Zaćmienie. Wydanie specjalne

Na początek coś o okładce- kocham to wydanie ! Jestem piękne, dopracowane w każdym szczególe. A to już wpływa na lepszy odbiór książki.

Co do samej historii to mam niedosyt. I to nie zmieniło się od pierwszego czytania w wieku nastoletnim. Ten tom powinien być bardziej dopieszczony.

Między świetnymi 2 i 4 tomem 3 traci tempo. Chociaż może tak miało być? Jest to zdecydowanie tom na złapanie oddechu.

Dużo w nim przemyśleń Belli, które pozwalają lepiej poznać jej intencje. Pamiętajmy, że to historia o nastolatkach (no prawie),więc romantyczne relacje nie muszą być logiczne i dojrzałe. Tak więc spięcia na linii Jacob- Edward czytałam śmiejąc się.

Fajnym elementem były legendy Quileute'ów, aż chciało się tego więcej! Lubię takie smaczki w książkach.

Sceny walki z nowonarodzonymi chociaż upchniete tylko w jeden rozdział ( za mało! ) są dobrze i wciagająco napisane. Po wielu rozdziałach na poziomie rozmyślań i przeskakiwania z miloaci do przyjaźni ta bijatyka naprawdę dobrze się czyta.

Mało, ale to zdecydowanie za mało w całej serii nie tylko w tym tomie jest Volturi. Moja wewnętrzna nastolatka wciąż liczy na książkę z ich historią.

Jak zwykle super było wrócić mentalnie do nastoletnich czasów, do bohaterów, którzy są tak znani i bliscy. Czekam na 4 tom, bo on jest och i ach!

Na początek coś o okładce- kocham to wydanie ! Jestem piękne, dopracowane w każdym szczególe. A to już wpływa na lepszy odbiór książki.

Co do samej historii to mam niedosyt. I to nie zmieniło się od pierwszego czytania w wieku nastoletnim. Ten tom powinien być bardziej dopieszczony.

Między świetnymi 2 i 4 tomem 3 traci tempo. Chociaż może tak miało być? Jest to...

🩸Q: Wampiry czy wilkołaki- przyznajcie się, co wolicie?

🩸Ja, jak zawsze, zostaję przy wampirach i nic, ani nikt, nie przekona mnie do wilkołaków. Jeśli miałabym wybrać swoją ulubioną postać ze sagi Zmierzch, to na pewno byłby to ktoś z rodziny Cullenów. Szkopuł w tym, że chyba nie do końca wiem kto, bo każde z nich jest na swój sposób intrygujące i ma za sobą ciekawą historię.

🩸"Z chmurami sobie radzę, ale nie mogę walczyć z zaćmieniem..."

🩸Kiedy media zaczynają donosić o tajemniczych morderstwach w Seattle, a do Forks powraca Victoria, Bella zdaje sobie sprawę, że kolejny raz jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Żądna krwi wampirzyca nie cofnie się przed niczym, a jedynym jej celem jest śmierć dziewczyny i pomszczenie ukochanego. W międzyczasie Bella kolejny raz staje przed wyborem- miłość do Edwarda czy "przyjaźń" z Jacobem? Nikt nie powiedział, że będzie łatwo.

🩸"Zaopiekuj się moim sercem - zostawiłem je przy tobie."

🩸Z każdym kolejnym tomem zagrożenie staje się coraz większe i tylko przemiana Belli w wampira mogłaby coś zdziałać. W grę wchodzą tutaj jednak rozterki Edwarda, który nie chce skazać ukochanej na swój los. "Zaćmienie" okazuje się więc tą częścią, w której podjęte zostaje wiele kluczowych decyzji. To właśnie teraz wampiry i wilkołaki muszą zjednoczyć się po raz pierwszy, gdyż tylko razem będą w stanie odpowiednio stawić czoła wrogowi.

🩸"Nigdy sobie nie wybaczę tego, że cię zostawiłem [...]. Nawet gdybym miał żyć sto tysięcy lat."

