Nie mogę, trzymam dziecko

Czytało się lekko i szybko, ale to bardziej taki luźny pamiętnik. Raczej nie zostanie w pamięci na długo. Można się uśmiechnąć przy obrazkach i trafnych tekstach, choć całość bardzo krótka, do czytania na raz.

Czytało się lekko i szybko, ale to bardziej taki luźny pamiętnik. Raczej nie zostanie w pamięci na długo. Można się uśmiechnąć przy obrazkach i trafnych tekstach, choć całość bardzo krótka, do czytania na raz.

Szybko się czyta, można się pośmiać i poczuć lepiej. Na pewno nie jest to poradnik.

Szybko się czyta, można się pośmiać i poczuć lepiej. Na pewno nie jest to poradnik.

Ależ to jest cudowna książka!

“Nie mogę, trzymam dziecko” to trochę książka-pamiętnik, trochę album ze scenkami z życia rodzica. Historie, które tu znajdziemy są pełne humoru, prawdziwe i szczere. Autorka pokazuje, że rodzicielskie potknięcia można przekłuć w coś pięknego, a przedstawione w odpowiedni sposób mogą bawić do łez i rozczulać.

Nie ma tutaj zbyt dużo tekstu, książkę można spokojnie przeczytać w jeden wieczór czy na drzemce malucha. Ale to ile daje pozytywnej energii i uśmiechu na twarzy jest nieprawdopodobne 😊 Na pewno większość opisanych sytuacji wydarzyła się też w waszych domach- może na dany moment nie były tak zabawne, jak widzimy to teraz, ale z rozczuleniem i łezką w oku wspominamy pierwsze malarskie próby naszych dzieci, uciekanie z kupą w pampersie po całym mieszkaniu, pierwsze próby samodzielnego jedzenia, a później odnajdowanie części tychże posiłków w różnych miejscach, budzenie się ze stopą malucha na twarzy, niekończące się wychodzenie z domu na kilkuminutowy spacer, powtarzanie przez nasze pociechy niecenzuralnych słów w najmniej oczekiwanych momentach i wiele, wiele innych.

Autorka bardzo ciepło pisze o macierzyństwie nie unikając przy tym jego wad i trudności. Wszystko jednak podane jest w przystępny, lekki sposób, także treść książki na pewno nastroi nas pozytywnie i pomoże dostrzec mnóstwo plusów i uroków rodzicielstwa. Liczyłam tylko na trochę więcej treści, bo czuję lekki niedosyt, chciałabym jeszcze i jeszcze ;)

To książka na gorsze dni, na poprawę humoru, na ratunek w kryzysie, na wyluzowanie, jako relaks po ciężkim dniu, na prezent dla każdego taty i mamy oraz przyszłych rodziców.

Ależ to jest cudowna książka!

“Nie mogę, trzymam dziecko” to trochę książka-pamiętnik, trochę album ze scenkami z życia rodzica. Historie, które tu znajdziemy są pełne humoru, prawdziwe i szczere. Autorka pokazuje, że rodzicielskie potknięcia można przekłuć w coś pięknego, a przedstawione w odpowiedni sposób mogą bawić do łez i rozczulać.

Nie ma tutaj zbyt dużo tekstu,...

Szybka, relaksująca i dystansujaca nieco życie rodzicielskie pozycja;) Bo żeby przetrwać w nowym świecie po narodzinach dziecka, dystansu trzeba mieć trochę na pewno! Dodatkowo książka okraszona pięknymi komiksowymi ilustracjami co nadaje wyjatkową przyjemność "w dystansowaniu się";)

Szybka, relaksująca i dystansujaca nieco życie rodzicielskie pozycja;) Bo żeby przetrwać w nowym świecie po narodzinach dziecka, dystansu trzeba mieć trochę na pewno! Dodatkowo książka okraszona pięknymi komiksowymi ilustracjami co nadaje wyjatkową przyjemność "w dystansowaniu się";)

Momentami śmiałam się do łez. Życie rodzica opisane w 100 % ;)

Momentami śmiałam się do łez. Życie rodzica opisane w 100 % ;)

Lekka, łatwa i przyjemna. Ilustracje w punkt, przezabawne anegdotki, zwłaszcza gdy jako rodzić, doświadczyło się podobnych przygód.

Lekka, łatwa i przyjemna. Ilustracje w punkt, przezabawne anegdotki, zwłaszcza gdy jako rodzić, doświadczyło się podobnych przygód.

Może nie jest medyczna, merytoryczna, ale m��wi mi ta książka jedno, cokolwiek się nie wydarzy, znajdź w tym dobra stronę. Książka jest świetna, anegdotami opowiada o wychowaniu dzieci. Nie jest to encyklopedia, ot trochę punkt widzenia. Bez patosu, bez teorii, z dystansem do naszej polskiej dulszczyzny.

Może nie jest medyczna, merytoryczna, ale mówi mi ta książka jedno, cokolwiek się nie wydarzy, znajdź w tym dobra stronę. Książka jest świetna, anegdotami opowiada o wychowaniu dzieci. Nie jest to encyklopedia, ot trochę punkt widzenia. Bez patosu, bez teorii, z dystansem do naszej polskiej dulszczyzny.

Urzekły mnie przede wszystkim rysunki, które przyciągają wzrok i urozmaicają tekst. Spodziewałam się trochę większej dawki humoru, bo czytałam ją jakiś czas temu, a jednak nie zapadła mi w pamięć.

Trzeba przyznać, że lektura lekka dla nieidealnych rodziców. Wystarczy jeden wieczór z dobrą herbatką i zaliczone ✅

Urzekły mnie przede wszystkim rysunki, które przyciągają wzrok i urozmaicają tekst. Spodziewałam się trochę większej dawki humoru, bo czytałam ją jakiś czas temu, a jednak nie zapadła mi w pamięć.

Trzeba przyznać, że lektura lekka dla nieidealnych rodziców. Wystarczy jeden wieczór z dobrą herbatką i zaliczone ✅

Cała prawda. Nie wiadomo czy śmiać się, czy płakać. 😂

Cała prawda. Nie wiadomo czy śmiać się, czy płakać. 😂

Rodzicielstwo, to największa rewolucja w moim życiu, którą ściągnęłam sobie na głowę na własne życzenie. W sumie już nie pamiętam jakie miałam oczekiwania wobec mojego macierzyństwa, ale na pewno były inne, niż wszystko to, co stało się moim udziałem. Pogodziłam się już z tym, że nigdy nie będę matką idealną, a spokój i poczucie humoru to jedyne co może mnie uratować. Na podobnych założeniach opiera się internetowa, a teraz także książkowa twórczość Kseni Potępy, której ilustracje to czyste złoto. Rozwinięte o tekst ukazały się niedawno w publikacji „Nie mogę, trzymam dziecko”.
Całość recenzji: https://tinyurl.com/82xjvk79

Rodzicielstwo, to największa rewolucja w moim życiu, którą ściągnęłam sobie na głowę na własne życzenie. W sumie już nie pamiętam jakie miałam oczekiwania wobec mojego macierzyństwa, ale na pewno były inne, niż wszystko to, co stało się moim udziałem. Pogodziłam się już z tym, że nigdy nie będę matką idealną, a spokój i poczucie humoru to jedyne co może mnie uratować. Na...