Entliczek pentliczek

Mnóstwo bohaterów, momentami nieco kłuje swoim - przestarzałym już teraz - podejściem do społeczeństwa i obcokrajowców. Mimo wszystko proponuje ciekawe śledztwo, a ja z dumą mogę przyznać, że rozgryzłam jedynie pół zagadki.

Mnóstwo bohaterów, momentami nieco kłuje swoim - przestarzałym już teraz - podejściem do społeczeństwa i obcokrajowców. Mimo wszystko proponuje ciekawe śledztwo, a ja z dumą mogę przyznać, że rozgryzłam jedynie pół zagadki.

Od nadmiaru charakterów głowa czasem boli, ale generalnie rzecz biorąc lektura „Entliczka Pentliczka” dostarczyła mi dużo rozrywki. Poirot pozornie tylko pozostaje tu w cieniu zagadki kryminalnej, aby w odpowiednim momencie wkroczyć i przedstawić najbardziej nieprawdopodobne jej rozwiązanie.

Od nadmiaru charakterów głowa czasem boli, ale generalnie rzecz biorąc lektura „Entliczka Pentliczka” dostarczyła mi dużo rozrywki. Poirot pozornie tylko pozostaje tu w cieniu zagadki kryminalnej, aby w odpowiednim momencie wkroczyć i przedstawić najbardziej nieprawdopodobne jej rozwiązanie.

Książka jest jednocześnie klimatyczna i pełna akcji. Ilość postaci, faktów i wydarzeń potrafi z początku przytłoczyć, a jednak z czasem coraz łatwiej nam wszystko zapamiętać. Interesująca i wartka fabuła, tajemnica, którą chce się poznać i nieoczywisty finał. Choć zupełnie nie znam się na kryminałach, uważam lekturę tej książki za bardzo przyjemną. Nie jest ona idealna, momentami nawet chaotyczna, ale dobrze się ją czyta, zapewne przez niepodrabialny styl autorki. Całkiem ciekawa, niezobowiązująca historia kryminalna, która z czasem nabiera rozpędu, choć dalej czyta się ją bardzo gładko. Jest to po prostu przyjemna lektura.

Książka jest jednocześnie klimatyczna i pełna akcji. Ilość postaci, faktów i wydarzeń potrafi z początku przytłoczyć, a jednak z czasem coraz łatwiej nam wszystko zapamiętać. Interesująca i wartka fabuła, tajemnica, którą chce się poznać i nieoczywisty finał. Choć zupełnie nie znam się na kryminałach, uważam lekturę tej książki za bardzo przyjemną. Nie jest ona idealna,...

W domu studenckim giną zupełnie niezwiązane ze sobą przedmioty. Opiekunka studentów jest tym głęboko zaniepokojona i prosi o pomoc siostrę i zaprzyjaźnionego z nią detektywa. W międzyczasie życie tracą niewinne osoby. Kto jest uwikłany w nietypowe wydarzenia?

W domu studenckim giną zupełnie niezwiązane ze sobą przedmioty. Opiekunka studentów jest tym głęboko zaniepokojona i prosi o pomoc siostrę i zaprzyjaźnionego z nią detektywa. W międzyczasie życie tracą niewinne osoby. Kto jest uwikłany w nietypowe wydarzenia?

„Entliczek Pentliczek” to kolejny tom z serii o detektywie Herkulesie Poirot autorstwa Agathy Christie.

W tej książce głównym miejscem zdarzenia jest pensjonat dla studentów, którego prowadzącą jest siostra sekretarki Herkulesa Poirot. Jest ona zmartwiona tym, że w pensjonacie zaczynają ginąć przedmioty. Niektóre z nich nawet zostają zniszczone. Atmosfera między studentami zagęszcza się aż wydarza się coś naprawdę złego..

