Rebeka

Książkę przesluchalam bardzo szybko i były momenty, że nie mogłam się oderwać. Ogólnie to nie wiedziałam za dużo o fabule i mega się zdziwiłam zakończeniem🙂 ale rzeczywiście klimat bardzo mroczny i tajemniczy, Rebeke czuć na każdym kroku i w każdym zakamarku posiadłości.
Mnie az tak bardzo nie zmęczyła główna bohaterka bo naprawdę umiałam wczuć się w jej skórę i zrozumieć jej rozterki. Troszeczke też moze zabraklo mi wiekszej przemiany, choć na koncu jednak wydoroslala. Maxima polubiłam, chociaż jego portret psychologiczny nie był jakoś wybitnie rozwinięty. Naprawdę świetna książka, nie znudziła mnie i było kilka zaskakujacych zwrotów akcji.

Książkę przesluchalam bardzo szybko i były momenty, że nie mogłam się oderwać. Ogólnie to nie wiedziałam za dużo o fabule i mega się zdziwiłam zakończeniem🙂 ale rzeczywiście klimat bardzo mroczny i tajemniczy, Rebeke czuć na każdym kroku i w każdym zakamarku posiadłości.
Mnie az tak bardzo nie zmęczyła główna bohaterka bo naprawdę umiałam wczuć się w jej skórę i zrozumieć...

Książka nieco przytłacza opisami Menderley, denerwuje biernością głównej bohaterki i zbyt wolno rozwijającą się akcją. Mimo wszystko mam ochotę przeczytać tą książkę ponownie żeby na spokojnie ją przetrawić.

Książka nieco przytłacza opisami Menderley, denerwuje biernością głównej bohaterki i zbyt wolno rozwijającą się akcją. Mimo wszystko mam ochotę przeczytać tą książkę ponownie żeby na spokojnie ją przetrawić.

W książce przykuły mnie pierwsze wersy, gdzie poczułam ciarki. Poczułam grozę i zdecydowanie bardzo mnie to zaintrygowało. Historia jest częściowo pokryta kurzem, starą biblioteczką, dawnymi czasami, starymi listami po prostu domem w Manderley, który był pochłonięty Rebeką, która miała dwa oblicza. Dla jednym była świetną rozmówczynią, dla drugich była fałszywa. Mimo to takiego obrotu akcji prawie na samym końcu książki się nie spodziewałam, gdzie maksymalnie mnie to zaskoczyło. Powieść sprawiła, że nie mogłam jej odłożyć. Twórczość Daphne jest powieścią przez którą się płynie. Słowa, wersy, zdania same nasuwają się na siebie i tworzą całość tej pięknej oraz wstrząsającej historii. Mimo, że ta powieść to momentami rollercoster emocji to chce sięgnąć po inne powieści autorki.
Ogromnie polecam Ci tą powieść. Ona skradnie twoje serce. Ogromnie polecam Ci także powieść odsłuchać w formie audiobooka w aplikacji legimi. No nie mogłam się oderwać. Tak świetnie lektorka czytała powieść.

W książce przykuły mnie pierwsze wersy, gdzie poczułam ciarki. Poczułam grozę i zdecydowanie bardzo mnie to zaintrygowało. Historia jest częściowo pokryta kurzem, starą biblioteczką, dawnymi czasami, starymi listami po prostu domem w Manderley, który był pochłonięty Rebeką, która miała dwa oblicza. Dla jednym była świetną rozmówczynią, dla drugich była fałszywa. Mimo to...

#rodzinnewyzwanie2024
#wyzwanieabecadlozpiecaspadlo2024
"Rebeka" Daphne du Murier
Jestem zachwycona książkami Daphne du Murier! Najpierw wspaniała i oryginalna "Generał i panna" teraz bodajże najsłynniejsza książka Daphne czyli "Rebeka" . Na szczęście nie widziałam filmu i cała historia była dla mnie niezwykle wciągająca i to zakończenie! Ostatnie 100 stron to był majstersztyk!

#rodzinnewyzwanie2024
#wyzwanieabecadlozpiecaspadlo2024
"Rebeka" Daphne du Murier
Jestem zachwycona książkami Daphne du Murier! Najpierw wspaniała i oryginalna "Generał i panna" teraz bodajże najsłynniejsza książka Daphne czyli "Rebeka" . Na szczęście nie widziałam filmu i cała historia była dla mnie niezwykle wciągająca i to zakończenie! Ostatnie 100 stron to był...

Nie poczułam jakoś szczególnie tej książki. Uważam, że pierwsza część (do mocnego zwrotu akcji) mogłaby spokojnie być duża krótsza, bo ciężko znieść to użalanie się nad sobą głównej bohaterki. Jakby rozumiem to, że było jej ciężko wejść w ten nowy świat, ale i tak mnie drażniła.
Ogólnie cała historia miała dużo w sobie dobrego, mi jednak zabrakło tego "czegoś".

