Gdybym wyznał jej prawdę

Może i jest to współpraca, ale ciekawa… i sama recenzja będzie chaotyczna… życie.

Trochę czasu minęło odkąd czytałem poprzednia część i porównując je do siebie ta była bardziej taka zapadająca w serce, bardziej uczuciowa, bogata w przemyślenia, ale nie tak do końca…, bo cała książka była podzielona na trzy części, które opowiadały historie perspektywy innych bohaterów, ale zanim o nich to trochę o tytule, który bardzo mocno odgrywa rolę w książce i jest przypominany na każdym kroku, tak by zmusić poniekąd czytelnika by sam w sobie przemyślał… co by było gdybym wyznał jej prawdę, a autorka po chwili wyjaśnia dodając przy tym kolejne znaki zapytania. Taki zabieg to mnie się podoba.

Fabularnie niby prosta książka, ale poruszająca bardzo mocne drażliwe tematy jak śmierci, próby samobójcze czy depresji więc osoby o słabszej psychice uważajcie… jak wspomniałem wyżej części opowiadają o Finnym, Jacku i Autumn i ich spojrzeniu na odejście właśnie Finnyego.

Przysłowiowy zwrot … gdybym wyznał jej prawdę możemy zastosować w pozytywny jak i negatywny sposób bojąc się konsekwencji, gdy zrobimy komuś krzywdę specjalnie lecz robiąc to z miłości do kogoś i dla jego dobra jest dalej źle? Chyba nie. I tak mamy tutaj przy relacji Finnyego i Autumn, bo co by było gdyby byli razem, to albo prędzej czy później by się kłócili i rozeszli, albo by się kochali tworząc piękny związek. Możemy tu obwiniać obie strony dlaczego nie były tak otwarte i nie powiedziały sobie wprost co do siebie czują lecz ukrywali to tyle czasu doprowadzając to dej tragedii. Możemy także obwiniać ich obecnych partnerów, ze sami nie skończyli tych toksycznych relacji wcześniej niż powinni i brnęli w to do końca… ciężko jest ot tak rozstrzygnąć coś na co tak naprawdę nie mamy wpływu, czyli miłość, bo ona przenikając przez nas tak naprawdę sprawia, że działamy nieracjonalnie w pewnych sytuacjach…

Całość pełna jest głębszych myśli, nad którymi powinniśmy się tak naprawdę zastanowić i to w połączeniu z historią naszych bohaterów dalej nie tylko smutny jak i sami się przekonacie piękny finał i przez który zrozumiecie, że nic nigdy nie dzieje się bez przyczyny…

Powinniście zawsze działać zgodnie z sercem… bo potem skórki mogą być opłakane.

Może i jest to współpraca, ale ciekawa… i sama recenzja będzie chaotyczna… życie.

Trochę czasu minęło odkąd czytałem poprzednia część i porównując je do siebie ta była bardziej taka zapadająca w serce, bardziej uczuciowa, bogata w przemyślenia, ale nie tak do końca…, bo cała książka była podzielona na trzy części, które opowiadały historie perspektywy innych bohaterów, ale...

powiem tak, uwielbiam ich historię, ale ta kontynuacja była zupełnie niepotrzebna. pół książki to biadolenie i nic więcej. lepiej by mi się żyło gdybym tego nie przeczytała

powiem tak, uwielbiam ich historię, ale ta kontynuacja była zupełnie niepotrzebna. pół książki to biadolenie i nic więcej. lepiej by mi się żyło gdybym tego nie przeczytała

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Moondrive

Początkowo nigdy nie śmiałabym sądzić, że wraz z zakończeniem „Gdyby był ze mną” będę tak bardzo i niespodziewanie oczekiwała kontynuacji historii Autumn i Finny’ego, a jednak. Z chwilą, w której dowiedziałam się, iż autorka postanowiła ukazać nam perspektywę głównego bohatera i to, co stało się po zdarzeniu, które zmieniło wszystko, byłam zaciekowaiona i pewna, że sięgnę po „Gdybym powiedział jej prawdę”. Może z ciekawości, a może w wyniku wciąż nadłamanego serca? Sama nie wiem, ale gdy w końcu zagłębłam się w tę historię, zrozumiałam, jak bardzo było mi to potrzebne.

