Smętarz dla zwierzaków

Jedna z moich ulubionych. Wciągająca historia i świetny nastrój. Aż chętnie przeczytałabym drugi raz

Jedna z moich ulubionych. Wciągająca historia i świetny nastrój. Aż chętnie przeczytałabym drugi raz

W swojej kategorii - horror - książka zasługuje niewątpliwie na najwyższe oceny. Pomysł i akcja straszą nadal. Jeśli miałbym do czegoś się przyczepić - bohaterowie nie wzbudzili mojej sympatii. Starzec Judd świadomie wciąga rodzinę z dziećmi w tragedię, Louis , mimo wielu ostrzeżeń, bezwolnie się wszystkiemu poddaje. Zresztą jak tu lubić bohatera, który wieczory spędza na piciu piwska ze staruchem i przy każdej okazji kopie kota. Pomysł uśmiercania zombie przy pomocy morfiny dość naciągany. Już lepszy byłby osikowy kołek. Ale pewnie przy tych zastrzeżeniach musiałaby to być zupełnie inna książka...

W swojej kategorii - horror - książka zasługuje niewątpliwie na najwyższe oceny. Pomysł i akcja straszą nadal. Jeśli miałbym do czegoś się przyczepić - bohaterowie nie wzbudzili mojej sympatii. Starzec Judd świadomie wciąga rodzinę z dziećmi w tragedię, Louis , mimo wielu ostrzeżeń, bezwolnie się wszystkiemu poddaje. Zresztą jak tu lubić bohatera, który wieczory spędza na...

Książka po prostu dobra. Historia ciekawa, szybka i wciągająca. Zakończenie stawia wiele do życzenia, ale na pewno się takiego czegoś nie spodziewałem. Polecam bardziej książki od Kinga typu skazani na Shawshank, instytut czy zielona mile

Książka po prostu dobra. Historia ciekawa, szybka i wciągająca. Zakończenie stawia wiele do życzenia, ale na pewno się takiego czegoś nie spodziewałem. Polecam bardziej książki od Kinga typu skazani na Shawshank, instytut czy zielona mile

Pozycja bardzo ciekawa, czyta się z wypiekami na policzkach. Jedyne co mi przeszkadzało to zbyt szczegółowe opisy postaci w końcowej części. Szkoda, bo nie dawało to zbyt wiele przestrzeni wyobraźni. Poza tym literatura najwyższych lotów.

Pozycja bardzo ciekawa, czyta się z wypiekami na policzkach. Jedyne co mi przeszkadzało to zbyt szczegółowe opisy postaci w końcowej części. Szkoda, bo nie dawało to zbyt wiele przestrzeni wyobraźni. Poza tym literatura najwyższych lotów.

Stefan Król to jednak prawdziwy szef.
Czytając miałem z tyłu głowy myśl - dlaczego jeden autor jest bardziej popularny od innych?
Ano dlatego, że sposób w jaki przygotowany jest świat to prawdziwy majstersztyk.
Można prosto z kanapy skakać na główkę i zanurkować w drugiej połowie XX wieku na wschodzie Stanów Zjednoczonych.
Fabuła to gotowy scenariusz z precyzyjnie narysowanymi postaciami i miejscami.
Książka leniwie się rozpędzała, ale pod koniec leciała sprintem, nie można było się oderwać.
Horrorowata ale nieprzesadnie obrzydliwa. Nie domyśliłem się zakończenia nawet w małym stopniu. Teraz czas na film z 1989 roku.

Stefan Król to jednak prawdziwy szef.
Czytając miałem z tyłu głowy myśl - dlaczego jeden autor jest bardziej popularny od innych?
Ano dlatego, że sposób w jaki przygotowany jest świat to prawdziwy majstersztyk.
Można prosto z kanapy skakać na główkę i zanurkować w drugiej połowie XX wieku na wschodzie Stanów Zjednoczonych.
Fabuła to gotowy scenariusz z precyzyjnie...