🩸Jestem pewna, że historię ze Zmierzchu już znacie. Jak nie z książek, to zapewne z filmów, więc nie będę się już tutaj nad tym tak bardzo rozwodzić. Jest jednak jedna rzecz, której nie mogę pominąć i to, że zapewne wiele razy jeszcze o niej wspomnę, jest nieuniknione. Widzicie jak pięknie jest ta seria wydana? @wydawnictwo_time4ya, w życiu nie spodziewałabym się, że można tak pięknie wydać moją ukochaną serię. Za każdym razem jak na nią patrzę, zachwycam się tak samo. Może już oszalałam na jej punkcie, ale wiedzcie, że już nic nie da się z tym zrobić xd

🩸Q: Wampiry czy wilkołaki- przyznajcie się, co wolicie?

🩸Ja, jak zawsze, zostaję przy wampirach i nic, ani nikt, nie przekona mnie do wilkołaków. Jeśli miałabym wybrać swoją ulubioną postać ze sagi Zmierzch, to na pewno byłby to ktoś z rodziny Cullenów. Szkopuł w tym, że chyba nie do końca wiem kto, bo każde z nich jest na swój sposób intrygujące i ma za sobą ciekawą...

Początek mojej opinii chce skierować do osób, które oglądały filmy, ale nie miały okazji nigdy przeczytać. Czy warto? Wed��ug mnie tak. W książce nie zauważam, aż takiej infantylności jak w ekranizacji. Bohaterowie są bardziej prawdziwi, a towarzyszy im dużo więcej emocji. I oczywiście mamy tutaj przedstawione więcej myśli Belli, więc wyraźniej widać czym kieruje się przy swoich wyborach. 

W tej części reakcje bohaterów coraz bardziej się pogłębiają, a także nadal jest kontynuowany wątek trójkąta miłosnego, z którego po części ta seria jest znana. Oczywiście elementy walki tutaj też się znalazły, ale nie zdradzę czego dotyczyły, ponieważ nie chce spojlerować. Za to muszę przyznać, że opisane były one ciekawie i szczegółowo. Wielu czytelników tak samo jak ja gdy zaczynie je czytać to obudzi się na ostatniej stronie i nie będzie wiedziało co ze sobą zrobić. Takie zakończenia to ja uwielbiam, bo zachęcają aby odrazu sięgnąć po kolejny tom. Ja jak najszybciej muszę poznać kontynuację i waham się między czekaniem na premierę kolejnego tomu w tym wydaniu, a obejrzeniem filmu. 


Mnie ten tom bardzo zaskoczył i przyznam, że dostarczył mi świetnej rozrywki, a także pozwolił poczuć mi się trochę młodszą. Nie będę was oszukiwać, że książki Stephanie Meyer są nie wiadomo jak dobrą i wyszukaną literaturą, ale dostarczają świetnej zabawy czytelnikom w każdym wieku. 


Wydanie jest obłędne, więc warto choćby zakupić dla samej ozdoby!🤍

[współpraca reklamowa z wydawnictwem time4YA]

wiek: 13+
ocena: 7/10 ⭐

Początek mojej opinii chce skierować do osób, które oglądały filmy, ale nie miały okazji nigdy przeczytać. Czy warto? Według mnie tak. W książce nie zauważam, aż takiej infantylności jak w ekranizacji. Bohaterowie są bardziej prawdziwi, a towarzyszy im dużo więcej emocji. I oczywiście mamy tutaj przedstawione więcej myśli Belli, więc wyraźniej widać czym kieruje się przy...

Na Bellę czeka niezwykle trudna decyzja do podjęcia. Tymczasem nadal pozostaje Victoria, która chce się zemścić. Poluje na dziewczynę i zbiera armię. Armię nowo stworzonych, która grasuje w mieście. Giną ludzie. Cullenowie postanawiają działać. A w raz z nimi ktoś jeszcze.

Opinia:

Wracam do tej serii z wielką przyjemnością. Mimo że ją znam, i to jest jej ogromną zaleta, to jest dla mnie taką cosy lekturą❤️

Zauważam jednak wiele różnic, w porównaniu do filmu. Przede wszystkim mam wrażenie, że Bella z dużego ekranu jest dużo doroślejsza i hmm... bardziej zdecydowana niż ta z książki. W lekturze dziewczyna właściwie do samego końca nie wie, co ma zrobić, wątpi w siebie i swoje wybory. Trochę też rozpacza, błądzi i się gubi. Seria książkowa jest mam wrażenie bardziej „nastolatkowa” i nie ma takiego tajemniczego vibe'u jak ta z filmów. Różnice widzę także w kreacji Jaspera. Dużo bardziej wolę go z książki. Z resztą, chyba bardziej wolę Cullenów z lektury.

