Niegodziwość ojców

Dlaczego zaczęłam od ostatniego, szóstego tomu serii? A, bo ktoś wpadł na pomysł aby nagrać tylko tę część w audiobooku. Jest to bardzo dobry kryminał, a nawet więcej niż kryminał. Warstwa obyczajowa jest bardzo mocno rozbudowana, fantastyczny klimat północnej Szwecji, doskonale zarysowana natura tego regionu oraz mentalność bohaterów. I to na bohaterach skupiamy się, na prokuratorce Rebece, jej ciotce Ragnhild, bokserze Borjim, policjantce Annie Marii, i innych, to ich historie i problemy są sercem powieści. A kryminalnie też dzieje się, poważnie i na dużą skalę. Jeśli lubicie takie warstwowe kryminały to bardzo polecam, nawet bez znajomości całej serii mocno wciągające.

Dlaczego zaczęłam od ostatniego, szóstego tomu serii? A, bo ktoś wpadł na pomysł aby nagrać tylko tę część w audiobooku. Jest to bardzo dobry kryminał, a nawet więcej niż kryminał. Warstwa obyczajowa jest bardzo mocno rozbudowana, fantastyczny klimat północnej Szwecji, doskonale zarysowana natura tego regionu oraz mentalność bohaterów. I to na bohaterach skupiamy się, na...

Wiem,że taka sobie

Wiem,że taka sobie

Zgrabnie napisany kryminał z charakterystyczną dla skandynawskich autorów brutalizacją rzeczywistości. Fabułę brak jednak wartkości nurtu pełnych wody szwedzkich rzek. Autorka nie mogła się zdecydować czy pisze kryminał czy historię życia boksera.

Zgrabnie napisany kryminał z charakterystyczną dla skandynawskich autorów brutalizacją rzeczywistości. Fabułę brak jednak wartkości nurtu pełnych wody szwedzkich rzek. Autorka nie mogła się zdecydować czy pisze kryminał czy historię życia boksera.

To było tak dobre że aż się boję sięgnąć po następną ksiazke bo coś czuję że już przez jakiś czas nic nie będzie tak dobre. To moje pierwsze zetknięcie z autorka i cóż to była za przyjemność!

To było tak dobre że aż się boję sięgnąć po następną ksiazke bo coś czuję że już przez jakiś czas nic nie będzie tak dobre. To moje pierwsze zetknięcie z autorka i cóż to była za przyjemność!

Minęły całe lata od czasów, gdy ostatnio raz mogliśmy poczytać o Rebece Martinsson, prawniczce, której Autorka Asa Larsson tworzy mocno poturbowany żywot. Nie mam pamięci do spraw i wydarzeń, które poznawałem w pięciu poprzednich epizodach. Na zawsze jednak mam w pamięci wrażenia, jakie wywarła na mnie tego typu literatura. Uwielbiam takie depresyjne, mocne, tkwiące przy nas, zwykłych ludziach, nie wydumane historie o człowieku, który boryka się z samym sobą. Asa Larsson i niektóre powieść Hakana Nessera - jeśli chodzi o Skandynawię, to jest właśnie to, czego szukam.

Wspaniale, że mamy kolejną powieść o Rebece. Autorka szybko przypomina czytelnikom o sposobie, w jaki kreuje swoje historie. Otóż tu nie można powiedzieć, że jest trup, jest zatem i śledztwo. Wątków jest o wiele więcej, zarówno tych obyczajowych, dotykających wcale licznych bohaterów (Rebeka jest główną postacią, ale jest ich o wiele więcej) jak i tych kryminalnych. Lektura wspaniała dla tych, którzy lubią rozbudowane kreacje, gdzie wpierw należy poświęcić nieco czasu na poznanie osób dramatu, by dopiero potem móc z satysfakcją pochłaniać kolejne strony, wyjaśniające coraz więcej i więcej.

Będzie mi brakowało Rebeki; mimo że to strasznie smutne historie, to pisane bez egzaltacji - nie depresja czy dramat tu jest głównym bohaterem, ale człowiek, który w tym wszystkim musi żyć. Jestem przekonany, że powrócę do całości, tym razem w kolejności chronologicznej, bowiem ogromnym atutem twórczości Asy Larsson jest takie budowanie opowieści, że nie kryminał jest tu najważniejszy. Nawet kiedy wiemy kto zabił, nie ma to znaczenie dla odbioru powieści, oferują one bowiem znacznie więcej, niż tylko kolejną historię o pościgu, pogoni czy innym śledztwie. Rebeka i to, co jej się w życiu przytrafia to kawał doskonałej „literatury terapeutycznej”, to w Rebece odnajdujemy siebie, w osobie silnej przez to, że jest słaba; stopniowo poznającej siebie samą, prawdę o sobie, i krok po kroku akceptującą życie będące wynikiem najróżniejszych, złych, przypadkowych decyzji, jakie podjęła. To my jesteśmy Rebeką, a powieści Asy Larsson to nic innego, jak smutna, bo prawdziwa, pozbawiona ozdób i fałszywych kolorów historia o człowieku takim, jak my w świecie takim, jak widać za oknem.