Ta książka, co bohaterowie… Niejedokronie złamali mi serce. Płakałam tyle razy, że nie jestem w stanie tego zliczyć. To jeszcze większy łamacz serc, niż pierwsza część. To tutaj byliśmy w stanie zarumień cały ból, który nagle i niespodziewanie pojawił się w zyciu wielu bohaterów. To oni pokazali mi, że mimo zła świat się nie kończy, że przecież w końcu zawsze pojawi się słońce.

Płakałam razem z nimi, śmiałam się razem z nimi. Ta książka to było coś innego. Uświadamiającego. Nie spodziewałam się, że będę w stanie tyle z niej wynieść. A jednak. Zbliżając się ku końcowi, chciałabym polecić tę historię wszystkim tym, którzy cierpią. Uwierzcie mi, że nawet jeśli nie spodziewacie się znaleźć z niej ukojenia, to ona sama wam je zaoferuje. Przekaz, jaki w sobie zawiera jest tego wart. Pomijając kilka drobnych wad, myślę, że kiedyś, w niedalekiej przyszłości, „Gdybym powiedział jej prawdę” zostanie przeczytane przeze mnie ponownie, ponieważ czuję, że będzie mi to potrzebne.

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Moondrive

Początkowo nigdy nie śmiałabym sądzić, że wraz z zakończeniem „Gdyby był ze mną” będę tak bardzo i niespodziewanie oczekiwała kontynuacji historii Autumn i Finny’ego, a jednak. Z chwilą, w której dowiedziałam się, iż autorka postanowiła ukazać nam perspektywę głównego bohatera i to, co stało się po zdarzeniu, które zmieniło...

O wiele bardziej spodobał mi się punkt widzenia Finna. Również, pozytywnie zaskoczył mnie punkt widzenia Jacka, o którym nie było wiele mówione w pierwszej części.
Książka nie była bardzo wyjątkowa, ale na pewno przyjemna w czytaniu.

O wiele bardziej spodobał mi się punkt widzenia Finna. Również, pozytywnie zaskoczył mnie punkt widzenia Jacka, o którym nie było wiele mówione w pierwszej części.
Książka nie była bardzo wyjątkowa, ale na pewno przyjemna w czytaniu.

Pamiętam, że kiedy w zeszłym roku siedziałam na kanapie z książką w ręce, to podczas jej lektury płakałam niezliczoną ilość razy. Był to pierwszy tom "Gdyby był ze mną", który zdecydowanie złamał moje serce. Dosłownie, gdy za każdym razem w moich myślach pojawiała się historia o Finnym, to miałam łzy w oczach. JEŚLI JESTEŚ JESZCZE PRZED LEKTURĄ PIERWSZEJ CZĘŚCI, NIE CZYTAJ TEGO POSTU DO KOŃCA!

Jak tylko dowiedziałam się, że wydawnictwo będzie wydawać jego kontynuację, wiedziałam, że chcę tę książkę mieć w swoich rękach. Czułam, że to będzie idealne dopełnienie tej historii i że nieco pominięci bohaterowie z pierwszej części, będą mogli opowiedzieć coś więcej. Tak się stało.

Autorka bardzo sprytnie pozwoliła przejść przez etap żałoby zarówno czytelnikowi jak i bohaterom. Podzieliła całą tę powieść na trzy etapy, które wzajemnie się dopełniają. Czytelnik niemal na własnej skórze może doświadczyć wszystkich emocji, które towarzyszą bohaterom. To przede wszystkim smutek, próba zrozumienia, ale także ogromne wsparcie w tych trudnych momentach. Czytelnik dowiaduje się jak doszło do wypadku, co działo się wewnątrz samochodu i odkrywa niejedną tajemnicę. Tym razem całą scenę widzimy oczami Finn'ego, którego niestety nie ma już z nami.

