Diuna

Na Diune zdecydowałem się ponieważ wszyscy zachwycali się filmem a sam jakoś nie jestem kinomaniakiem i cóż powiedzieć - dawno tak fajnie napisanej książki nie czytałem , kompletnie nic mi się nie dłużyło ani razu i cały czułem to nieuchwytne "coś" co ciągło mnie dalej z historią. No jest to dobre:)

Na Diune zdecydowałem się ponieważ wszyscy zachwycali się filmem a sam jakoś nie jestem kinomaniakiem i cóż powiedzieć - dawno tak fajnie napisanej książki nie czytałem , kompletnie nic mi się nie dłużyło ani razu i cały czułem to nieuchwytne "coś" co ciągło mnie dalej z historią. No jest to dobre:)

Podziwiam tłumacza za to, że podołał tej książce, bo musiało być to nie lada wyzwanie.
"Diuna" nie jest prosta w odbiorze, nasiąknięta jest polityką, religią i filozoficznymi przemyśleniami, jednocze��nie tworzy świat pełny, niebezpieczny i brutalny.
Warto się jednak uprzeć i czytać dalej - nie bez powodu to jedna z najlepszych książek fantasy/sf.

Podziwiam tłumacza za to, że podołał tej książce, bo musiało być to nie lada wyzwanie.
"Diuna" nie jest prosta w odbiorze, nasiąknięta jest polityką, religią i filozoficznymi przemyśleniami, jednocześnie tworzy świat pełny, niebezpieczny i brutalny.
Warto się jednak uprzeć i czytać dalej - nie bez powodu to jedna z najlepszych książek fantasy/sf.

Bogaty świat fantazji, ciekawie poruszone problemy, mimo upływu lat obecne i tożsame w dzisiejszych czasach

Bogaty świat fantazji, ciekawie poruszone problemy, mimo upływu lat obecne i tożsame w dzisiejszych czasach

Ciężko było na początku wejść w jej klimat ale w połowie książki jak już wszystko się trochę rozjaśniło (co,kto,dlaczego i za ile) książka wciągnęła i nie pozwalała się od niej oderwać.

Ciężko było na początku wejść w jej klimat ale w połowie książki jak już wszystko się trochę rozjaśniło (co,kto,dlaczego i za ile) książka wciągnęła i nie pozwalała się od niej oderwać.

W mojej opinii najlepsza część ze wszystkich w serii.

W mojej opinii najlepsza część ze wszystkich w serii.

Nie ukrywam, że bałem się brać za Diunę. Z jednej strony wiedziałem, że spróbować trzeba, w końcu to wielki tytuł z gatunku. Ale wizja przedzierania się przez strony opisów pustynnego świata nie napawała mnie radością. Ale zasada najpierw książka, potem film musiała być spełniona. O i jakie było zaskoczenie, gdy zacząłem czytać.

Historia jest ciekawa, świat przedstawiony również. Owszem, są opisy pustyni, ale wszystko jest w sumie wyważone. Bywają momenty lekkiego przystopowania. Ale i momenty, gdy historia rozwija się dość szybko.
No i wykreowane postacie. Motyw Bene Gesserit, Jessika, Vladimir. To jak rozwija się akcja.

Nie brakuje ponadto filozoficznych rozważań. Sporo rzeczy dzieje się w ogóle zakulisowo, w głowach bohaterów stąd wierzę, że oddanie bogactwa tej książki w filmie jest wyzwaniem.

Nie ukrywam, że bałem się brać za Diunę. Z jednej strony wiedziałem, że spróbować trzeba, w końcu to wielki tytuł z gatunku. Ale wizja przedzierania się przez strony opisów pustynnego świata nie napawała mnie radością. Ale zasada najpierw książka, potem film musiała być spełniona. O i jakie było zaskoczenie, gdy zacząłem czytać.

Historia jest ciekawa, świat przedstawiony...

Książka jest wciągająca, lecz nie pochłania w całości niczym Szej-hulud. Nie jest to jednak żadna przywara, a zasłużony komplement, ponieważ w trakcie czytania, potrafi najść czytelnika zaduma nad przedstawionymi treściami. Wtem należy uważać, by nie zagłębić się zbyt głęboko w bezmiary swoich rozważań i filozoficznych przemyśleń, bo z łatwością można w nich utonąć na długie godziny.
Niesamowity wątek religijny, intrygi polityczne, fantastycznie wykreowany świat... Całość jest wprost rewelacyjnie poprowadzona.
Nastręczyć problemów może jednak mnogość różnych, skomplikowanych nazw. Co prawda, z tyłu tej pięknie wydanej książki znajduje się słowniczek z kluczowymi słowami, lecz większość i tak samoistnie utrwala się z czasem w głowie.
Chociaż do tej pory nie byłam gorliwą fanką literatury science fiction, to Diuna zdecydowanie otworzyła mi oczy na ten gatunek i gorąco niczym słońce na Arrakis polecam się z nią zapoznać.

Książka jest wciągająca, lecz nie pochłania w całości niczym Szej-hulud. Nie jest to jednak żadna przywara, a zasłużony komplement, ponieważ w trakcie czytania, potrafi najść czytelnika zaduma nad przedstawionymi treściami. Wtem należy uważać, by nie zagłębić się zbyt głęboko w bezmiary swoich rozważań i filozoficznych przemyśleń, bo z łatwością można w nich utonąć na...

Rewelacyjna. Polecam

Rewelacyjna. Polecam

Za piątym podejściem przeczytałam. Przyznaję, że najnowsza ekranizacja pomogła mi uporządkować kto jest kim, bo wszystkie nowe, dziwne nazwy na początki mnie pokonywały :)

Za piątym podejściem przeczytałam. Przyznaję, że najnowsza ekranizacja pomogła mi uporządkować kto jest kim, bo wszystkie nowe, dziwne nazwy na początki mnie pokonywały :)

Czytaliście Diune? A może widzieliście już któraś z ekranizacji? Ja szczerze powiem, że bardzo bałam się tej książki. Jednak jak to się mówi: nie taki diabeł straszny jak go malują.

Świat opisany przez Franka Herberta jest fantastyczny, rozbudowany, skomplikowany i kunsztowny. Każdy najmniejszy szczegół opisany i wymyślony został perfekcyjnie. Centrum całego Herbertowskiego wszechświata to Arrakis - pustynna planeta, na której panują okropne warunki, brak wody, roślinności oraz niebezpieczne czerwie. Jednak gdyby nie Arrakis to cały wszechświat przestał by istnieć - no może nie planeta jest ważna, a to co się tam znajduje, a mianowicie melanż...
Siła całej książki myślę są postacie, które są niezwykle dopracowane. Mamy tu Paula, jego matkę, ojca, Chani, generałowie, a nawet sam cesarz oraz wielu innych. Rody i ich waśnie aż proszą by stanąć po którejś ze stron.
Cóż mogę więcej powiedzieć ? Szczerze ciężko cokolwiek napisać, gdyż wiem, że nie do końca opisze cudowność tej powieści i tego świata. Z chęcią wezmę do ręki kolejne tomy, bo Frank Herbert wciągnął mnie do swego świata i chyba nie wyrwę się stamtąd tak łatwo 😉

Czytaliście Diune? A może widzieliście już któraś z ekranizacji? Ja szczerze powiem, że bardzo bałam się tej książki. Jednak jak to się mówi: nie taki diabeł straszny jak go malują.

Świat opisany przez Franka Herberta jest fantastyczny, rozbudowany, skomplikowany i kunsztowny. Każdy najmniejszy szczegół opisany i wymyślony został perfekcyjnie. Centrum całego...