Klara

O jeju jeju jeju…
Może zacznę od mojej oceny w kwestii książka czy serial…
Stawiam na serial, zdecydowanie. Ale cóż mam zrobić, że para aktorska Kuna&Woronowicz robi na mnie wrażenie i gdy grają razem mają miedzy sobą to magiczne coś, co uautentycznia ich relacje. Izabela Kuna dobrą aktorką jest.
Tylko czy jest dobrą pisarką? Klara nie potwierdziła tego w moim odczuciu. Nadająca się na scenariusz książka jest w wielu aspektach odtwórcza. Sporo prześwitywało mi wątków a’la Woody Allen. A nawet cytując wspomnianego, to: „Wyraźniej niż kiedykolwiek ludzkość stoi dziś na rozdrożu. Jedna droga prowadzi w rozpacz i skrajną beznadziejność, druga w totalne unicestwienie.” No i taka jest bohaterka Klara, funkcjonująca w stałej huśtawce emocjonalnej (z zarzutem, że dysfunkcjonalnej) z uwikłaniem w skomplikowane relacje interpersonalne. Ma być śmiesznie, ale jeżeli sposobem na poprawienie sobie nastroju staje się ustawiczne sięganie po alkohol jako podstawowy regulator emocji – staje się to smutne. Taka tragikomedia, w której dostrzeżemy iż w Klarze jest sporo zapożyczonych cech czy to od Bridget Jones czy też Carrie Bradshaw. Całość osadzona w wielkomiejskim klimacie i może te kilkanaście lat temu była nowatorska. Natomiast teraz, chociażby po Warszawiance czy Ślepnąc od świateł, wielkomiejskie życie singli nie robi już takiego wrażenia. Do tego wszystko w nieco powierzchownej narracji. Z tej historii można sporo wydobyć poza lekka komedią, której i tak zazwyczaj w naszym kraju napisać nie potrafią, bo komedię mamy na co dzień.
Czy Klara jest postacią godną naśladowania? Nie. Natomiast jest człowiekiem w pełni tego słowa znaczenia, ma swoje radości, nie zawsze dobre ale zawsze jej, ma też swoje cierpienia, nie zawsze zasłużone. Tylko dlaczego mamy tym się fascynować. Klara pragnie zmiany i tkwi w starym. W tym wszystkim przewija się też mocno teza Schopenhauera, że najbardziej we wszechświecie cierpi człowiek, ponieważ ma największe potrzeby i samoświadomość.
Serial na 7, para aktorska Kuna&Woronowicz na 9, książka Kuny - jak wyżej (lub niżej)

O jeju jeju jeju…
Może zacznę od mojej oceny w kwestii książka czy serial…
Stawiam na serial, zdecydowanie. Ale cóż mam zrobić, że para aktorska Kuna&Woronowicz robi na mnie wrażenie i gdy grają razem mają miedzy sobą to magiczne coś, co uautentycznia ich relacje. Izabela Kuna dobrą aktorką jest.
Tylko czy jest dobrą pisarką? Klara nie potwierdziła tego w moim odczuciu....

Wcale nie przeczytane. Połowa wystarczy.
Książka to taka smętna, a w zamierzeniu głęboka odpowiedź na wszystkie tam seksy w miastach i Brygidy w Londynach. Tyle że nie jest śmieszna.
Klara jest alkoholiczką pozbawioną jakichkolwiek innych pragnień, zainteresowań i osobowości poza: papierosek, koniaczek, seks z czyimś mężem. Inne bohaterki i bohaterowie są równie złożeni, choć głownie obrywa się babom. Utożsamiać się nie da, nie da się empatyzować, nie da się też czytać. Co smutne, bo początek, gdyby treść do czegokolwiek zmierzała, był niezły i obiecujący.
A teraz próbka stylu. A. Teraz. Próbka. Stylu. Klara. Orgazm. Papieros. Taniec. Matka. Nienawiść. Antydepresant. Nie. Działa.
PS a zarazem TW - jest też przemoc wobec zwierząt.

