Jennifer L. Armentrout

Zapowiedź książki „Upadek i gniew” wzbudziła we mnie wielką nadzieję. Z autorką spotkałam się najpierw przy okazji „Krew i popiół”, co nie skończyło się najlepiej. Następnie dostałam w swoje ręce trylogię „Dark Elements”, która zawładnęła moim sercem! Ta powieść rozpoczęła się tak jak oczekiwałam, prolog całkowicie mnie pochłonął. Zbudowane w nim napięcie sprawiło, że zestresowałam się równie mocno jak główna bohaterka. Nawet jej jeszcze nie znałam, a już utworzyła się więź. Po nim, przechodzimy zmianę scenerii. Trafiamy na dwór barona, u którego Calista odgrywa rolę kochanki oraz osobistej doradczyni możnego człowieka, ze względu na swe wyjątkowe zdolności. Potrafi odczytywać myśli oraz przyszłość ludzi, za sprawą dotyku. Mimo wspaniałej konstrukcji świata oraz magicznych stworzeń, ta książka zaczęła mieć swoje mankamenty. Po pierwsze, główna bohaterka okazała się bardzo niespójna w swoim charakterze oraz działaniach. Począwszy od tego, że nie potrafiła połączyć najprostszych faktów, dodać dwa do dwóch, a kończąc na jej wybuchach moralnych. Można oszaleć z miłości czy pożądania, ale to nie powinno zaprzepaszczać całego doświadczenia kobiety, która przez lata była niemalże szpiegiem. Musiała być inteligentna oraz posiadać jakieś samozaparcie w kryzysowych sytuacjach. Kolejna sprawa, to liczne podobieństwa do książki „Krew i popiół”. Z początku nie przeszkadzało mi to. Bohaterowie byli dopieszczeni i mocniej sympatyzowałam z nimi w porównaniu do poprzedniej książki tej autorki. Jednak gdy zaczęły się powtarzać pewne zbiegi okoliczności oraz sceny - to zaszło trochę za daleko. Myślę, że dla fanów tamtej serii będzie to wspaniała gratka, ale u mnie wzbudziło to lekki dyskomfort. Wszystko mogłabym wybaczyć, ale w okolicach połowy książki było tego za dużo. Przestałam tłumaczyć ich zachowania i tylko wzrastała moja irytacja. 2.5/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Zawiodłam się na tej książce, szczególnie po tak genialnym początku. Nie odejmuje jej to wspaniałego klimatu oraz dreszczyku emocji, jednak patrząc subiektywnie, nie była to książka dla mnie.