I chyba jestem stronnicza, bo wiecie co? Nadal irytuje mnie Jacob 🙈 irytował mnie ten z filmu i irytuje mnie też ten z książki 😂 jakoś chyba za nim zwyczajnie nie przepadam 😌

Ale to nie zmienia faktu, że no... Co tu dużo mówić. Kocham tę książkę. Tak. Znam ją. Być może na pamięć. Ale i tak ją czytam ponownie. A potem oglądam. A później, za jakiś czas, znowu. Bo mam wrażenie, że ta seria się nigdy nie zestarzeje.

Na Bellę czeka niezwykle trudna decyzja do podjęcia. Tymczasem nadal pozostaje Victoria, która chce się zemścić. Poluje na dziewczynę i zbiera armię. Armię nowo stworzonych, która grasuje w mieście. Giną ludzie. Cullenowie postanawiają działać. A w raz z nimi ktoś jeszcze.

Opinia:

Wracam do tej serii z wielką przyjemnością. Mimo że ją znam, i to jest jej ogromną zaleta,...

Kiedy media zaczynają donosić o serii tajemniczych morderstw w Seattle, a do lasów wokół Forks powraca żądna zemsty wampirzyca, Bella uświadamia sobie, że znowu grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo. W dodatku, wiedząc, że jej decyzja może doprowadzić do odnowienia odwiecznego konfliktu pomiędzy wampirami a wilkołakami, zmuszona jest wybierać pomiędzy miłością Edwarda a przyjaźnią Jacoba. Zbliża się też zakończenie roku szkolnego, a więc termin przemiany - co Bella ma wybrać: życie czy śmierć?

***
Ta część miała dużo, naprawdę fajnych momentów. Dotyczyły one głównie bohaterów drugoplanowych. Historia Rosalie czy Jaspera, dodała świeży akcent tej historii. Bardzo spodobały mi się również legendy Quilletów. Dodatkowo, charakteru nabrała postać Charliego, który nie raz potrafił mnie rozbawić.
Największym minusem tej historii jest trójkąt miłosny, który niestety wypchnięty jest na pierwszy plan. Zazdrość Edwarda i Jacoba czasem wychodziła poza skalę, ale to, jak w tym wszystkim zachowała się Bella, to już woła o pomstę do nieba. W swoim niezdecydowaniu osiągnęła wybitny poziom. Chciała złapać przysłowiowe dwie sroki za ogon. Zjeść ciastko i mieć ciasto. Momentami zastanawiałam się, co ta dwójka w niej widzi.
O ile w drugiej części polubiłam Jacoba i żal mi go było, widząc jak traktuje go Bella, tak w „Zaćmieniu” zwyczajnie działał mi na nerwy. Był niesamowicie nachalny z tymi swoimi uczuciami. Momentami aż chciało się przewrócić oczami i potrząsnąć mocniej tą trójką.
Jeśli chodzi o ekranizację, to „Zaćmienie” jest zdecydowanie w mojej czołówce. Skupiając się jednak na samej książce, jestem zdania, że ta część jest delikatnie lepsza od dwóch pozostałych, choć ubolewam nad faktem, że fabuła opiera się głównie na wątku trójkąta miłosnego.

Moja ocena: 7/10

Kiedy media zaczynają donosić o serii tajemniczych morderstw w Seattle, a do lasów wokół Forks powraca żądna zemsty wampirzyca, Bella uświadamia sobie, że znowu grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo. W dodatku, wiedząc, że jej decyzja może doprowadzić do odnowienia odwiecznego konfliktu pomiędzy wampirami a wilkołakami, zmuszona jest wybierać pomiędzy miłością Edwarda a...

𝐏𝐨𝐬𝐭 𝐫𝐞𝐜𝐞𝐧𝐳𝐞𝐧𝐜𝐤𝐢 " 𝐙𝐚ć𝐦𝐢𝐞𝐧𝐢𝐞 ".・❀.・

• współpraca reklamowa •

Ta część jako film oraz książka jest zdecydowanie dla mnie najlepsza oraz najciekawsza. Jest w niej zawarte najwięcej wątków, a fabuła wciąga od pierwszych stron.