Wcale nie przeczytane. Połowa wystarczy.
Książka to taka smętna, a w zamierzeniu głęboka odpowiedź na wszystkie tam seksy w miastach i Brygidy w Londynach. Tyle że nie jest śmieszna.
Klara jest alkoholiczką pozbawioną jakichkolwiek innych pragnień, zainteresowań i osobowości poza: papierosek, koniaczek, seks z czyimś mężem. Inne bohaterki i bohaterowie są równie złożeni,...

Nie wiem jak ksiązka ale serial świetny

Nie wiem jak ksiązka ale serial świetny

Audiobook 🥰

Tragikomiczny portret współczesnej singielki Klary, wciąż szukającej szczęścia. Czego Klara nie ma? Męża, dzieci i ustabilizowanego życia. A co ma? 39 lat, żonatego kochanka, kredyt hipoteczny, czarnego kota, ukochaną przyjaciółkę Wronkę, wiecznie zrzędzącą matkę, zwyczaj topienia smutków w alkoholu, wiarę w moc xanaxu i cięty język. Klara kocha i nienawidzi. Płacze i się śmieje. Pragnie umrzeć i rozpaczliwie chce żyć.
Z pozoru zabawny pastisz życiowych seriali i powieści, a tak naprawdę bolesna prawda o braku porozumienia między ludźmi i naszych obyczajach. Czarny humor, pieprzny język, prawdziwe emocje.
Super książka polecam 🥰

Audiobook 🥰

Tragikomiczny portret współczesnej singielki Klary, wciąż szukającej szczęścia. Czego Klara nie ma? Męża, dzieci i ustabilizowanego życia. A co ma? 39 lat, żonatego kochanka, kredyt hipoteczny, czarnego kota, ukochaną przyjaciółkę Wronkę, wiecznie zrzędzącą matkę, zwyczaj topienia smutków w alkoholu, wiarę w moc xanaxu i cięty język. Klara kocha i nienawidzi....

Zachęcona reklamą tv filmu wypożyczyłam książkę. Chyba jednak obejrzę serial, natomiast książka nie trafiła w mój gust, nawet nie doczytałam 1/3.

Zachęcona reklamą tv filmu wypożyczyłam książkę. Chyba jednak obejrzę serial, natomiast książka nie trafiła w mój gust, nawet nie doczytałam 1/3.

Pani Kuna jest dobrą aktorka, pisarką niekoniecznie.

Pani Kuna jest dobrą aktorka, pisarką niekoniecznie.

Tę książkę mogę opisać jednym słowem: KOSZMARNA.
A rozszerzając opinię o kilka zdań to NIE WARTO czytać tej książki, jeśli oczekujesz sensu i celowości tej historii, w miarę uporządkowanej i do tego unikasz prostackiego słownictwa oraz przekleństw, które nic nie wnoszą to ta książka nie będzie dla Ciebie.
Jeśli chcesz wesprzeć aktorkę w jej pisarstwie to kup i wyrzuć książkę. Albo daj innej koleżance, ja ją dostałam i przy przekazaniu powinnam zostać uprzedzona że nie jest to tylko lekka historia, ale po prostu słabej jakości książka. Przez chwilę myślałam, że może korekta by ją uratowała, ale mam poczucie że za dużo osób chciało skorzystać na nazwisku autorki.

Tę książkę mogę opisać jednym słowem: KOSZMARNA.
A rozszerzając opinię o kilka zdań to NIE WARTO czytać tej książki, jeśli oczekujesz sensu i celowości tej historii, w miarę uporządkowanej i do tego unikasz prostackiego słownictwa oraz przekleństw, które nic nie wnoszą to ta książka nie będzie dla Ciebie.
Jeśli chcesz wesprzeć aktorkę w jej pisarstwie to kup i wyrzuć...

