Siddharth Kara

Ziemia dusi się pod warstwą spalin, pyłu i popiołu. W oddali, nad wzgórzami, granica nieba i ziemi majaczy niewyraźnie, nieokreślona i nieos...

Ziemia dusi się pod warstwą spalin, pyłu i popiołu. W oddali, nad wzgórzami, granica nieba i ziemi majaczy niewyraźnie, nieokreślona i nieosiągalna. Przydrożne wsie drzemią pod kożuchem pyłu. Biegające między chatami dzieciaki wyglądają jak kłębki kurzu. Nie ma kwiatów. Nie ma ptaków na niebie. Nie ma łagodnie szemrzących strumieni ani orzeźwiającego wietrzyka. Przyroda straciła wszystkie ozdoby. Kolory są blade i niepełne. Pozostały jedynie fragmenty życia. To prowincja Lualaba, gdzie rządzi kobalt.

Obecnie nie istnieje coś takiego jak czysty lańcuch dostaw kongijskiego kobaltu. Cały import tego metalu z Demokratycznej Republiki Konga je...

Obecnie nie istnieje coś takiego jak czysty lańcuch dostaw kongijskiego kobaltu. Cały import tego metalu z Demokratycznej Republiki Konga jest skażony jakąś formą wyzysku, w tym niewolnictwem, pracą dzieci, pracą przymusową, pracą za długi, handlem ludźmi, niebezpiecznymi warunkami pracy w toksycznym środowisku, żałosnymi zarobkami, okaleczeniami i śmiercią w wypadkach oraz niemożliwym do oszacowania zniszczeniem środowiska. Winnych tego stanu rzeczy należy szukać we wszystkich ogniwach łańcucha dostaw, ale sam łańcuch by nie istniał, gdyby nie ogromny popyt na kobalt, wykreowany przez stojące na jego szczycie koncerny.