Coś co mnie urzekło była - armia nowonarodzonych wampirów. Szkoda, że cała ta otoczka nie była jakoś mocno rozbudowana.

W tej części mocno widoczny jest motyw trójkątu miłosnego, który z jednej strony uwielbiam, ale też jest zbyt przesadzony. Jak scena w namiocie czy pocałunek Belli z Jacobem. W filmie wielbię, to jedna z ciekawszych scen, jednak w książce.. trochę mniej. Niezdecydowanie głównej bohaterki czasem mnie irytowało. Podczas czytania, da się więcej wyłapać niż na przestrzeni dwóch godzin filmu.

Historia Jaspera i Rosalie to przyjemna odskocznia od całej fabuły. Mały dodatek między walką o rękę Belli czy bitwą z armią krwiożerczych wampirów.

Czytałam z zapartym tchem. Dreszczyk emocji towarzyszył mi aż do ostatniej strony i chociaż wiedziałam jak się skończy. To przyjemnie było do nich wrócić w odświeżonej wersji książki.

Saga "Zmierzch" odniosła sukces na całym świecie. Nic jednak dziwnego. Wampiry czy wilkołaki to jeden z uwielbianych motywów książkowych, a także filmowych.

Mam do tej serii sentyment. Jako nastolatka miło wspominam czas, gdy dopiero co zaczynałam, także jak crushowałam Edwarda, gdzie Jacob jest lepszy 🫣

Z całego serduszka polecam tą serię fanom istot nadprzyrodzonych.

𝐷𝑙𝑎 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑘𝑠𝑖ąż𝑘𝑎 ��𝑡𝑟𝑧𝑦𝑚𝑢𝑗𝑒 4/5 ✩
𝑤𝑎𝑠𝑧𝑎 "𝑝ół𝑘𝑎 𝑛𝑎 𝑘𝑠𝑖ąż𝑘𝑖" .・❀.・

𝐏𝐨𝐬𝐭 𝐫𝐞𝐜𝐞𝐧𝐳𝐞𝐧𝐜𝐤𝐢 " 𝐙𝐚ć𝐦𝐢𝐞𝐧𝐢𝐞 ".・❀.・

• współpraca reklamowa •

Ta część jako film oraz książka jest zdecydowanie dla mnie najlepsza oraz najciekawsza. Jest w niej zawarte najwięcej wątków, a fabuła wciąga od pierwszych stron.

Coś co mnie urzekło była - armia nowonarodzonych wampirów. Szkoda, że cała ta otoczka nie była jakoś mocno rozbudowana.

W tej części mocno widoczny...

Kontynuuję odświeżanie serii i niestety ta część zapamiętałam zdecydowanie lepiej niż odbieram ja teraz.
Tylu sado- i masochistów co tutaj to chyba nawet Blanka u siebie nie wsadziła ....
Niestety, ale widzę tam tyle złych zachowań, że mogłabym z czystym sumieniem postawić to na jednej półce z gniotami z watpada

Moja ocena kiedyś to 7 teraz 5/10

Kontynuuję odświeżanie serii i niestety ta część zapamiętałam zdecydowanie lepiej niż odbieram ja teraz.
Tylu sado- i masochistów co tutaj to chyba nawet Blanka u siebie nie wsadziła ....
Niestety, ale widzę tam tyle złych zachowań, że mogłabym z czystym sumieniem postawić to na jednej półce z gniotami z watpada