Rzadko wystawiam oceny, ale to jest tak złe, że przed tym trzeba ostrzegać. Niskich lotów rozrywka i o ile lubie takie glupotki w teatrze (tak, na sztuke sie nadaje),to poswiecenie wiecej niz 30 minut na czytanie TEGO, to strata cennych minut życia.
Zdaje sobie sprawę, że amatsrzy takiej litwratury też są i fantastycznie, niemniej jeśli ja mam poswiecać swoj czas, to chciałabym, żeby to był czas wartościowo spędzony, a od czytania właśnie tego oczekuje.
Ja nie polecę, ale co kto lubi.

Rzadko wystawiam oceny, ale to jest tak złe, że przed tym trzeba ostrzegać. Niskich lotów rozrywka i o ile lubie takie glupotki w teatrze (tak, na sztuke sie nadaje),to poswiecenie wiecej niz 30 minut na czytanie TEGO, to strata cennych minut życia.
Zdaje sobie sprawę, że amatsrzy takiej litwratury też są i fantastycznie, niemniej jeśli ja mam poswiecać swoj czas, to...

Muszę przyznać, że baaaaardzo długo ta pozycja była na mojej liście do przeczytania. Zawsze ważniejsza była jakaś inna pozycja. Teraz niejako zweryfikowałam się sama, ponieważ chciałam zobaczyć serial na podstawie tej książki, w którym grają moi ulubieni aktorzy. A jak już jest adaptacja to najpierw chcę przeczytać oryginał tekstu.
Czytając oczywiście miałam przed oczami Izę Kunę i Adama Woronowicza, ale…
To jest rzeczywiście gotowy scenariusz, tylko go brać. Myślę, że autorka pisząc tę książkę w głębi serca marzyła, że kiedyś zrealizuje tę historię w formie filmu.
Teraz, po przeczytaniu przygód Klary nadal mówię moim klientkom, które siadają naprzeciwko mnie i pytają, co dalej z ich miłością, że jak nie odszedł od żony na początku waszej miłości to nie odejdzie. Ale teraz dodaję: proszę przeczytać „Klarę” Izy Kuny i przemyśleć jej treść.
Oczywiście czyta się ekspresowo, krótkimi rozdziałami i naprawdę można kilka razy zdrowo gruchnąć śmiechem. Ale dla niektórych pań ten śmiech może się okazać śmiechem przez łzy.

Muszę przyznać, że baaaaardzo długo ta pozycja była na mojej liście do przeczytania. Zawsze ważniejsza była jakaś inna pozycja. Teraz niejako zweryfikowałam się sama, ponieważ chciałam zobaczyć serial na podstawie tej książki, w którym grają moi ulubieni aktorzy. A jak już jest adaptacja to najpierw chcę przeczytać oryginał tekstu.
Czytając oczywiście miałam przed oczami...

Moja mama: Musisz to przeczytać, fajna książka. A ja spoglądam na ocenę na lubimyczytać.pl i zaczynam się bać

Po przeczytaniu tej książki chyba wiem skąd taka niska ocena. I w sumie moja mama potwierdziła. To nie jest książka dla każdego. Osobiście mnie się podobała. Trochę komedii z czarnym humorem, trochę dramatu, ale w sumie samo życie. W prześmiewczy sposób Autorka ukazuje to, co w naszym życiu smutne, czego się obawiamy, co nas przerasta... Podane w takiej formie, że czyta się szybko, ale nie każdemu podejdzie ta forma. To trochę jakby czytać scenariusz sztuki teatralnej.

A niedługo na podstawie tej książki ma pojawić się serial, którego jestem bardzo ciekawa, a który mocno mnie zmotywował do czytania. Bo wiadomo, że u mnie zawsze najpierw książka, potem ekranizacja. No i zabieram się za drugą część ;)

Moja mama: Musisz to przeczytać, fajna książka. A ja spoglądam na ocenę na lubimyczytać.pl i zaczynam się bać

Po przeczytaniu tej książki chyba wiem skąd taka niska ocena. I w sumie moja mama potwierdziła. To nie jest książka dla każdego. Osobiście mnie się podobała. Trochę komedii z czarnym humorem, trochę dramatu, ale w sumie samo życie. W prześmiewczy sposób Autorka...