Amerykański fizyk teoretyczny i matematyk, profesor Massachusetts Institute of Technology. Mając zaledwie 16 lat, rozpoczął studia na uniwersytecie w Chicago, a zakończył w Princeton dwoma doktoratami, z matematyki i z fizyki. W 1973 na Uniwersytecie Princeton (Institute for Advanced Study) odkrył wraz z Davidem Grossem zjawisko asymptotycznej swobody, zgodnie z którą im bliżej siebie znajdują się kwarki, tym słabsze między nimi oddziaływania. Gdy kwarki są skrajnie blisko siebie, siły jądrowe między nimi są tak słabe, że zachowują się niemal jak swobodne cząstki. Teoria ta, opracowana niezależnie przez Politzera, jest istotna dla rozwoju chromodynamiki kwantowej. Wniósł także wkład do rozwoju innych aspektów teorii pola kwantowego, fizyki materii skondensowanej, astrofizyki i fizyki cząsteczkowej. Jest autorem ponad 300 prac naukowych. Razem z H. Davidem Politzerem i Davidem Grossem został w 2004 roku uhonorowany Nagrodą Nobla w dziedzinie fizyki, za pracę dotyczącą asymptotycznej swobody w teorii silnych oddziaływań między cząstkami elementarnymi.http://frankwilczek.com/
W końcu udało nam się wszystko połatać dzięki metodzie wycieńczenia. Każdy (włącznie z nami),kto próbował znaleźć w naszym modelu jakieś lu...
W końcu udało nam się wszystko połatać dzięki metodzie wycieńczenia. Każdy (włącznie z nami),kto próbował znaleźć w naszym modelu jakieś luki, padał wycieńczony z uwagi na liczne komplikacje, zanim zdołał dostrzec jakikolwiek problem. Str. 364.
Wyczerpująca odpowiedź na zarzut, że nauka obdziera świat z piękna. Jest wręcz przeciwnie co autor to krok po kroku pokazuje. Pan Wilczek używa bardzo trafnych metafor do przedstawienia w prosty sposób teorii modelu standardowego. Książka jest chyba najlepszym, przystępnym dla laika, przedstawieniem aktualnego stanu wiedzy o cząstkach elementarnych.
Niestety w książce jest też trochę filozofowania, co - już kolejnemu fizykowi - nie idzie. Ale reszta dzieła nadrabia z nawiązką.
Jako absolwent wydziału fizyki nie dowiedziałem się nic nowego (ale tym bardziej doceniam metafory),ale każdemu laikowi i / lub osobie chcącej poznać kontrargumenty na zarzut z początku recenzji - gorąco polecam.
Tak dobre książki o fizyce, napisane z dbałością o to, aby czytelnik jak najlepiej zrozumiał materiał, nieczęsto się zdarzają. Ta opowiada w sposób niebanalny o pięknie teorii fizycznych, o poszukiwaniu prostoty i elegancji w opisie wszechświata, o inspiracjach i pasjach twórców coraz to dokładniejszych, ale i coraz bardziej niesamowitych (czasem szalonych) z punktu widzenia codziennego życia, modeli świata. Frank Wilczek, świetny fizyk, laureat Nagrody Nobla z fizyki teoretycznej, w kilku etapach pokazał jak kształtował się opis fizyczny wszechświata, zaczynając od pomysłów starożytnych greków (Pitagoras i Platon),po drodze wspominając osiągnięcia Galileusza i Kopernika, a idąc dalej więcej uwagi poświęcając Teorii Newtona oraz równaniom Maxwella. Zwieńczeniem tej drogi ku coraz lepszemu zrozumieniu jak jest zbudowany i na jakich zasadach istnieje wszechświat, jest mechanika kwantowa i Teoria Względności Einsteina. Wielokrotnie podkreślana jest przez autora kluczowa rola matematyki w opisie fizycznym, szczególnie zaś piękno symetrii, które nie tylko pomagają w opisie, ale są źródłem i przyczyną fundamentalnych zjawisk fizycznych.
Autor zadbał o to, aby poprzez ilustracje, szczegółowe przypisy i tzw Terms of Arts - suplement wyjaśniający fundamentalne koncepcje fizyczne, czytelnik lepiej i pełniej zrozumieć jego przekaz o pięknie i logice opisu fizycznego świata.
Mądra i ciekawie napisana książka.