Moja ocena kiedyś to 7 teraz 5/10

„ᴋᴏᴄʜᴀᴌᴀᴍ ɢᴏ, ᴋᴏᴄʜᴀᴌᴀᴍ ᴏ ᴡɪᴇʟᴇ ʙᴀʀᴅᴢɪᴇᴊ, ɴɪż ᴘᴏᴡɪɴɴᴀᴍ ʙʏᴌᴀ, ᴀ ᴍɪᴍᴏ ᴛᴏ ɴᴀᴅᴀʟ ɴɪᴇ ᴅᴏść ᴍᴏᴄɴᴏ. ʙʏᴌᴀᴍ ᴡ ɴɪᴍ ᴢᴀᴋᴏᴄʜᴀɴᴀ, ᴀʟᴇ ᴛᴏ ɴɪᴇ ᴡʏꜱᴛᴀʀᴄᴢᴀᴌᴏ, ʙʏ ᴄᴏᴋᴏʟᴡɪᴇᴋ ᴢᴍɪᴇɴɪć ᴛą ᴍɪᴌᴏść ᴍᴏɢᴌᴀ ɴᴀꜱ ᴛʏʟᴋᴏ ᴄᴏ ɴᴀᴊᴡʏżᴇᴊ ᴊᴇꜱᴢᴄᴢᴇ ʙᴀʀᴅᴢɪᴇᴊ ᴢʀᴀɴɪć.“

ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ

Fanką tej sagi jestem od bardzo dawna i uwielbiam wracać do Forks. To miejsce ma niesamowity klimat, który będzie mi się do końca życia kojarzył z tą właśnie serią. Autorka świetnie przedstawia to miejsce.

Co do miłosnej relacji bohaterów, to w tym tomie dostajemy trójkąt miłosny, którego osobiście wielką fanką nie jestem. Może dlatego, że po prostu nie wyobrażam sobie Belli u boku Jacoba. Jednak obaj panowie, z Edwardem na czele pokazują niezdrową zazdrość, która w pewnych momentach chyba była już poza skalą. Bella za to była bardzo niezdecydowana, co mnie ogromnie irytowało. Później jej przeszło, jednak denerwowało mnie to, że nie liczyła się ze swoimi adoratorami i ich uczuciami.

Fabuła jednak wciąga. Dużą rolę w tej części odgrywają wampiry w Seattle. Gdyby nie oni, byłoby zdecydowanie nudniej. Szkoda tylko, że ich wątek nie został poprowadzony trochę dłużej. Elementy grozy podsycają naszą ciekawość i chyba przez nie książkę czyta się po prostu lepiej i przyjemniej.

Dostajemy większą dawkę rodziny Cullenów, którą możemy poznać dużo lepiej. Członkowie ich rodziny są niezwykle oryginalni i jak najbardziej dają się lubić. Ojciec Belli również daje się zauważyć i to z tej dobrej strony. Myślę, że on jako jedyny dodaje odrobiny humoru w tym tytule.

Mimo wszystko lubię wracać do tego świata i chyba nigdy mnie on nie znudzi. Poczytam z chęcią Wasze opinie na temat całej sagi, więc dajcie znać, jak to u Was wygląda.

Buziaki,
Alicja 🩸

/współpraca reklamowa/

„ᴋᴏᴄʜᴀᴌᴀᴍ ɢᴏ, ᴋᴏᴄʜᴀᴌᴀᴍ ᴏ ᴡɪᴇʟᴇ ʙᴀʀᴅᴢɪᴇᴊ, ɴɪż ᴘᴏᴡɪɴɴᴀᴍ ʙʏᴌᴀ, ᴀ ᴍɪᴍᴏ ᴛᴏ ɴᴀᴅᴀʟ ɴɪᴇ ᴅᴏść ᴍᴏᴄɴᴏ. ʙʏᴌᴀᴍ ᴡ ɴɪᴍ ᴢᴀᴋᴏᴄʜᴀɴᴀ, ᴀʟᴇ ᴛᴏ ɴɪᴇ ᴡʏꜱᴛᴀʀᴄᴢᴀᴌᴏ, ʙʏ ᴄᴏᴋᴏʟᴡɪᴇᴋ ᴢᴍɪᴇɴɪć ᴛą ᴍɪᴌᴏść ᴍᴏɢᴌᴀ ɴᴀꜱ ᴛʏʟᴋᴏ ᴄᴏ ɴᴀᴊᴡʏżᴇᴊ ᴊᴇꜱᴢᴄᴢᴇ ʙᴀʀᴅᴢɪᴇᴊ ᴢʀᴀɴɪć.“

ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ

Fanką tej sagi jestem od bardzo dawna i uwielbiam wracać do Forks. To miejsce ma niesamowity klimat, który będzie mi się do końca życia...