Nie poczułam jakoś szczególnie tej książki. Uważam, że pierwsza część (do mocnego zwrotu akcji) mogłaby spokojnie być duża krótsza, bo ciężko znieść to użalanie się nad sobą głównej bohaterki. Jakby rozumiem to, że było jej ciężko wejść w ten nowy świat, ale i tak mnie drażniła.
Ogólnie cała historia miała dużo w sobie dobrego, mi jednak zabrakło tego "czegoś".

Zaczynając czytać "Rebekę" myślałam, że będzie to opowieść o Kopciuszku, który chciał znaleźć księcia z bajki, ale coś mu nie wyszło. I tak się książka zapowiadała- biedna sierota poznaje przypadkiem bogatego, przystojnego wdowca i zakochuje się bez pamięci. Jakież było moje zdziwienie, kiedy wdowiec zaproponował jej małżeństwo.
Kiedy po podróży poślubnej, przyjeżdżają do rodowej posiadłości Maxima, z każdej strony wyzierał duch jego pierwszej żony Rebeki.
Wszystko wskazywało na to, że Maxim i całe otoczenie- rodzina (babcia),sąsiedzi czy służba ogromnie tęskną za poprzednią panią domu. Pomyślałam wtedy- klasyk. On ją nadal kocha, nowe małżeństwo jest tylko po to, żeby zagłuszyć głosy z przeszłości, żeby zabić samotność. Będzie tragiczne, nieudane. Co więcej- pewnie Max zabije swoją żonę. Nic bardziej mylnego.
Ale skąd te moje błędne tropy?
Wszystko przez Autorkę. To ona w zasadzie w mistrzowski sposób od początku podrzucała mi fałszywe tropy. To ona opisując oczywiste i oklepane schematy w relacjach damsko-męskich i międzyludzkich, robiła nagłe zwroty akcji. Wreszcie narracja pierwszoosobowa pozwala mylić czytelnika, bo nie wiemy, co się tak naprawdę wydarzyło w Manderly i ile posiadłość kryje tajemnic, o których nie informuje się nowej pani de Winter. Świetna książka. Zaskakująca, nieoczywista, pełna tajemnic, koszmarów z przeszłości. Trochę słabo nakreślona przemiana głównej bohaterki, ale czekanie na finalne rozstrzygnięcie powoduje, że pewne niedociągnięcia wybaczam autorce.
Film petarda! Ale pamiętajcie- najpierw książka, potem film :)

Zaczynając czytać "Rebekę" myślałam, że będzie to opowieść o Kopciuszku, który chciał znaleźć księcia z bajki, ale coś mu nie wyszło. I tak się książka zapowiadała- biedna sierota poznaje przypadkiem bogatego, przystojnego wdowca i zakochuje się bez pamięci. Jakież było moje zdziwienie, kiedy wdowiec zaproponował jej małżeństwo.
Kiedy po podróży poślubnej, przyjeżdżają do...

Jak na na poły kryminalną historię z lat 30 XX w. to niezła książka. Mamy tu klimacik dusznych staroangielskich rezydencji, atmosfera z każdą stroną książki robi się coraz bardziej gęsta i lepka.
Tylko szkoda, ze główni bohaterowie tacy trochę bezbarwni w tym wszystkim.

Jak na na poły kryminalną historię z lat 30 XX w. to niezła książka. Mamy tu klimacik dusznych staroangielskich rezydencji, atmosfera z każdą stroną książki robi się coraz bardziej gęsta i lepka.
Tylko szkoda, ze główni bohaterowie tacy trochę bezbarwni w tym wszystkim.

Przede wszystkim główna bohaterka (nie jest nią tytułowa Rebeka) wydała mi się zbyt melodramatyczna. Jej pozycja społeczna wcale nie była tak tragiczna, jak ją przedstawiała w swojej narracji (dama do towarzystwa, nie musiała się nawet za bardzo odzywać, ciągłe podróże, to Monte Carlo, to Nowy Jork),natomiast na każdej stronie było czuć, że aspirowała do arystokratycznego życia i to życie podobało jej się bardziej, niż mężczyzna, którego poślubiła, aby zdobyć dużo wyższy status społeczny i uwolnić się od swojej pracodawczyni (Będę panią de Winter! Będę panią de Winter!). Ta pracodawczyni rzeczywiście była nieznośna, ale wydaje mi się, że to głównie nieznana nam z imienia narratorka podcinała sobie skrzydła we własnej głowie. Wszędzie widziała afront w swoim kierunku, nawet kiedy wykonywała swoją pracę (niektóre sytuacje były absurdalne). Po jakimś czasie stało się to lekko nużące. Z jednej strony chciała być w centrum zainteresowania, z drugiej - przekonywała wszystkich, że woli prostotę (nie była w tym przekonująca, co widać było chociażby wtedy, kiedy stwierdziła, że ma drogie i ładne szczotki do włosów, których nie musi się wstydzić).