Chyba najbardziej druzgocącym momentem tej książki jest fakt, że kiedy Finny wyznał prawdę o swoich uczuciach do Autumn i w końcu byli na dobrej drodze by ich miłość miała rację bytu, okazało się, że czas nie jest dla nich przychylny. Że praktycznie juz go nie mają. Ona wcześniej tego nie zauważyła, a teraz jest już za późno...

Ta powieść jest potrzebna i warto przeczytać obie części tej łamiącej serce historii. Odjęłam jedną gwiazdkę, dlatego że zakończenie w mojej opinii było zbyt przyspieszone i brakowało mi pociągnięcia go troszkę dalej.
Najbardziej w moim sercu z zakorzeniła się perspektywa Jacka, który był przyjacielem Finna. Jego myśli były moimi, jego słowa miażdżyły duszę. Polecam z całego serca! 🥺💔

Pamiętam, że kiedy w zeszłym roku siedziałam na kanapie z książką w ręce, to podczas jej lektury płakałam niezliczoną ilość razy. Był to pierwszy tom "Gdyby był ze mną", który zdecydowanie złamał moje serce. Dosłownie, gdy za każdym razem w moich myślach pojawiała się historia o Finnym, to miałam łzy w oczach. JEŚLI JESTEŚ JESZCZE PRZED LEKTURĄ PIERWSZEJ CZĘŚCI, NIE CZYTAJ...

"Gdyby był ze mną" to książka, która nie do końca spełniła moje oczekiwania. Biorąc pod uwagę ogromną popularność, spodziewałam się czegoś, co bardziej zapadnie mi w pamięć. Mimo to, z przyjemnością sięgnęłam po drugi tom, który okazał się totalnym zaskoczeniem i sprawił, że zaczęłam inaczej postrzegać całokształt tej historii.

"Gdybym wyznał jej prawdę" to, podobnie jak GBZM, wartościowa i poruszająca książka, pełna niezwykle pięknych cytatów.
Nie do końca wiem co sprawiło, że drugi tom podobał mi się bardziej niż pierwszy. Być może podchodziłam do niego z innym nastawieniem? A może powrót do bohaterów, do których kiedyś się przywiązałam, okazał się dziwnie komfortowy?

Z pewnością zauważyłam nieznaczną zmianę w stylu pisania autorki. Ten tom wydawał mi się bardziej spójny i dopracowany. Narracja poprowadzona z trzech różnych perspektyw jest zdecydowanie na plus. Dzięki temu mogłam lepiej zrozumieć bohaterów, ich decyzje i zachowania. Żałuję, że nie poznaliśmy punktu widzenia Sylvie, której postać najbardziej mnie zaintrygowała.

Ta książka to prawdziwy rollercoaster emocji. Podczas czytania towarzyszyło mi mnóstwo skrajnych uczuć, a wśród nich przeważały ból, smutek i nostalgia. Autorka w niezwykły sposób opisała życie po stracie bliskiej osoby. Historia Autumn i Finny'ego skłoniła mnie do przemyśleń i rozważań o życiu, co bardzo cenię w literaturze.

Zakończenie nie było do końca satysfakcjonujące - zostawiło mnie z większą ilością pytań, niż odpowiedzi. Mimo to, moja opinia o tej książce pozostaje pozytywna i bez dwóch zdań mogę ją polecić nie tylko fanom "Gdyby był ze mną", ale także osobom, którym ta książka niezupełnie przypadła do gustu.

"Gdyby był ze mną" to książka, która nie do końca spełniła moje oczekiwania. Biorąc pod uwagę ogromną popularność, spodziewałam się czegoś, co bardziej zapadnie mi w pamięć. Mimo to, z przyjemnością sięgnęłam po drugi tom, który okazał się totalnym zaskoczeniem i sprawił, że zaczęłam inaczej postrzegać całokształt tej historii.

