Chantal Akerman

Kolejna zaskakująca pozycja w rewelacyjnym dorobku wydawnictwa Claroscuro. Uwielbiam ten element zaskoczenia jaki dają mi ich książki i fakt, że sięgają poza mainstream by wydłubać kolejną literacką perłę. „Pewna rodzina w Brukseli” jest bez wątpienia ich kolejnym sukcesem wydawniczym. Ta krótka powieść jest monologiem kobiety, która niedawno straciła męża a której córki, za którymi tęskni ogromnie, mieszkają daleko. Kobieta jest przez to samotna i pełna emocji, którym dała upust w tym monologu. Aczkolwiek można to określić bardziej jak swoisty strumień świadomości. Wątki bowiem mieszają się a opowiadana historia jest bardzo dygresyjna. Mówiąc o pewnych rzeczach kobieta przypomina sobie nagle inne, jedno wspomnienie przywołuje natychmiast inne, radości przemieszane są ze smutkami, wspaniałe wydarzenia przecinają tragedie. Nie sposób się od tego oderwać, ja przeczytałem to jednym ciągiem i nie dlatego, że to krótka powieść a dlatego, że wciąga od razu i na dobre. Ciekawy jest też styl w jakim została napisana ta książka. Można powiedzieć, że autorka nie ma żadnego poszanowania dla ortografii. Na początku to może dziwić albo razić. Ale wbrew pozorom jest to ogromny plus. Całość nabiera przez to wrażenie prawdziwego monologu, którego poszczególne momenty wydają się wypowiedziane niemal jednym tchem, pośpiesznie, byle tylko wybrzmiały, byle tylko je oblec w słowa i wypuścić z siebie. Chantal Akerman wykazała się jakąś niebywałą intuicją obierając taką formę i konstrukcję tej powieści. Wspaniała powieść, łapiąca za serce, pełna emocji. Historia z gatunku tych, które bardzo chce się opowiedzieć ale które jest się w stanie opowiedzieć tylko raz. Takie rozliczenie z życiem, z przeszłością, z czasem. Do tego fenomenalnie napisana. Polecam!