" Nie należy wierzyć, iż istnieją granice grozy, którą zdolny jest przyjąć ludzki umysł. Wręcz przeciwnie, wszystko wskazuje na to, iż w miarę jak ciemność staje się coraz głębsza, głębia owa zaczyna rosnąć wykładniczo- i choć nie chcemy tego przyznać, to doświadczenie podpowiada nam, iż kiedy koszmar staje się dość czarny, groza zaczyna rodzić grozę, a jedno przypadkowe zło płodzi następne, często rozmyślne złe czyny, póki w końcu wszystkiego nie pochłonie ciemność."
Nie jest to książka, od której zaczęła się moja przygoda z Kingiem, ale jest to pierwsza książka tego autora, od której zaczęła się moja fascynacja i wielka miłość do niego. Jest w niej wszystko co kocham: prawdziwi bohaterowie_ on, ona, dzieci, rodzina, zwierzęta, relacje, te prawidłowe i te trudne, znakomicie przedstawiona przyjaźń. Jednym słowem: życie, takie codzienne, prawdziwe, z jego cieniami, blaskami, na wyciągnięcie ręki, z którym się utożsamiam. I wiele pytań, a „najstraszniejszym zapytaniem pozostaje to, ile dokładnie grozy może znieść ludzki umysł i wciąż zachować niezłomną, nieugiętą łączność z rzeczywistością”. Opowieść przepełniona emocjami: miłością, bólem, rozpaczą, gniewem, szaleństwem, determinacją. Znakomite studium, jak ból i rozpacz przejmują nad nami władzę; niemożnością pogodzenia się ze stratą, prowadzącą do granic obłędu. Traumą prowadzącą do szaleństwa, kiedy przychodzi ból zrodzony z ogromu miłości. Książka znakomita, uwielbiam, czytam, polecać i wracać będę. „Naprawdę dobre dni – dobre od początku do końca – są bardzo rzadkie”, podobnie jest z książkami, a ta właśnie, należy do naprawdę dobrych od początku do końca.

" Nie należy wierzyć, iż istnieją granice grozy, którą zdolny jest przyjąć ludzki umysł. Wręcz przeciwnie, wszystko wskazuje na to, iż w miarę jak ciemność staje się coraz głębsza, głębia owa zaczyna rosnąć wykładniczo- i choć nie chcemy tego przyznać, to doświadczenie podpowiada nam, iż kiedy koszmar staje się dość czarny, groza zaczyna rodzić grozę, a jedno przypadkowe...

Świetna, wciąga od pierwszych stron.
Król horrorów tym razem mnie nie zawiódł. A ten kotek.....o mój Boże masakra.

Świetna, wciąga od pierwszych stron.
Król horrorów tym razem mnie nie zawiódł. A ten kotek.....o mój Boże masakra.

Siema Wszystkim. Mistrz Stephen King szaleje. Co mogę powiedzieć o tej historii. Jest nie tylko świetna, lecz super. Polecam.

Autor: Stephen King.
Tytuł: Cmętarz Zwieżąt.
Przeczytano stron: 424.
Wydawwnictwo: Prószyński i S-ka.

Opinia:

Co tutaj się działo. Tego nikt się nie spodziewał. Po prostu szok.
Cmętarz Zwieżąt. Na świecie tak naprawdę istnieją dobre i złe miejsca. Rodzina Creedów kupiła sobie nowy dom w Ludlow. Stwierdzili, że jest to naprawdę dobre miejsce. Cudowne otoczenie, idealna siedziba dla młodego lekarza, jego żony i dwójki dzieci wraz z kotem, to było spełnienie jego marzeń. Nie wiedział, że to marzenie stanie się koszmarem, bo kot będzie złym zwieżęciem. Ale więcej nie mogę Wam zdradzić. Musicie sami przeczytać książkę i ją ocenić. Moja ocena to: 1000 /1000 punktów.
Serdecznie zapraszam.

Pozdrawiam Wszystkich.

