Eva Lorenz

To takie moje retro-eskapady, bo książka po części być może już nieaktualna chociaż....akurat taki temat powiedziałabym raczej bezpieczny. No bo kto kradł to kradł tu nic odkrywczo wybielającego się raczej nie powie. Każdy kto chociaż z raz był w którymś z wielkich europejskich muzeów będzie wiedział o co chodzi. NO bo przecież w tych salach w ciula rzeczy które np. Do brytyjskiej historii nie należą. Ale temat jednocześnie trudny i ciekawy no bo z jednej strony nie oszukujmy się Europejczycy kradli na potęgę co się tylko dało od małych skarbów po kilkunastometrowe obeliski, posągi czy marmury często gęsto kupowane na czarnym rynku albo pochodzące z grabieży. A z drugiej strony gdyby nie ta banda światowych złodziei to cześć tych rzeczy mogła zostać po prostu przemielona albo przetopiona bo dopiero w XX w powoli zaczęło docierać do miejscowych że to może być jednak ich dziedzictwo narodowe. A wojny ? Które nie oszczędzały archeologii i zabytków, gdyby nie ci odkrywcy i rabusie to wielu rzeczy nie mielibyśmy okazji oglądać. Niestety taka smutna prawda. A że teraz prawowici właściciele dopominają się o zwrot swoich zabytków no cóż chyba takie ich prawo zwłaszcza jeżeli rzeczywiście zabytek został wywieziony nielegalnie. Ale jak wynika to z tej lektury jest to temat bardzo trudny do udowodnienia. Jak świat światem ludzi kradli, kradną i będą kradli pytanie tylko czy nad takim czarnym rynkiem handlu zabytkami da się jakoś zapanować?