Krew elfów

Jestem pod ogromnym wrażeniem warsztatu Pana Sapkowskiego. Opowiadania były mega wciągające, tom 1 przygód Białego Wilka na końcu trochę mi się dłużył, ale jako całość mocne 8/10. Serdecznie polecam.

Jestem pod ogromnym wrażeniem warsztatu Pana Sapkowskiego. Opowiadania były mega wciągające, tom 1 przygód Białego Wilka na końcu trochę mi się dłużył, ale jako całość mocne 8/10. Serdecznie polecam.

To jest niewątpliwie klasyk. I cieszę się że po opowiadaniach sięgnęłam po serię. Jeszcze bardziej doceniam ją, bo jest naszą, polską książka.
Ten klimat, ten język i styl pisania to wszystko kunszt.
Dodatkowo słuchałam w audiobooku - jest słuchowisko - cudownie się tego słucha.
Kocham to, że ona potrafi być mega zabawna. Niektóre postacie lubię, niektóre wręcz przeciwnie, ale wszyscy są tak dobrze wykreowani.
Jedyne za czym tęsknię to to co najbardziej kojarzy mi się z wiedźminem czyli więcej mitologii słowiańskiej i zabijsnia potworów haha. (tym bardziej że od dzieciaka miałam styczność z grą wiedźmin). Oczywiście rozumiem że nie o to chodzi w tej książce i jest to bardziej w opowiadaniach, ale i tak.
Polecam wszystkim zapoznanym z fantasy! (uwaga to raczej nie książka na zaczynanie przygody z fantastyką/czytaniem przez archaizacje języka).

To jest niewątpliwie klasyk. I cieszę się że po opowiadaniach sięgnęłam po serię. Jeszcze bardziej doceniam ją, bo jest naszą, polską książka.
Ten klimat, ten język i styl pisania to wszystko kunszt.
Dodatkowo słuchałam w audiobooku - jest słuchowisko - cudownie się tego słucha.
Kocham to, że ona potrafi być mega zabawna. Niektóre postacie lubię, niektóre wręcz przeciwnie,...

Wiedźmin i jego klimat. Polecam każdemu!

Wiedźmin i jego klimat. Polecam każdemu!

Druga najlepsza część, tuż po Chrzście Ognia

Druga najlepsza część, tuż po Chrzście Ognia

3,5⭐️

3,5⭐️

Dużo wolniejsze tempo akcji w porównaniu do opowiadań. W dalszym ciągu uważam, że jest to świetne słuchowisko :)

Dużo wolniejsze tempo akcji w porównaniu do opowiadań. W dalszym ciągu uważam, że jest to świetne słuchowisko :)

Dla zainteresowanych polityką, robi się coraz ciekawiej. To powolna część, skoncentrowana wokół postaci czarodziejek oraz samej Ciri. To część powolna, mniej przygodowa, w której więcej znajdziemy historii postaci, zgłębimy ich relacje, dowiemy się sporo o motywacjach.

Dla zainteresowanych polityką, robi się coraz ciekawiej. To powolna część, skoncentrowana wokół postaci czarodziejek oraz samej Ciri. To część powolna, mniej przygodowa, w której więcej znajdziemy historii postaci, zgłębimy ich relacje, dowiemy się sporo o motywacjach.

Uwielbiam! Całość trzyma poziom tomów opowiadań. Jest wspaniała.

Uwielbiam! Całość trzyma poziom tomów opowiadań. Jest wspaniała.

I tom sagi "Wiedźmin". Bardzo przyjemnie mi się go czytało i połknąłem go dość szybko (niecałe 2 dni). Początek historii Geralta na wiedźmińskim szlaku. Lektura warta polecenia jeśli ktoś lubuje się w fantastyce. Ma kilka wad, ale naprawdę warto.

I tom sagi "Wiedźmin". Bardzo przyjemnie mi się go czytało i połknąłem go dość szybko (niecałe 2 dni). Początek historii Geralta na wiedźmińskim szlaku. Lektura warta polecenia jeśli ktoś lubuje się w fantastyce. Ma kilka wad, ale naprawdę warto.

Po dwóch tomach opowiadań, które były... okej, spodziewałem się chyba, że "saga" bardziej mnie pochłonie. Książka taka trochę o wszystkim i o niczym. Niby o Ciri, niby w tle wojna, niby gdzieś tam przewija się Rience oraz Wiewiórki... ale wszystko to jest strasznie rozmemłane. Ciąg przyczynowo-skutkowy, mimo że jest tu obecny, rozmywa się w gąszczu mniejszych, średnio ciekawych dialogów i wydarzeń, a rozdział z naradą władających głów to wręcz mowa-trawa. Chyba brakowało mi w tej książce jakichś bardziej znaczących i zapadających w pamięć wydarzeń, bo po skończeniu książki czuję, jakbym przeczytał zlepek wątków pobocznych niewywołujących u mnie żadnych emocji.

Styl pisania Sapkowskiego pod pewnymi względami lubię, a pod pewnymi nie znoszę. Bardzo podoba mi się naturalność wszelkich dialogów, brak zbędnych słowotoków i spójność przedstawionego świata. Zarzut mam z kolei do tendencji zalewania czytelnika kolejnymi bohaterami, nazwami krain i wydarzeniami z historii świata przedstawionego. Żeby to wszystko spamiętać, musiałbym sobie podczas czytania prowadzić notatki (albo mieć jakąś ściągę, co będzie istotne, a co pojawia się tylko w jednym zdaniu i nigdy więcej wspomniane nie będzie).

Książkę oceniam na 5+/10, ale mimo wszystko dam szansę kolejnym tomom.

Po dwóch tomach opowiadań, które były... okej, spodziewałem się chyba, że "saga" bardziej mnie pochłonie. Książka taka trochę o wszystkim i o niczym. Niby o Ciri, niby w tle wojna, niby gdzieś tam przewija się Rience oraz Wiewiórki... ale wszystko to jest strasznie rozmemłane. Ciąg przyczynowo-skutkowy, mimo że jest tu obecny, rozmywa się w gąszczu mniejszych, średnio...