"Gdybym wyznał jej prawdę" to, podobnie jak...

współpraca reklamowa • @moondrive.books

🩰𓈒⋆⑅˚₊୨୧
Byłam pewna, że po „Gdyby był ze mną” nic nie złamie mi już bardziej serca, jednak po „𝐆𝐝𝐲𝐛𝐲𝐦 𝐰𝐲𝐳𝐧𝐚ł 𝐣𝐞𝐣 𝐩𝐫𝐚𝐰𝐝ę”, wiem już, że było to jednak możliwe.

„Gdyby był ze mną” jest z jedną z ważniejszych dla mnie książek i odkąd przeczytałam tę historię nie było dnia żebym o niej nie myślała. Nie mogłam się doczekać aż sięgnę po „𝐆𝐝𝐲𝐛𝐲𝐦 𝐰𝐲𝐳𝐧𝐚ł 𝐣𝐞𝐣 𝐩𝐫𝐚𝐰𝐝ę” i niesamowicie się cieszę, że mogłam wrócić do tej historii, mimo tego, że ponownie złamała mi ona serce. W „𝐆𝐝𝐲𝐛𝐲𝐦 𝐰𝐲𝐳𝐧𝐚ł 𝐣𝐞𝐣 𝐩𝐫𝐚𝐰𝐝ę” mogliśmy poznać perspektywę Finny’ego i dalszą część losów Autumn. Była tu również perspektywa Jacka, która nie spodziewałam się, że aż tak mnie zaboli. Dalej nie mogę przeboleć faktu, że Autumn i Finny nie dostali swojego szczęśliwego zakończenia. Z pewnością nie raz jeszcze wrócę do tej historii.

vic :*

współpraca reklamowa • @moondrive.books

🩰𓈒⋆⑅˚₊୨୧
Byłam pewna, że po „Gdyby był ze mną” nic nie złamie mi już bardziej serca, jednak po „𝐆𝐝𝐲𝐛𝐲𝐦 𝐰𝐲𝐳𝐧𝐚ł 𝐣𝐞𝐣 𝐩𝐫𝐚𝐰𝐝ę”, wiem już, że było to jednak możliwe.

„Gdyby był ze mną” jest z jedną z ważniejszych dla mnie książek i odkąd przeczytałam tę historię nie było dnia żebym o niej nie myślała. Nie mogłam się doczekać aż sięgnę po...

Czy druga część książki, może złamać bardziej, mimo że wiem, jak się kończy cała ich historia? Tak. A sprawiło to perspektywą głównego bohatera, jego przyjaciela i miłości jego życia, w czasie gdy jego już nie ma…
Narracja z ich perspektywy uderzyła identycznie mocno jak zakończenie "Gdyby został ze mną" a szczerze wydaje mi się, że nawet bardziej. Zaczynając czytać perspektywę Finniego i to jak mówił o Autumn, bardzo mnie bolało, bo jest to przed informacjami, co się wydarzyło, gdy spotkał się z Sylvie. I po prostu sposób, w jaki opisała to autorka, jest niesamowity. Następnie perspektywa Jacka, czyli jego najlepszego przyjaciela zdecydowanie boli najbardziej. Opisane jest to, co czuję i jak próbuje poradzić sobie w świecie bez niego.
Na końcu ostatnia perspektywa to perspektywa Autumn i tego, jak ona sobie radzi.
Uważam, że ciekawie było zobaczyć jeszcze raz ich perspektywy plus dodatkowo tą Jacka. Czasami troszkę nudziła mnie perspektywa Autumn ale było to do przeżycia. Jeżeli podobało wam się Gdyby został ze mną zdecydowanie sięgnijcie po tą książkę. Nawet powiedziałabym, że jeżeli wam się nie podobało to i tak spróbujcie z tą, bo mamy tutaj całkiem inne spojrzenia.

