Lew Gumilow

Za pośrednictwem kupców sogdyjskich jedwab kupowali także Rzymianie, Mieli ten sam kłopot. Mydła wówczas nie znano i Rzymianie nacierali cia...

Za pośrednictwem kupców sogdyjskich jedwab kupowali także Rzymianie, Mieli ten sam kłopot. Mydła wówczas nie znano i Rzymianie nacierali ciała oliwą, następnie zdrapywali ją skrobaczkami wraz z brudem, a potem kąpali się w gorących termach. Ale pasożyty po jakimś czasie pojawiały się znowu. Piękne Rzymianki, uwodzicielskie i wpływowe, domagały się od mężów i wielbicieli jedwabnych tunik. Tuniki takie kosztowały nieprawdopodobnie dużo, prawie tyle co złoto. Rzymianie wydawali na jedwab wielkie sumy, kupując go od kupców-pośredników w Iranie i Syrii, dawali go w podarunku żonom, kochankom — i nie mieli czym opłacać swych żołnierzy. Ponieważ nie wypłacano im żołdu, żołnierze wzniecali powstania, cesarze i wielmoże ginęli w płomieniach buntów; ta polityka, która zgubiła Rzym, trwała jeszcze przez dwieście lat (I—III w.).