Oczywiście taki był zamysł i można wiele zrzucić na młody wiek, ale cały czas miałam z tyłu głowy: „Nie znasz tego mężczyzny, wmawiasz sobie, że cię kocha, nie wiesz, dokąd cię wywiezie, nie padły żadne poważne deklaracje, poza szybkim małżeństwem, on jest jakiś dziwny, może cię nawet zamordować, nie pomyślałaś o tym?!”.

Ale to nie jest powieść z tych, w których bohaterów trzeba lubić. Koncepcja tej książki wręcz zmusza czytelnika do irytacji, przedstawia postać infantylną, przedstawia postać złą do szpiku kości, przedstawia postać na wskroś miłą i wielkoduszną, przedstawia postać z problemami, przedstawia postać obłąkaną… Znajdziemy tutaj galimatias postaw i charakterów, a że narracja jest pierwszoosobowa, to musimy znosić bardzo wiele pokrętnych myśli nastolatki (nie wiemy, ile ma lat, obstawiam 19 w dniu ślubu, ale kto wie?).

W każdym razie, bardzo mnie wciągnęła. Nie dałam rady przeczytać jej na raz, dawkowałam ją przez kilka dni. Było to związane nie tylko z obszernością samej powieści, ale też z ilością wydarzeń, myśli, wyobrażeń… Opisy są bardzo bogate, widać że ta książka była przemyślana i jest bardzo dobrze, kwieciście napisana, każdy gest, każde słowo mają tutaj znaczenie dla fabuły, dla całej intrygi. Nie pozostawia obojętnym, a o to przecież chodzi.

Przede wszystkim główna bohaterka (nie jest nią tytułowa Rebeka) wydała mi się zbyt melodramatyczna. Jej pozycja społeczna wcale nie była tak tragiczna, jak ją przedstawiała w swojej narracji (dama do towarzystwa, nie musiała się nawet za bardzo odzywać, ciągłe podróże, to Monte Carlo, to Nowy Jork),natomiast na każdej stronie było czuć, że aspirowała do arystokratycznego...

Książka zbierała zewsząd bardzo pozytywne recenzje, więc i ja chciałam się przekonać o jej zawartości.
Podobno, książka o miłości, sekretach i zbrodni. Z tymi dwoma ostatnimi się zgadzam, jednak miłości to tam za wiele nie zaobserwowałam (chyba, że weźmiemy pod uwagę miłość własną). Więcej tam chyba jednak u jednych wyrachowania, a u innych zagubienia.
Uwielbiam książki z serii butikowej za jej prezencję, ale także za historie które zawierają. "Rebeka" jest książką nierówną. Z jednej strony, tajemnica, ciekawa historia i zwroty akcji, ale także "przegadane", niepotrzebne momenty.

Książka zbierała zewsząd bardzo pozytywne recenzje, więc i ja chciałam się przekonać o jej zawartości.
Podobno, książka o miłości, sekretach i zbrodni. Z tymi dwoma ostatnimi się zgadzam, jednak miłości to tam za wiele nie zaobserwowałam (chyba, że weźmiemy pod uwagę miłość własną). Więcej tam chyba jednak u jednych wyrachowania, a u innych zagubienia.
Uwielbiam książki z...

CAWPILE rating: 9.00/10
Co to było za przeżycie!
Weszłam w tę książkę "na ślepo", nic o niej nie wiedziałam i myślę że to było jedno z najrozsądniejszych posunięć. Książka ta jest okrutnie smutna, przejmująca do głębi serca.
W "Rebece" gotyk w atmosferze miłości i sekretów wypadł wręcz idealnie. Autorka tak przedstawia historię, iż czytelnik nie wie co jest prawdą a co fikcją. Nie ma tutaj miejsca na czarno-białe postacie, każda z nich jest moralnie szara. Postacie są tak przedstawione, że z jednej strony się nimi gardzi: przez to że są irytujące, niemiłe, opryskliwe, a 3 rozdziały później aż głupio się przyznać przed samym sobą, że zaczyna się z nimi sympatyzować.
Toksyczna relacja przedstawiona została w idealnym wyważeniu. Kłótnie rekompensowane pocałunkami, przeprosinami. Przemoc słowna i psychiczna, gwałtowne uniesienia i przemiany bohaterów. Szeroko rozwinięty i poruszony motyw XX-wiecznej femme fatale...
Książka skłoniła mnie do refleksji, czy ludzie mogą się tak naprawdę zmienić, zmienić swój charakter i osobowość. Książka udowadnia, że jest to w jakiś sposób możliwe. Ale czy po takiej przemianie, to dalej jesteśmy my?

CAWPILE rating: 9.00/10
Co to było za przeżycie!
Weszłam w tę książkę "na ślepo", nic o niej nie wiedziałam i myślę że to było jedno z najrozsądniejszych posunięć. Książka ta jest okrutnie smutna, przejmująca do głębi serca.
W "Rebece" gotyk w atmosferze miłości i sekretów wypadł wręcz idealnie. Autorka tak przedstawia historię, iż czytelnik nie wie co jest prawdą a co...