania miłości brak w literaturze nie tylko dlatego, że literatura stworzona została przez mężczyznę, ale też i dlatego, że kobiecie w miłości o wiele mniej potrzeba literatury.
2 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Jesień średniowiecza Johan Huizinga ![Jesień średniowiecza](https://cdn.statically.io/img/s.lubimyczytac.pl/upload/books/295000/295353/475855-352x500.jpg)
7,6
![Jesień średniowiecza](https://cdn.statically.io/img/s.lubimyczytac.pl/upload/books/295000/295353/475855-352x500.jpg)
Czytałem książkę dość dawno i nie robiłem notatek, zatem po prostu kilka impresji - wybitna opowieść o wzorach kultury średniowiecznej, trudna dla nas współczesnych dostępnych, ale przekonująco przez autora wyjaśnionych. Jest to zapis zarówno kultury wysokiej, jak i ludowej, przedstawionej w kontekście pewnego przesilenia - przesilenia kultury, w której nie mogło się już nic wydarzyć, z której nie mogło się już zrodzić nic nowego i twórczego. Późne średniowiecze pokazane jest jako odgrzewanie tych samych, starych kotletów, w oczekiwaniu na to, co nowe i odświeżające - zupełnie nowa perspektywa, której nie byłem świadom. Polecam, choć momentami lektura bywała nużąca.
Jesień średniowiecza Johan Huizinga ![Jesień średniowiecza](https://cdn.statically.io/img/s.lubimyczytac.pl/upload/books/295000/295353/475855-352x500.jpg)
7,6
![Jesień średniowiecza](https://cdn.statically.io/img/s.lubimyczytac.pl/upload/books/295000/295353/475855-352x500.jpg)
Klasyka przez duże „K”. Książka, która potrafi wzbudzić miłość do studiów historycznych, urzekająca swym pięknem i głębią spostrzeżeń. Huizinga należy do tych twórców kultury, o jakich każdy wykształcony humanistycznie człowiek powinien wiedzieć. Jego twórczość, chociaż ma już starą metrykę, jeszcze się nie zdewaluowała (i raczej to nie nastąpi). Obraz schyłku epoki średniowiecza, jaki został ukazany w jej „jesieni”, przedstawia się żywo i pasjonuje z każdym rozdziałem coraz bardziej. Największą zaletą tej pracy jest język i bogata wyobraźnia jej autora, które w mistrzowski sposób ułatwiają czytelnikowi zrozumienie meandrów średniowiecznej kultury i stosunków międzyludzkich oraz wytworzonych w ich rozwoju instytucji. Szczególnie trafne są wypowiedzi Huizingi na temat wszechogarniającej ówczesne realia religijnej atmosfery. Pisarz konkluduje, iż nie da się wprost zrozumieć i próbować wnikać w tamtejszą umysłowość bez zdania sobie sprawy, jak wielką rolę odgrywała sfera sacrum w średniowiecznym świecie. Sporo z tych uwag obowiązuje ponadczasowo, dlatego też z łatwością można zauważyć ich aktualność w świecie w którym teraz żyjemy. Wszystkie te zalety „Jesieni średniowiecza” (o których można by się jeszcze dłużej rozpisywać) sprawiają, że po książkę tę sięga się chętnie i znajduje ona już od wielu lat niesłabnący popyt wśród historyków oraz osób zainteresowanych bliżej dziejami kultury. Ciężko o drugie tak kompletne opracowanie tej problematyki. Jak najbardziej polecam.