Czy druga część książki, może złamać bardziej, mimo że wiem, jak się kończy cała ich historia? Tak. A sprawiło to perspektywą głównego bohatera, jego przyjaciela i miłości jego życia, w czasie gdy jego już nie ma…
Narracja z ich perspektywy uderzyła identycznie mocno jak zakończenie "Gdyby został ze mną" a szczerze wydaje mi się, że nawet bardziej. Zaczynając czytać...

arła na mnie duże wrażenie. Jego postać już dawno skradła moje serce, a czytanie o jego uczuciach i myślach było zarazem cudowne i bolesne, kiedy zna się przebieg jego historii. Jest on bohaterem bardzo emocjonalnym i bardzo ładnie wykreowanym, jego narracje czytało mi się przyjemnie, a towarzyszyło mi przy niej wiele skrajnych uczuć.

Perspektywa Jacka dała nam nowy pogląd na przyjaźń jego i Finna. Ich relacja została pięknie opisana, podobnie jak i żałoba w tej historii. Bardzo często oczy załzawiały mi się na momentach wspomnień czy myśli bohaterów.

Autumn natomiast ponownie przedstawiła łąmiącą serca opowieść. To właśnie na tej części odczułam najwięcej smutku i rozpaczy. Jej historia jest tragiczna, a jej kontynuacja ponownie złamała mi serce. Zostałam również pozytywnie zaskoczona pewnymi wydarzeniami, przez co bardzo się cieszę.

Widać spory przeskok w warsztacie pisarskim autorki, dużo lepiej napisana jest ta książka od poprzedniej, wszystko jest dopracowane i spójne. Bardzo podobało mi się to jak autorka ubiera myśli w słowa i jak wiele emocji przekazuje w swoich tekstach. To właśnie te emocjonalne książki zostają ze mną na dłużej i tą również będę dobrze wspominać.

Nie uważam, żeby to byłą niezbędna lektura po pierwszy tomie, jednak jest to dodatek, który może przedłużyć wasze cierpienie lub lekko ukoić duszę po historii Autumn i Finny’ego. Idealnie ukazuje ona życie po stracie kogoś bliskiego, to jak kruche jest istnienie człowieka i to jak wiele emocji siedzi w zwykłych nastolatkach

arła na mnie duże wrażenie. Jego postać już dawno skradła moje serce, a czytanie o jego uczuciach i myślach było zarazem cudowne i bolesne, kiedy zna się przebieg jego historii. Jest on bohaterem bardzo emocjonalnym i bardzo ładnie wykreowanym, jego narracje czytało mi się przyjemnie, a towarzyszyło mi przy niej wiele skrajnych uczuć.

Perspektywa Jacka dała nam nowy pogląd...

„Gdybym wyznał jej prawdę”, to kontynuacja cudownej bestsellerowej książki „Gdyby był ze mną”. Naprawdę bardzo czekałam na 2 tom tej cudownej powieśc i oczywiście się nie zawiodłam. Historia ta jest bardzo smutna, i doprowadziła mnie do płaczu nie raz, nie dwa, ale naprawdę polecam po nią sięgnąć. Mamy w książce 3 perspektywy: Finniego, Jacka i Autumm. Moim zdaniem Jacka była najboleśniejsza ale każda była smutna. Bardzo fajnie było przeczytać inne perspektywy, bo po pierwszej części czułam lekki nie dosyt i byłam bardzo ciekawa właśnie reszty. Czy polecam sięgnąć po tę lekturę? Tak! A jeśli nie przecxytał*ś jeszcze pierwszego tomu, to też zachęcam. Z mojej strony to tyle 🤍
(Współpraca reklamowa z moondrive.pl)

„Gdybym wyznał jej prawdę”, to kontynuacja cudownej bestsellerowej książki „Gdyby był ze mną”. Naprawdę bardzo czekałam na 2 tom tej cudownej powieśc i oczywiście się nie zawiodłam. Historia ta jest bardzo smutna, i doprowadziła mnie do płaczu nie raz, nie dwa, ale naprawdę polecam po nią sięgnąć. Mamy w książce 3 perspektywy: Finniego, Jacka i Autumm. Moim zdaniem Jacka...