Niedziela na wsi

Pomimo standardowej kompozycji, książka serwuje nowe rozwiązania. Podobał mi się klimat "wsi" lub raczej angielskich willi wypchanych służbą i gośćmi, ale myślę że głównie przez jesienną szarość i niepokojąca atmosferę, niż samo miejsce akcji. Ciekawi bohaterowie - czego nie można powiedzieć o wszystkich książkach królowej - Henrietta jako nieczuła, twórcza artystka i Lucy jako starsza, przenikliwa, bezwzględna Pani domu. Ta druga zwłaszcza wprowadzała niepokój w mojej głowie - jej dziwne uwagi i komentarze, brak względu na uczucia innych, a przy tym diabelska przenikliwość sprawiły, że czułem od tej postaci zło. Herkulesa było tu mniej niż zwykle, nie jest to dla mnie jednak tak dużym minusem, jakim jest dominacja wątków romantycznych i obyczajowych nad kryminalno-detektywistycznymi. Brakowało mi trochę szczegółów zbrodni i małych detali, którymi ułożeniem w całość zajmuje się Poirot, a także tak skąpe przedstawienie wszystkich szczegółów śledztwa. Mało mechaniki zbrodni. Książkę być może zbliża to do realizmu, ale nie odczuwam tego za dużą zaletę. Mimo wszystko książkę oceniam pozytywnie i polecam.

Pomimo standardowej kompozycji, książka serwuje nowe rozwiązania. Podobał mi się klimat "wsi" lub raczej angielskich willi wypchanych służbą i gośćmi, ale myślę że głównie przez jesienną szarość i niepokojąca atmosferę, niż samo miejsce akcji. Ciekawi bohaterowie - czego nie można powiedzieć o wszystkich książkach królowej - Henrietta jako nieczuła, twórcza artystka i Lucy...

Chyba jedna z najniżej na lc. ocenionych książek Agaty Christie.
Kompletnie tego nie rozumiem.
Książka jest fantastyczna.
Autorka dokładniej niż zazwyczaj kreuje bohaterów. Chce żebyśmy dogłębnie ich poznali. Są oni bardziej skomplikowani i niejednoznaczni.
Wszystko jest jakby trochę głębsze niż zazwyczaj.
Cześć przedmowcow w swych opiniach krytykuje fakt, że Herkules P. jest mało obecny. Dla mnie to plus. Gdybym miał szukać największej wady kryminałów tej autorki to byłoby nią wszechobecna buta i geniusz tego bohatera. Tu (to już druga taka książka ) Gruby Belg jest bardziej ludzki, bardziej realny. Bardzo Chce rozwiązać zagadkę, ale naprawdę musi długo główkować i ma pewne problemy. Nie jest ponad wszystkim.
Świetna książka, ale od początku byłem w 99% przekonany o tym kto zabił i nie pomyliłem się.
Polecam nie tylko fanom A.Ch.

Chyba jedna z najniżej na lc. ocenionych książek Agaty Christie.
Kompletnie tego nie rozumiem.
Książka jest fantastyczna.
Autorka dokładniej niż zazwyczaj kreuje bohaterów. Chce żebyśmy dogłębnie ich poznali. Są oni bardziej skomplikowani i niejednoznaczni.
Wszystko jest jakby trochę głębsze niż zazwyczaj.
Cześć przedmowcow w swych opiniach krytykuje fakt, że Herkules...

Po wyczerpującym tygodniu wytężonej pracy nie ma nic milszego niż spędzenie weekendu na wsi. Szczególnie jeśli pod pojęciem „wsi” rozumie się angielską rezydencję, w której służba drobiazgowo dba o komfort zaproszonych gości, a gospodarze robią co w ich mocy, żeby wszystkim umilić pobyt u nich. Niestety, od samego początku wszystko idzie w nieodpowiednim kierunku. Zebrana grupa ludzi jest w różny sposób ze sobą powiązana i pod przykryciem dobrych manier oraz pozorów kotłują się tłumione emocje. Jakoś tak się składa, że niemal każdy kocha się w osobie, której na nim/ niej nie zależy za bardzo i nie dostrzega, że ktoś inny darzy go/ ją uczuciem. Długo tłumione namiętności okazują się zgubne i w końcu dochodzi do zbrodni. W teorii przebieg wydarzeń wydaje się prosty: zazdrosna kobieta morduje zdradzającego ją mężczyznę, ale w praktyce zebrane dowody nie pasują do takiego scenariusza. Policja orzeka morderstwo dokonane przez osobę, bądź osoby nieznane i pewnie nikt nigdy nie odkryłby prawdy, gdyby nie Herkules Poirot, który akurat przypadkiem niedawno kupił w okolicy niewielki domek. Znany detektyw jest zaintrygowany licznymi tropami, jakie pojawiają się w trakcie dochodzenia i uruchamia swoje słynne szare komórki. I jak zwykle dociera do prawdy. Trochę smutnej, jeśli mam być szczera.

Ciekawy pomysł na fabułę, do tego bardzo dobrze zrealizowany. Dobra lektura.

Po wyczerpującym tygodniu wytężonej pracy nie ma nic milszego niż spędzenie weekendu na wsi. Szczególnie jeśli pod pojęciem „wsi” rozumie się angielską rezydencję, w której służba drobiazgowo dba o komfort zaproszonych gości, a gospodarze robią co w ich mocy, żeby wszystkim umilić pobyt u nich. Niestety, od samego początku wszystko idzie w nieodpowiednim kierunku. Zebrana...