Minęły całe lata od czasów, gdy ostatnio raz mogliśmy poczytać o Rebece Martinsson, prawniczce, której Autorka Asa Larsson tworzy mocno poturbowany żywot. Nie mam pamięci do spraw i wydarzeń, które poznawałem w pięciu poprzednich epizodach. Na zawsze jednak mam w pamięci wrażenia, jakie wywarła na mnie tego typu literatura. Uwielbiam takie depresyjne, mocne, tkwiące przy...

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Asy Larsson zaczyna się...od ostatniego, szóstego tomu losów prokurator Rebeki Martinsson. I skoro już wiem, że to koniec losów tej bohaterki, nie wiem, czy sięgnę kiedyś po poprzednie tomy.

W "Niegodziwości ojców" jest to, co lubię- zimny, skandynawski klimat i retrospekcje z lat 60. Rebeka bada sprawę zabójstwa na wyspie. Okazuje się, że ma osobiste powiązania z przeszłości z jedną z ofiar, jednak przystaje na prośbę przyjaciela, który prosi ją o pomoc w rozwikłaniu zbrodni.

Dużo się tu działo. Jak na skandynawskie historie, to była naprawdę dynamiczna książka. Sporo wątków, które początkowo nie wyglądają na wspólne, łączą się w ciekawą, intrygującą historię z machlojkami w tle.

Jak na ostatni tom, to muszę jednak przyznać, że zakończenie jest mało spektakularne i raczej nie zapada w pamięć. Wydaje się, że Autorka nie postawiła jeszcze kropki nad i, nawet jeśli tak twierdzi.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Asy Larsson zaczyna się...od ostatniego, szóstego tomu losów prokurator Rebeki Martinsson. I skoro już wiem, że to koniec losów tej bohaterki, nie wiem, czy sięgnę kiedyś po poprzednie tomy.

W "Niegodziwości ojców" jest to, co lubię- zimny, skandynawski klimat i retrospekcje z lat 60. Rebeka bada sprawę zabójstwa na wyspie. Okazuje...

Ostatnia część z Rebeką Martinsson. Od naszego pierwszego spotkania główna bohaterka ewoluowała ale czy w końcu wie czego chce od życia? No właśnie... Samym zakończeniem jestem zawiedziony. Brakuje mi kropki nad i. Myślę, że Rebeka mogłaby nam jeszcze wiele pokazać. Polecam całą serię

Ostatnia część z Rebeką Martinsson. Od naszego pierwszego spotkania główna bohaterka ewoluowała ale czy w końcu wie czego chce od życia? No właśnie... Samym zakończeniem jestem zawiedziony. Brakuje mi kropki nad i. Myślę, że Rebeka mogłaby nam jeszcze wiele pokazać. Polecam całą serię

Poprzednie części czytałam już dawno więc z ciekawością sięgnęłam po kolejny tom, jak się okazało ostatni. Książkę poleciła mi koleżanka z DKK i było warto.
Historia Rebeki nie jest łatwa, jej decyzje czy zachowania trochę mnie denerwowały, ale całościowo to niezły kryminał. Interesująco pokazane zostały wewnętrzne rozterki bohaterów, co może motywować do życia czy też rezygnacji z niego.

Poprzednie części czytałam już dawno więc z ciekawością sięgnęłam po kolejny tom, jak się okazało ostatni. Książkę poleciła mi koleżanka z DKK i było warto.
Historia Rebeki nie jest łatwa, jej decyzje czy zachowania trochę mnie denerwowały, ale całościowo to niezły kryminał. Interesująco pokazane zostały wewnętrzne rozterki bohaterów, co może motywować do życia czy też...

Żegnaj Rebeko Martinsson, nie sądziłam, że będę tęsknić. Na początku byłaś mega irytująca i lekkomyślna, a na koniec już tylko trochę :P
Podsumowując całą serię: pierwsze 3 tomy szły mi bardzo opornie, za dużo było religijnych motywów, nudnych wstawek ze wspomnieniami i Rebeka była momentami bardzo męcząca, w 4 tomie było już nieco lepiej, 5 i 6 zdecydowanie najlepsze. Zarówno stylowo/językowo jak i fabularnie.
Co do 6 części mam jedyne zastrzeżenie, że była trochę za długa i zakończenie zostawiło u mnie lekki niedosyt. Mimo wszystko nie najgorzej się czytało tę serię. Ciekawie było poznać nowy rejon Szwecji.

Żegnaj Rebeko Martinsson, nie sądziłam, że będę tęsknić. Na początku byłaś mega irytująca i lekkomyślna, a na koniec już tylko trochę :P
Podsumowując całą serię: pierwsze 3 tomy szły mi bardzo opornie, za dużo było religijnych motywów, nudnych wstawek ze wspomnieniami i Rebeka była momentami bardzo męcząca, w 4 tomie było już nieco lepiej, 5 i 6 zdecydowanie najlepsze....

Mogło być lepiej, jak na ostatni tom Rebeki. Mroczna, zimowa opowieść, raczej o ruskiej mafii niż niegodziwościach ojców. No szkoda bardzo.

Mogło być lepiej, jak na ostatni tom Rebeki. Mroczna, zimowa opowieść, raczej o ruskiej mafii niż niegodziwościach ojców. No szkoda bardzo.