Demon Copperhead

Dość przydługa podróż po opioidowej rzeczywistości USA we wczesnych latach 2000. Na całe szczęście, droga okazała się o wiele ważniejsza niż cel tej opowieści. Dzięki bardzo dokładnie skonstruowanym postaciom dostajemy pełen obraz ubogiego, wiejskiego społeczeństwa, pełnego uzależnień, sierot i patologii, w którym szansa na spełnienie amerykańskiego snu w dużej mierze zależy od łóżka, w którym się poszło spać. Czapki z głów za profesjonalne tłumaczenie języka, który pomimo swojej młodzieżowości, uchronił się od cringe'u.

Dość przydługa podróż po opioidowej rzeczywistości USA we wczesnych latach 2000. Na całe szczęście, droga okazała się o wiele ważniejsza niż cel tej opowieści. Dzięki bardzo dokładnie skonstruowanym postaciom dostajemy pełen obraz ubogiego, wiejskiego społeczeństwa, pełnego uzależnień, sierot i patologii, w którym szansa na spełnienie amerykańskiego snu w dużej mierze...

Niestety, nie podzielam zachwytów. Wielka, amerykańska powieść, która dużo obiecuje ale żadnej z obietnic nie spełnia. Mamy bohatera - biednego chłopaka, któremu życie i los rzuca kłody pod nogi, ale potrafi szturmem zdobyć wyobraźnię czytelnika. No nie potrafi. Tytułowemu Demonowi bliżej bardziej do antybohatera, nie podejmuje żadnych, naprawdę ważnych decyzji, to inni decydują za innych. Ten chłopak nie ma wciągających przygód, owszem spotyka na swej drodze cała galerię postaci. Ale te relacje są w większości przypadków przez autorkę skopane. Czy mamy tutaj jakiegoś arcywroga? Pojawia się kilku kandydatów do tej roli ale nie wydają się realnym zagrożeniem. Mamy najlepszego przyjaciela Demona. Ale czy dostajemy choć jedną scenę, w której moglibyśmy powiedzieć, że ta dwójka poszłaby za sobą w ogień? Nie dostajemy.
Dostajemy za to obraz Ameryki i jej problemów: wykluczenia społecznego, opioidowej narkomani, trochę dyskryminacji. Ale czy jest to jakiejś oryginalne spojrzenie na te problemy, czy próba znalezienia rozwiązań?
Powieść rozczarowuje niemal na każdym polu, broni się żywym językiem i poczuciem humoru ale to zdecydowanie za mało

Niestety, nie podzielam zachwytów. Wielka, amerykańska powieść, która dużo obiecuje ale żadnej z obietnic nie spełnia. Mamy bohatera - biednego chłopaka, któremu życie i los rzuca kłody pod nogi, ale potrafi szturmem zdobyć wyobraźnię czytelnika. No nie potrafi. Tytułowemu Demonowi bliżej bardziej do antybohatera, nie podejmuje żadnych, naprawdę ważnych decyzji, to inni...

Książka wzbudza emocje, dużo i skrajne - od zachwytu, radości, przez zniechęcenie po zniesmaczenie i gniew.. w zasadzie od pierwszych chwil sympatyzujemy z bohaterem-narratorem.
Co do osobistego odbioru: często miałem ochotę krzyknąć „nie spieprz tego debilu”, by kilka stron później odsapnąć z ulgą, albo wręcz przeciwnie - zazgrzytać zębami.

Książka wzbudza emocje, dużo i skrajne - od zachwytu, radości, przez zniechęcenie po zniesmaczenie i gniew.. w zasadzie od pierwszych chwil sympatyzujemy z bohaterem-narratorem.
Co do osobistego odbioru: często miałem ochotę krzyknąć „nie spieprz tego debilu”, by kilka stron później odsapnąć z ulgą, albo wręcz przeciwnie - zazgrzytać zębami.

Rewelacyjna książka. Każda strona utrzymywana w doskonałej narracji, czytało się to bardzo płynnie, a historię Demona Copperheada (właściwie to Damona Fieldsa) dało się odczuć bardzo głęboko. "Kto czyta książki, żyje podwójnie" powiedział kiedyś Umberto Eco i w tej lekturze naprawdę można odczuć prawdziwość tych słów od pierwszej do ostatniej strony kiedy to odkrywamy całe młodzieńcze życie Demona pełne paru wzlotów i mnóstwa upadków żeby wreszcie się poukładać i pokonać niechlubne przeznaczenie większości nastolatków z jego hrabstwa uzależnionych od opioidów i narkotyków. Śmiem twierdzić, że jest to książka kompletna - nic dodać, nic ująć. Żaden wątek tej lektury nie był przypadkowy, każda postać coś wnosiła, a charaktery bohaterów napisane były wręcz wzorowo i genialnie kształtowały obraz całej książki. Nic innego niż 10/10 dać nie mogę, Polecam!