Siema Wszystkim. Mistrz Stephen King szaleje. Co mogę powiedzieć o tej historii. Jest nie tylko świetna, lecz super. Polecam.

Autor: Stephen King.
Tytuł: Cmętarz Zwieżąt.
Przeczytano stron: 424.
Wydawwnictwo: Prószyński i S-ka.

Opinia:

Co tutaj się działo. Tego nikt się nie spodziewał. Po prostu szok.
Cmętarz Zwieżąt. Na świecie tak naprawdę istnieją dobre i złe...

No i co ten King mi zrobił? Już nigdy nie spojrzę na kotka tak samo...

Moc tej książki trawi w prostym pomyśle zobrazowanym sielankową, zwyczajną amerykańską scenografią. King dodaje do tego elementy legendy i trochę swojego sztandarowego składnika, czyli okrasza całość tematem śmierci i powrotu zza grobu. Ponadto nie stroni od pichcenia takich kwestii jak strata i cierpienie związane z odejściem ukochanej osoby. W zasadzie jest to nawet główna ingrediencja Kingowe ciasta. Tylko oczywiście odpowiednio wykoślawiona i przemielona. Nie znajdziemy w tym daniu oklepanych frazesów i wygenerowanych pod szablon cytatów. To ciasto zawiera same rodzynki.

Proste, co nie? Oczywiście jest to opakowane gawędziarskim stylem autora. I tak o to, Kingowy łasuch może odebrać to co lubi najbardziej. Specjalność zakładu dla spragnionych nieoczywistej grozy. Nie strach, co prowadzi do krzyku i sikania do łóżka, ale niepokój i intelektualne rozchwianie. Nie pozostaje takiemu łasuchowi nic więcej, jak tylko oblizać paluchy z krwisto-słodkiego lukru śmierci i przerażenia.

No i co ten King mi zrobił? Już nigdy nie spojrzę na kotka tak samo...

Moc tej książki trawi w prostym pomyśle zobrazowanym sielankową, zwyczajną amerykańską scenografią. King dodaje do tego elementy legendy i trochę swojego sztandarowego składnika, czyli okrasza całość tematem śmierci i powrotu zza grobu. Ponadto nie stroni od pichcenia takich kwestii jak strata i...

Pierwsza z trzech części książki jest naprawdę dobra. Jednak im dalej w las tym ciemniej. W „Smętarzu dla Zwierzaków” poznajemy czteroosobową rodzinę, włącznie z głównym bohaterem- Louisem Creedem. Co ważne bohaterów nietrudno polubić, dzięki czemu przez większość książki można kibicować protagoniście. Na tym etapie książkę czyta się przyjemnie, można nawet powiedzieć, że się przez nią płynie. Sprawy zaczynają się komplikować w drugiej części „Cmentarzysko Mikmaków”. Tutaj z kolei książka zaczyna być nużąca, być może za sprawą opisów oraz przeciągającej się fabuły. Zdecydowanie najgorszym momentem była wieczorna wizyta Louisa na cmentarzu. Z kolei o części ostatniej „Oz Wiejki i Wsaniały” niedużo mogę powiedzieć. Jednak jako fanka otwartych zakończeń jestem całkiem usatysfakcjonowana.
Moim zdaniem książka warta przeczytania, nie wiem jak z filmem. Warto przeczytać dla samego świata stworzonego przez Kinga. Opis pierwszej wizyty za wiatrołomem sprawił, że faktycznie czułam jak bym towarzyszyła bohaterom w podróży.

Pierwsza z trzech części książki jest naprawdę dobra. Jednak im dalej w las tym ciemniej. W „Smętarzu dla Zwierzaków” poznajemy czteroosobową rodzinę, włącznie z głównym bohaterem- Louisem Creedem. Co ważne bohaterów nietrudno polubić, dzięki czemu przez większość książki można kibicować protagoniście. Na tym etapie książkę czyta się przyjemnie, można nawet powiedzieć, że...