Książka na pierwszy rzut oka ma opowiadać leniwą niedzielę w gościach. Jednak coś idzie nie tak i dochodzi do morderstwa. Herkules Poirot zostaje wciągnięty w cały ten ambaras, choć miał spędzić spokojnie czas na łonie natury. Tym razem autorka przedstawia nam tak historię, że wiemy kto zabił, ale nie do końca rozumiemy motywu. Ciekawa opowieść o miłości, złudzeniach i zazdrości.

Książka na pierwszy rzut oka ma opowiadać leniwą niedzielę w gościach. Jednak coś idzie nie tak i dochodzi do morderstwa. Herkules Poirot zostaje wciągnięty w cały ten ambaras, choć miał spędzić spokojnie czas na łonie natury. Tym razem autorka przedstawia nam tak historię, że wiemy kto zabił, ale nie do końca rozumiemy motywu. Ciekawa opowieść o miłości, złudzeniach i...

Historia, która lubi zmiany i ludzie, którzy od zmian uciekają. Nie powiem, książka wciąga. Jest jeden minus - Herculesa Poirot jest jak na lekarstwo, ale najważniejsze, że jest :).

Historia, która lubi zmiany i ludzie, którzy od zmian uciekają. Nie powiem, książka wciąga. Jest jeden minus - Herculesa Poirot jest jak na lekarstwo, ale najważniejsze, że jest :).

Bardzo interesująca pozycja. Wysoce niejednoznaczna. Z jednej strony fabuła...nie za bardzo ciekawa, a jednak ciekawie skonstruowana. Twist jest bardzo interesujący i smutny zarazem. Książka jednak dla koneserów autorki. Nie radzę czytania jej jako pierwszego spotkania.

Bardzo interesująca pozycja. Wysoce niejednoznaczna. Z jednej strony fabuła...nie za bardzo ciekawa, a jednak ciekawie skonstruowana. Twist jest bardzo interesujący i smutny zarazem. Książka jednak dla koneserów autorki. Nie radzę czytania jej jako pierwszego spotkania.

Książki Christie to dla mnie zawsze czysta przyjemność. Nic dodać nic ująć.

Książki Christie to dla mnie zawsze czysta przyjemność. Nic dodać nic ująć.

Po przyjściu na proszony obiad do posiadłości sąsiadów- arystokratów Herkules Poirot trafia na scenę zbrodni.
Nie jest jedynym gościem -mamy tu kilka ciekawych postaci .Rozpoczyna sie śledztwo. Zakończenie jest przewrotne.
To zaskakująco nowoczesna powieść z rozbudowaną warstwą obyczajową i przebiegle wykonanym morderstwem . Autorka często przesadza z mało wiarygodnym skomplikowaniem zbrodni , a tu postawiła na realizm.
Paradoksalnie jednak trochę brakuje mi Agathy Christie w Agacie Christie.
Poirot nie jest tak zabawny jak zwykle . Tęsknię odrobinę za szalonymi pomysłami autorki , chociaż zazwyczaj je krytykuję.
Na marginesie: gospodyni posiadłości została przedstawiona jako osoba ekscentryczna , niezwykle roztargniona , wydaje się że przerysowana. Otóż nie - istnieją takie osoby.
Mam znajomą , która ma zwyczaj niespodziewanie przeskakiwać z tematu na temat , nagle urywać wątki , ma odległe skojarzenia , mimo że jest bardzo sympatyczna i o dziwo praktyczna życiowo , to rozmowa z nią może naprawdę wyczerpać człowieka - trzeba mieć cały czas napiętą uwagę i szybką orientację.
Jaki z tego wniosek ? Że wszystkie inne nietypowe postaci też mają odpowiedniki w życiu ?
A czy ta bardziej realistyczna odsłona Agathy Christie spodoba się czy nie , oczywiście trzeba się sprawdzić samemu.

Po przyjściu na proszony obiad do posiadłości sąsiadów- arystokratów Herkules Poirot trafia na scenę zbrodni.
Nie jest jedynym gościem -mamy tu kilka ciekawych postaci .Rozpoczyna sie śledztwo. Zakończenie jest przewrotne.
To zaskakująco nowoczesna powieść z rozbudowaną warstwą obyczajową i przebiegle wykonanym morderstwem . Autorka często przesadza z mało wiarygodnym...

Herculesa Poirot jest tu mało i nie jest przekonywujący w śledztwie (większą rolę ma lokalny policjant). Ale to nie była dla mnie przeszkodą w satysfakcjonującej lekturze. Wystarczyło skuteczne mylenie tropów i niechęć obecnych, do pomagania w śledztwie. Tym razem bardzo podobały mi się też wizerunki głównych bohaterów i umiejętność Christie by pokazać, że ludzie nie są czaro-biali i wszystko zależy od tego jak chcemy ich postrzegać.Choć przerysowane, wszystkie postaci maja prawdziwy rys psychologiczny

Herculesa Poirot jest tu mało i nie jest przekonywujący w śledztwie (większą rolę ma lokalny policjant). Ale to nie była dla mnie przeszkodą w satysfakcjonującej lekturze. Wystarczyło skuteczne mylenie tropów i niechęć obecnych, do pomagania w śledztwie. Tym razem bardzo podobały mi się też wizerunki głównych bohaterów i umiejętność Christie by pokazać, że ludzie nie są...

Książka jest trochę jak filerowy odcinek serialu. Nie mogę powiedzieć , że to słaba książka ale nie mogę też powiedzieć , że to książka zła. 6 to chyba dobra ocena

Książka jest trochę jak filerowy odcinek serialu. Nie mogę powiedzieć , że to słaba książka ale nie mogę też powiedzieć , że to książka zła. 6 to chyba dobra ocena