Dwór srebrnych płomieni. Część 2

zdecydowanie lepsza część, uwielbiam momenty girls power, Nesta na plus bo na początku strasznie mnie wkurzała

zdecydowanie lepsza część, uwielbiam momenty girls power, Nesta na plus bo na początku strasznie mnie wkurzała

Autorka się rozszalała z opisami scen erotycznych. Niestety mnie to bardziej bawiło niż kręciło. Główna bohaterka swoim uporem nieraz mnie wkurzała, ale ostatecznie książka bardzo mnie wciągnęła. Polubiłam nowe postaci. Czekam na dalszy ciąg. Szkoda jednak, że główny czarny charakter miał tak niesatysfakcjonujący ark.

Autorka się rozszalała z opisami scen erotycznych. Niestety mnie to bardziej bawiło niż kręciło. Główna bohaterka swoim uporem nieraz mnie wkurzała, ale ostatecznie książka bardzo mnie wciągnęła. Polubiłam nowe postaci. Czekam na dalszy ciąg. Szkoda jednak, że główny czarny charakter miał tak niesatysfakcjonujący ark.

Ależ to zacne

Ależ to zacne

Po pierwszym tomie Dworu Srebrnych Płomieni, natychmiast sięgnęłam po drugi. Trochę się miejscami ciągnęło, ale dobrze się bawiłam czytając obie pozycję.

Wątki pościelowe bardzo pikantne, i mi to akurat bardzo pasowało zarówno do postaci, jak i do tego, co w takich wątkach lubię.

Na pewno przeczytam cała serię od początku, ponieważ bardzo dziwne oznaczenie części spowodowało, że zaczęłam od Domu Srebrnych Płomieni zamiast Domu róż i ...czegoś tam :)

Po pierwszym tomie Dworu Srebrnych Płomieni, natychmiast sięgnęłam po drugi. Trochę się miejscami ciągnęło, ale dobrze się bawiłam czytając obie pozycję.

Wątki pościelowe bardzo pikantne, i mi to akurat bardzo pasowało zarówno do postaci, jak i do tego, co w takich wątkach lubię.

Na pewno przeczytam cała serię od początku, ponieważ bardzo dziwne oznaczenie części...

Ostatni tom Dworów i zakończenie historii Nesty i Kasjana w moim odczuciu bardzo przyjemne. Większość ich wątków została odpowiednio domknięta, okraszona wieloma wzlotami i upadkami, scenami bohaterskimi i chwytającymi za serce, ale czasami również szalenie irytująca.

Bezpośrednia kontynuacja części pierwszej ponownie zabiera nas do treningu Nesty Archeron i jej przyjaciółek pod czujnym okiem Kasjana i Azriela, a za cel przyświeca im chęć stania się Walkiriami - mistycznymi wojowniczkami z dalekich krain. Ostatecznie trafiają one w centrum pewnego rytuału, który jest ostatecznym testem ich umiejętności i lojalności. Z drugiej strony mamy dalsze polityczne intrygi, które.. no nie do końca wyszły tak, jakbym chciał. Brakowało w tym konkretnego zamknięcia, a sama historia Nesty i Kasjana to o wiele za mało, żeby zakończyć serię - Maas zamknęła jeden z rozlicznych rozdziałów w wykreowanym przez siebie świecie, ale wiele wątków pozostaje otwartych i niedokończonych.

Chyba nie ma sensu raz jeszcze wspominać o scenach pikantnych, no bo to przecież Maas, a z tego po części zasłynęła. Ale jeżeli ktoś jest tego fanem - nie zawiedzie się.

Książka bardzo dobra i godna polecenia, ale mam nadzieję, że autorka nie zostawi tak dobrze rozpisanego wątku politycznego i cienia wojny majaczącego w oddali i podejmie się napisania kontynuacji.

Ostatni tom Dworów i zakończenie historii Nesty i Kasjana w moim odczuciu bardzo przyjemne. Większość ich wątków została odpowiednio domknięta, okraszona wieloma wzlotami i upadkami, scenami bohaterskimi i chwytającymi za serce, ale czasami również szalenie irytująca.

Bezpośrednia kontynuacja części pierwszej ponownie zabiera nas do treningu Nesty Archeron i jej...

Nie chce mi się oceniać książki - ot czytadło dla przewietrzenia umysłu :) Ale punkty autorce przyznaję za feministyczny wydźwięk tej historii oraz - tak potrzebne w naszych czasach instaocen - przesłanie, że każdy zasługuje na drugą szansę.

Nie chce mi się oceniać książki - ot czytadło dla przewietrzenia umysłu :) Ale punkty autorce przyznaję za feministyczny wydźwięk tej historii oraz - tak potrzebne w naszych czasach instaocen - przesłanie, że każdy zasługuje na drugą szansę.

