Najnowsze artykuły
ArtykułyPowiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na lato
1
ArtykułyZadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej Warszawy
1
ArtykułyPatroni roku 2025. Jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy i patron liberalnej inteligencji
15
ArtykułyNajlepsze thrillery wszech czasów według „Time’a”. Polska pisarka na liście20
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2024
2021
2020
2019
2011
2009
Literatura jako lustro. O projekcji i odbiciach fizjologicznych w twórczości Leo Lipskiego
6 czytelników 1 opinia
2009
Literatura jako lustro. O projekcji i odbiciach fizjologicznych w twórczości Leo Lipskiego Jarosław Błahy 
Cielesność często determinuje nasze działanie, nastawienie do świata, postrzeganie otoczenia. Dopiero w obliczu poważnej choroby zdajemy sobie sprawę jak bardzo jesteśmy zależny od swej przemijalnej cząstki. Jarosław Błahy prowadzi nas krok po kroku po twórczości i życiu Leo Lipskiego, pisarza o zawiłych losach, które prowadzą do wyobcowania fizycznego i duchowego z otoczenia. Cielesna i psychiczna samotność przekładają się na stworzenie literatury nasiąkniętej erotyzmem oraz ocierającej się o turpizm.
W książce znajdziemy interesującą analizę „Piotrusia”. Jarosław Błahy poddając twórczość Leo Lipskiego hermeneutycznemu oglądowi sięga po dzieła z różnych dziedzin. Nie zabraknie tu odwołań do wiary, religii, psychoanalizy, literatury, antropologii, filozofii, którymi posługuje się swobodnie. W analizie tej znajdziemy interesujące spojrzenie na miejsce kobiet i mężczyzn w społeczeństwie nakreślonym piórem Lipskiego, w którego twórczości brzydota i rozkład są bliskie narodzinom i wzrostowi:
„Ciekawe i bujne rzeczy rosną tylko na gównie, na nawozie. Zapach łajna jest zapachem życia. (…) Tylko lekko nadgniłe osobowości są zdolne produkować sztukę” (za Lipskim).
To, co w życiu społecznym jest poniżane tu zostaje wyniesione na poziom wyższy:
„W społeczeństwach i kulturach pierwotnych z kobietą utożsamiane są narodziny umysłu, imaginacji, oniryzmu, bogów, profetyzmu, egzaltacji i jasnowidzenia poprzez miłość, podczas gdy mężczyzna tylko poluje i walczy. Mężczyzna to twór upośledzony dzięki aktywności, kobieta zaś jest uosobieniem bierności, refleksji, pożądania i marzenia, jest personifikacją magii”.
Jarosław Błahy wprowadza nas w świat literatury Lipskiego przez nakreślenie obrazu jego życia, zależności literatury od losów autorów (nie zabraknie tu wielu znanych nazwisk),następnie przechodzi do spojrzenia na erotykę, na którą spojrzenie konturuje do końca, gdzie twórczość polskiego pisarza żydowskiego pochodzenia poddaje psychoanalizie.
Książkę polecam zainteresowanym dobrą literaturą, miłośnikom twórczości Leo Lipskiego, osobom szukającym dróg w analizie twórczości przez pryzmat cielesności i pokazania roli kobiet.
2011. Antologia współczesnych polskich opowiadań Miłka O. Malzahn 
Trzydziestu współczesnych autorów. Niezależnych, odważnych. Wybór najlepszej polskiej prozy zebranej w jednej książce. To już druga antologia wydana przez wydawnictwo FORMA. Czytelnicy musieli czekać na nią trzy lata. Było warto.
W zbiorze znajdziemy paletę opowiadań o różnej tematyce. Nie oczekujmy jednak „lekkiej” pozycji do poduszki. Twórcy zadbali bowiem o to, by każdy utwór wnosił coś znaczącego. Coś, o czym warto dyskutować. Starannie dobrane słowa zawarte na poszczególnych stronach nie pójdą na marne. Tworzą one bowiem kompilację ciekawych, często smutnych historii. Naprawdę warto je poznać. Po odłożeniu książki pomyślałam, że ludzie, którzy są mi bliscy, lub ci, których spotykam codziennie na ulicy, mogą być bohaterami/ofiarami tychże opowieści. Być może ja sama kiedyś dołączę do ich grona? Tego nie wiem, lecz jestem przekonana, że ta pozycja pozwoliła mi na odkrycie niedostępnych dotąd myśli. Każdy powinien do nich kiedyś dotrzeć. Jeśli nie jest na to gotowy dziś, pewnego dnia będzie.
Nie polecam czytania całej Antologii w ciągu kilku godzin. Ładunek emocjonalny, który niesie warto dawkować. Z pewnością odnajdą się w nim osoby gotowe do podróży w głąb siebie, ale także całego społeczeństwa. Poruszana problematyka dotyczy historii (choć przedstawionej w niekonwencjonalny sposób),ale także współczesności. Pojawiają się postaci, które po kilku linijkach tekstu znienawidzimy i takie, które wzbudzą w czytelniku co najmniej sympatię. Przeciwieństwa mogą zaskakiwać, a nawet szokować. Wzbudzą współczucie lub niechęć. Każdy odbiorca potraktuje opublikowane utwory bardzo indywidualnie. Możemy je różnie odczytać. Wyciągać różne wnioski. Jednak na pewno nie pozostaniemy wobec nich obojętni.
Ważną rolę w pozycji pochodzącej z serii KWADRAT odgrywa czas. Ukrywa się pod postacią przemijania, rozwoju, a czasem i wymuszonej stabilności. Autorzy przedstawili go na własny sposób. Ukazali w różnym świetle. Ubrali w inne słowa. Lecz pozostał sobą. Wciąż stanowi materię, którą mimo wielu prób trudno opisać. Zachęcam, by każdy z czytelników sam poznał wyniki starań trzydziestu ambitnych twórców. W tej jednej książce zawarto cząstkę każdego z nich.
„2011. Antologia współczesnych polskich opowiadań” została stworzona dla odbiorcy wymagającego i z pewnością spełni jego oczekiwania. Mam nadzieję, że każdy kto sięgnie po ten tytuł nie zawiedzie się, a wręcz przeciwnie. Zainteresuje się innymi utworami wydawnictwa FORMA, w których znajdzie to, czego od literatury oczekuje.
Zapraszam: advena-artlab.blogspot.com
