Emma Cline

🌊 Są książki, które hipnotyzują od pierwszej strony, mimo że ich treść wcale nie jest lekka, ale uwiera, swędzi i wzbudza niepokój. Do takich zalicza się "Zaproszona" Emmy Cline, opowieść o 22-letniej Alex, która tak bardzo zagubiła się w ścieżkach swojego życia, że odnalezienie tej właściwej staje się niewykonalne. To proza duszna, nieprzyjemnie oblepiająca, jak piasek przyklejący się do skóry nasmarowanej olejkiem, ale jednocześnie bardzo angażująca i wciągająca Czytelnika. Mimo że Alex nie wzbudza sympatii, Czytelnik będzie jej cicho kibicował, choć z natrętną świadomością, że to i tak w niczym nie pomoże. Losy bohaterki są bowiem skazane na określony przebieg, mimo jej uporczywych wysiłków, by nadać im odmienny kierunek. Alex, próbując się wyrwać ze świata, w którym się zatrzasnęła, szamocząc się i szarpiąc za klamkę do luksusowego salonu, wpada w pułapkę i zostaje w obskurnym odrapanym pokoju, z którego ciężko jej będzie się wydostać. 🌊 Autorka w obrazowy sposób pokazała Alex i jej aspiracje budowane kłamstwem i manipulacją oraz syntetycznymi emocjami podkręcanymi mocą narkotyków, zawartością fiolek i szklanych butelek wypełnionych etanolem. Traktując swoje ciało jako narzędzie do osiągnięcia celu, dziewczyna jeszcze bardziej się zapętla i zamiast redukować problemy, tworzy kolejne. To opowieść o ucieczce - przed sobą, przed odpowiedzialnością, do lepszego świata, który - dla takich jak ona - pozostanie nieosiągalny. Autorka z wirtuozerią, ale jednocześnie z minimalizmem kreśli krytyczny obraz zamożnej klasy, ukazując powierzchowność, próźność i fasadowość relacji jej przedstawicieli. "Zaproszona" mogłaby być współczesną bajką o Kopciuszku, tyle że w tej wersji książę ma inne plany. Bardzo polecam.