Rewelacyjna książka. Każda strona utrzymywana w doskonałej narracji, czytało się to bardzo płynnie, a historię Demona Copperheada (właściwie to Damona Fieldsa) dało się odczuć bardzo głęboko. "Kto czyta książki, żyje podwójnie" powiedział kiedyś Umberto Eco i w tej lekturze naprawdę można odczuć prawdziwość tych słów od pierwszej do ostatniej strony kiedy to odkrywamy całe...

Niełatwą sobie lekturę wybrałam na letni urlop. Barbarę Kingsolver czytałam po raz pierwszy 25 lat temu, była to jej genialna Biblia jadowitego drzewa.
Demon Copperhead to współczesna historia David’a Copperfielda. To chłopak pozornie niechciany, wyrastający w trudnych warunkach socjalnych, z nieżyjącymi rodzicami, otoczony biedotą, uzależnieniem i przemocą. Mały, przestraszony chłopczyk, który musi zadbać o swój los sam, chłopiec od którego decyzji nie zależy nic, który nie ma wpływu na swoja historię. Aż do czasu.
Kingsolver pisze o współczesnej zmorze amerykańskiej prowincji, tabletkach oxy, przepisywanych na receptę. Cały świat od dwóch dekad mówi o śmiertelnych skutkach wprowadzenia na rynek farmaceutyczny uzależniających opiatów przez rodzinę Sacklerów.
Książka od strony warsztatu pisarskiego ma świetny początek, środek trochę nudny (dobrze, że nie odłożyłam) ale ostatnie 200 stron to rozdzierająca historia ubrana w piękną prozę. Kiedy wradzasz się w taką rzeczywistość, stajesz się herosem kiedy przeżyjesz codzienność, wbrew wszystkim trudnościom.
Takie książki powinny być dziś lekturami w szkole.

Niełatwą sobie lekturę wybrałam na letni urlop. Barbarę Kingsolver czytałam po raz pierwszy 25 lat temu, była to jej genialna Biblia jadowitego drzewa.
Demon Copperhead to współczesna historia David’a Copperfielda. To chłopak pozornie niechciany, wyrastający w trudnych warunkach socjalnych, z nieżyjącymi rodzicami, otoczony biedotą, uzależnieniem i przemocą. Mały,...

Mocny temat i świetna książka. W zasadzie idealna.

Mocny temat i świetna książka. W zasadzie idealna.

Książka niezwykła, przejmująca i wciągająca. Porusza trudne tematy jak opieka społeczna i uzależnienie. Główny bohater budzi sympatię i współczucie. Mimo wielu trudności i braku wiary w siebie nie poddaje się.

Książka niezwykła, przejmująca i wciągająca. Porusza trudne tematy jak opieka społeczna i uzależnienie. Główny bohater budzi sympatię i współczucie. Mimo wielu trudności i braku wiary w siebie nie poddaje się.

Książka ciężka bo jest w niej życie uzależnionych. Przerażające losy, momentami obrzydliwe aż wstrętne, jak bardzo można w tym tkwić. Czytelnik czeka tylko czy da radę czy spadnie na dno.

Książka ciężka bo jest w niej życie uzależnionych. Przerażające losy, momentami obrzydliwe aż wstrętne, jak bardzo można w tym tkwić. Czytelnik czeka tylko czy da radę czy spadnie na dno.

Nie moge. Ta narracja.. moj mozg nie moze przebrnac przez te wymiociny textu..

Nie moge. Ta narracja.. moj mozg nie moze przebrnac przez te wymiociny textu..

Daję 8, czytałam bezpośrednio po "Szczygle" Donny Tart, która to książka chociaż nieco mi się dłużyła podobała mi się bardziej od tej. W ostatnich latach czytałam kilka podobnych powieści, można by je postawić na jednej półce, mam na myśli "Małe życie",(bardzo dobra) "Shuggie Baine"(bardzo, bardzo dobra),wspomnianego "Szczygła" i teraz "Demon Copperhead". Wszystkie o uzdolnionych i wrażliwych chłopcach, którzy albo wcześnie tracą rodziców, albo muszą żyć u boku uzależnionych matek lub ojców, których i tak w końcu tracą, potem zmagania z opieka społeczną, różni dobrzy i źli ludzie na ich drodze, narkotyki, przemoc, alkohol i wreszcie podnoszą się z upadku i zaczynają sobie radzić lub przynajmniej można się spodziewać,że będzie już tylko lepiej. Ogólnie lubię takie historie, oby nie były zbyt drastyczne ("Małe życie"). "Demon Copperhead" to sprawnie napisana, interesująca książka, główny bohater "da się lubić", ale całościowo powieść nie porwała mnie jak np "Shuggie" . Ciekawie opisane, inne, mniej znane oblicze USA i historia opioidów, tego jak wprowadzono je na rynek i potem walczono ze skutkami tego.

Daję 8, czytałam bezpośrednio po "Szczygle" Donny Tart, która to książka chociaż nieco mi się dłużyła podobała mi się bardziej od tej. W ostatnich latach czytałam kilka podobnych powieści, można by je postawić na jednej półce, mam na myśli "Małe życie",(bardzo dobra) "Shuggie Baine"(bardzo, bardzo dobra),wspomnianego "Szczygła" i teraz "Demon Copperhead". Wszystkie o...