Inshallah. Oddech Maroka

Zawiodła mnie ta książka. Maroko, które zostało tu przedstawione, jest nieprzystępne, zaściankowe, narzucające się i niereformowalne. Sama odbieram je zupełnie inaczej, ale dobrze, przyjmuję punkt widzenia Autorki, odwiedziłyśmy inne miejsca i ona była tam dłużej niż ja. Co mnie najbardziej irytowało, to właśnie zachowanie Magdaleny. Ma pretensje do wszystkich, że chcą ją zmienić, ale nie widzi tego, że sama jedzie do jakieś wiochy w górach Atlasu, do kraju gdzie dominuje islam i konserwatyzm i chce pokazywać wszystkim jaką jest niezależną i postępową kobietą. Po czym się dziwi, że ludzie, a zwłaszcza kobiety, które tam mieszkają całe życie, martwią się o nią, gdy chodzi wieczorami po mieście pełnym mężczyzn.
Akcja ze ślubem po 5 miesiącach znajomości to już w ogóle mnie rozwaliła, tak samo to, że nie wiedziała, że jej wiza obowiązuje przez 3 miesiące, a nie 5. Jak można nie sprawdzić tak podstawowej rzeczy? I jeszcze ma pretensje, że kobieta, z którą mieszkała zmarła w nieodpowiednim dla niej czasie. Poległam.
To co mi się podobało, to na pewno zaangażowanie Autorki w pomoc innym, czy to dzieciom w przedszkolu, pewnej kobiecie czy mężczyźnie u którego mieszkała. Nie można jej odmówić tego, że ma wielkie serce. Liczyłam jednak na coś innego, więcej Maroka, a nie przemyśleń filozoficznych wtrącanych średnio co dwa rozdziały. To bardziej pamiętnik z podróży, mówiący więcej o uczuciach Autorki, niż o miejscach, które odwiedza.

Zawiodła mnie ta książka. Maroko, które zostało tu przedstawione, jest nieprzystępne, zaściankowe, narzucające się i niereformowalne. Sama odbieram je zupełnie inaczej, ale dobrze, przyjmuję punkt widzenia Autorki, odwiedziłyśmy inne miejsca i ona była tam dłużej niż ja. Co mnie najbardziej irytowało, to właśnie zachowanie Magdaleny. Ma pretensje do wszystkich, że chcą ją...

Przypadkowo wzięta do ręki okazała się bodaj najlepszą książką podróżniczą, jaką czytałem od lat. Pisana piękną polszczyzną,urzeka niespiesznym tempem; to książka pisana sercem. Mało, jak mało jest takiego pisania. Tym bardziej trudno uwierzyć, że to literacki debiut Wąsiury! Rzecz jest bardzo dojrzała, świetnie skomponowana; tam nie ma niepotrzebnego akapitu! No i zachwycająca uważność autorki, reporterski zmysł, świetnie oddana rzeczywistość. Kapitalnie się to czyta! Brawo, brawo pani autorko!

Przypadkowo wzięta do ręki okazała się bodaj najlepszą książką podróżniczą, jaką czytałem od lat. Pisana piękną polszczyzną,urzeka niespiesznym tempem; to książka pisana sercem. Mało, jak mało jest takiego pisania. Tym bardziej trudno uwierzyć, że to literacki debiut Wąsiury! Rzecz jest bardzo dojrzała, świetnie skomponowana; tam nie ma niepotrzebnego akapitu! No i...

Urzekająca podróż!! Polecam.

Urzekająca podróż!! Polecam.

Fascynująca książka! Wciągnęła mnie od pierwszej strony, sam sposób pisania, analizowania, widzenia tego jakże odmiennego świata, jego przeżywania. Książka jest z tych, które zapadają w pamięć i serce.

Fascynująca książka! Wciągnęła mnie od pierwszej strony, sam sposób pisania, analizowania, widzenia tego jakże odmiennego świata, jego przeżywania. Książka jest z tych, które zapadają w pamięć i serce.

Świetna książka ukazująca życie w Maroku od strony mieszkańca a nie turysty przyjeżdżającego do pięknych hoteli zaopatrzonych i wyposażonych we wszystko czego nam potrzeba. Autorka pokazała nam świat Maroka od kuchni wzbudzając przy tym w czytelniku wiele emocji. Wspólnie weszliśmy do domów, kultury, codziennych problemów ale też i radosnych chwil jakie towarzyszyły Magdzie i jej rodzinie z Maroka. Serdecznie polecam tą książkę, dzięki której można choć trochę poznać inny świat , innych ludzi ,inną religię.

Świetna książka ukazująca życie w Maroku od strony mieszkańca a nie turysty przyjeżdżającego do pięknych hoteli zaopatrzonych i wyposażonych we wszystko czego nam potrzeba. Autorka pokazała nam świat Maroka od kuchni wzbudzając przy tym w czytelniku wiele emocji. Wspólnie weszliśmy do domów, kultury, codziennych problemów ale też i radosnych chwil jakie towarzyszyły Magdzie...