Jeśli chodzi o ekranizację sagi Zmierzch, “Zaćmienie” jest moją ulubioną częścią i właśnie do niej wracam najchętniej. Podobnie jest w przypadku książek, bo to trzeci tom jest dla mnie najciekawszy. Uwielbiam moment, w którym świat wampirów przenika się ze światem wilkołaków, a wszystko tworzy nareszcie spójną całość.

Czytelnik ma w końcu okazję poznać nieco lepiej bohaterów drugoplanowych oraz ich historię i punkt widzenia. Myślę, że ta część jest szczególnie ważna dla Jaspera i Rosalie Cullenów, którzy w poprzednich książkach zostali ukazani w sposób bardzo powierzchowny. Tym razem jednak Stephanie Meyer postanowiła uchylić nam rąbka tajemnicy na temat ich przeszłości. Podobnie postąpiła z watahą z La Push, pogłębiając temat wilkołaków, opowiadając legendy i opisując relacje między wilkołakami, ich hierarchię, a także komunikację. “Zaćmienie” zdaje się być tą częścią, która ostatecznie zawiązuje więź między fantastycznym światem ze Zmierzchu, a jego fanami i sprawia, że całość nabiera większego sensu.

Podoba mi się również, że w trzecim tomie ojciec Belli, Charlie, zyskuje nieco charakteru i Stephanie postanowiła z niego zrobić rodzica bardziej zaangażowanego w życie córki, a przez to też naprawdę zabawnego. Tym sposobem stał się on jednym z moich ulubionych bohaterów z całej sagi.

To, co może najbardziej przeszkadzać w lekturze to trójkąt miłosny i jego intensywność. Nie jestem fanką relacji Bella-Edward-Jacob w “Zaćmieniu”, która w książce potrafi być dużo bardziej irytująca, niż zostało to ukazane w filmie. Mnóstwo głupich decyzji, niepotrzebnych deklaracji i gestów oraz niezrozumiałych zachowań. Każdy każdemu robi tutaj pod górkę, a uczucia i myśli Belli wołają o pomstę do nieba. Jake również niespecjalnie się wykazał w trzecim tomie, ponieważ jego narzucanie się i wymuszanie na dziewczynie czegokolwiek robiło się zwyczajnie niesmaczne i nieodpowiednie.

Na plus oczywiście wątek dotyczący m0rderstw w Seattle i wszystkich zdarzeń, które nastąpiły później i wymagały od bohaterów naprawdę dużego zaangażowania. Punkt kulminacyjny tej sprawy to mój ulubiony moment w “Zaćmieniu”, ponieważ po raz pierwszy możemy zobaczyć wampiry i wilkołaki w pełnej krasie.

Zakończenie bolesne, ale przez pewne sytuacje nie do końca potrafiłam współczuć postaciom z książki. Raczej odetchnęłam z ulgą, że to już koniec wielkich dylematów, niewypowiedzianych słów i prób na zasadzie “mieć ciastko i zjeść ciastko”. Jest to również świetna zapowiedź tego, co czeka na czytelnika w “Przed Świtem”, gdzie wszystko nabierze nowego znaczenia i okaże się, że wątki, które pojawiły się w “Zaćmieniu”, nie zostały poruszone bez konkretnego powodu.

Mimo nieprzyjemnego trójkąta miłosnego bawiłam się wspaniale przy tym rereadzie i po raz kolejny zauważyłam jak wiele rzeczy po takiej przerwie potrafi umknąć. Dobrze było wrócić do Forks.

[Współpraca reklamowa z wydawnictwem Time4YA]

Jeśli chodzi o ekranizację sagi Zmierzch, “Zaćmienie” jest moją ulubioną częścią i właśnie do niej wracam najchętniej. Podobnie jest w przypadku książek, bo to trzeci tom jest dla mnie najciekawszy. Uwielbiam moment, w którym świat wampirów przenika się ze światem wilkołaków, a wszystko tworzy nareszcie spójną całość.

Czytelnik ma w końcu okazję poznać nieco lepiej...

Koncept jest tak głupi, że aż ciężko uwierzyć, że to może się udać. Ale kiedy czytasz to jednak wierzysz w ten świat. Autorka ma wielki talent.

Koncept jest tak głupi, że aż ciężko uwierzyć, że to może się udać. Ale kiedy czytasz to jednak wierzysz w ten świat. Autorka ma wielki talent.