Uwielbiam postać Herkulesa, więc trochę szkoda, że tutaj było go mało. Odkrył kilka istotnych tropów, jednak więcej informacji zdobywamy poprzez rozmowy studentów między sobą i z policją. Podobało mi się to, że wszelkie tropy były cały czas skutecznie mylone, więc nie byłam w stanie odgadnąć zakończenia, chociaż miałam wrażenie, że było one trochę zbyt pospieszne. Sama zagadka jakoś specjalnie mnie nie porwała. Kolejną kwestią jest to, że książka miała pokazać tolerancję rasową, ale była pisana w sposób, który w dzisiejszych czasach wypada tak powiedzmy.. na granicy tej tolerancji. Myślę, że gdyby ktoś chciał to mógłby się przyczepić do niektórych zwrotów.

Podsumowując, w mojej opinii jest to jeden ze słabszych tomów z Herkulesem Poirot jako detektywem, chociaż nadal jest to Christie, której styl uwielbiam i przy której książkach bawię się świetnie, więc totalnie nie żałuję lektury!
https://www.instagram.com/p/C5n9yFNoT_0/

„Entliczek Pentliczek” to kolejny tom z serii o detektywie Herkulesie Poirot autorstwa Agathy Christie.

W tej książce głównym miejscem zdarzenia jest pensjonat dla studentów, którego prowadzącą jest siostra sekretarki Herkulesa Poirot. Jest ona zmartwiona tym, że w pensjonacie zaczynają ginąć przedmioty. Niektóre z nich nawet zostają zniszczone. Atmosfera między...

Ciekawa. Mordercy się nie domyśliłem. Zabrakło mi jednak Poirota. Za mało go było zdecydowanie. Na plus z pewnością wątek ze szmuglowaniem narkotyków, klejnotów. Tego się nie spodziewałem.

Ciekawa. Mordercy się nie domyśliłem. Zabrakło mi jednak Poirota. Za mało go było zdecydowanie. Na plus z pewnością wątek ze szmuglowaniem narkotyków, klejnotów. Tego się nie spodziewałem.

W moim odczuciu „Entliczek…” to nieco słabszy tom z serii o Herculesie Poirot. Jednak moja miłość do Christie i sentyment do jej bohaterów nie słabnie.

W moim odczuciu „Entliczek…” to nieco słabszy tom z serii o Herculesie Poirot. Jednak moja miłość do Christie i sentyment do jej bohaterów nie słabnie.

Jak ja kocham Herkulesa Poirot. To jest w tak fantastyczny sposób zarysowana, a wręcz przerysowana postać, że aż brak mi słów. Książka wspaniała, z wątkiem też psychologicznym. Cudowna

Jak ja kocham Herkulesa Poirot. To jest w tak fantastyczny sposób zarysowana, a wręcz przerysowana postać, że aż brak mi słów. Książka wspaniała, z wątkiem też psychologicznym. Cudowna

Na początku było intrygująco i zabawnie. Potem atmosfera zaczęła siadać. A na koniec Poirot z kapelusza wyciągnął odpowiedzi na wszystkie pytania. Nie ruszyło mnie to jakoś.

Na początku było intrygująco i zabawnie. Potem atmosfera zaczęła siadać. A na koniec Poirot z kapelusza wyciągnął odpowiedzi na wszystkie pytania. Nie ruszyło mnie to jakoś.

Są takie książki Agathy Christie, że nie mam problemu z podążaniem za fabułą. wiem kto jest kim, i potrafię połączyć wątki. Tym razem skusiłam się na audiobooka i...nie było łatwo. Wiem, że opowieść umiejscowiona jest wśród grupy młodych studentów i znam rozwiązanie zagadki. Ale kto był kim, z kim się lubił, z kim przyjaźnił - to mi gdzieś umknęło. Chyba jestem jednak wzrokowcem i muszę przeczytać książkę, żeby ją dobrze zapamiętać, ocenić i przyswoić. No i to zakończenie...hm...nastąpiło tak niespodziewanie, że nawet nie wiem, kiedy lektor skończył czytać.
Wrócę do niej kiedyś.

Są takie książki Agathy Christie, że nie mam problemu z podążaniem za fabułą. wiem kto jest kim, i potrafię połączyć wątki. Tym razem skusiłam się na audiobooka i...nie było łatwo. Wiem, że opowieść umiejscowiona jest wśród grupy młodych studentów i znam rozwiązanie zagadki. Ale kto był kim, z kim się lubił, z kim przyjaźnił - to mi gdzieś umknęło. Chyba jestem jednak...