Rewelacyjna jak cała seria!

Rewelacyjna jak cała seria!

Chcę przeczytać kolejną część i nie do końca rozumiem tych oznaczeń tutaj na stronie. Tom 4 zatytułowany jest 'Dwór srebrnych płomieni' i potem mamy ten sam tytuł i część 4.1 i 4.2. Patrzyłam na opisy i są w sumie takie same, czy mam rozumieć, że tom 4 to to samo co 4.1 i 4.2 tylko rozbity na dwie książki w nowym wydaniu? Czy mógłby mnie ktoś pokierować? :)

Chcę przeczytać kolejną część i nie do końca rozumiem tych oznaczeń tutaj na stronie. Tom 4 zatytułowany jest 'Dwór srebrnych płomieni' i potem mamy ten sam tytuł i część 4.1 i 4.2. Patrzyłam na opisy i są w sumie takie same, czy mam rozumieć, że tom 4 to to samo co 4.1 i 4.2 tylko rozbity na dwie książki w nowym wydaniu? Czy mógłby mnie ktoś pokierować? :)

„Dwór srebrnych płomieni” przeczytałam ciągiem jako jedną książkę, więc opinia dotyczy całości, bez rozdrabniania się na poszczególne tomy.

Oj, to była bardzo nierówna historia. Pełna dłużyzn i wątków prowadzonych bez polotu- a jednocześnie dostarczająca sporo frajdy. Nie jestem fanką Nesty, więc przebrnięcie przez pierwsze rozdziały było dla mnie katorgą. Na szczęście bohaterka z czasem zyskuje i przestaje aż tak irytować, chociaż nie mogę powiedzieć żebym zapałała do niej dziką sympatią. Na szczęście na tym polu sytuację ratuje Kasjan 😈🤭

Absolutnym hitem tej książki jest dla mnie wątek Walkirii, oraz relacji między Nestą, Gwyn i Emerie. Uwielbiam tego typu girl power i siostrzeństwo. Ogromne serduszko również za „klub wielbicieli romansów”, urocze puszczenie oka do czytelnika 🥰

Plus za świetne pościelówy, nawet bardziej pikantne niż w poprzednich częściach. Ogólnie erotyki jest tu o wiele więcej niż wcześniej, mam wrażenie że jest też bardziej dosadna. Pasuje do bohaterów i ich chemii, więc nie było to dla mnie w żaden sposób przesadzone.

Ogólnie- książka mi się podobała, ale nie zbliżyła się nawet do poziomu części 2 lub 3. Zabrakło zaskoczeń i zwrotów akcji, całość była bardzo przewidywalna. Myślę że na spokojnie możnaby wyciąć połowę wątków (chociażby te wszystkie przeboje z Briallyn, na samą myśl o nich zaczynam ziewać). Wyszła z tego straszna epopeja, a w mojej opinii Nesta nie jest tak istotną postacią, żeby poświęcać jej historii de facto dwa tomy. Ale pomimo narzekań- i tak jestem fanką tej serii i prawdopodobnie niejednokrotnie do niej wrócę. Może przy kolejnym podejściu Srebrne Płomienie rozgrzeją mnie bardziej 🔥

„Dwór srebrnych płomieni” przeczytałam ciągiem jako jedną książkę, więc opinia dotyczy całości, bez rozdrabniania się na poszczególne tomy.

Oj, to była bardzo nierówna historia. Pełna dłużyzn i wątków prowadzonych bez polotu- a jednocześnie dostarczająca sporo frajdy. Nie jestem fanką Nesty, więc przebrnięcie przez pierwsze rozdziały było dla mnie katorgą. Na szczęście...

Cieszę się z powrotu do tego świata, lecz nie jestem tą historią zachwycona aż w takim stopniu jak myślałam, że będę. Uwielbiam Kasjana i Nestę z tej części, ale jednak chyba większy sentyment mam do Rhysa i Feyry.
Jednak to, co na pewno zasługuje na podkreślenie, to to jak wielką rolę w tej książce odgrywało girls power, to jak Nesta zachowywała się w stosunku do swoich przyjaciółek, jaką przeszła przemianę. Tych elementów zdecydowanie jestem fanką.

Cieszę się z powrotu do tego świata, lecz nie jestem tą historią zachwycona aż w takim stopniu jak myślałam, że będę. Uwielbiam Kasjana i Nestę z tej części, ale jednak chyba większy sentyment mam do Rhysa i Feyry.
Jednak to, co na pewno zasługuje na podkreślenie, to to jak wielką rolę w tej książce odgrywało girls power, to jak Nesta zachowywała się w stosunku do swoich...