Baśniobór

Do tej pory jest to moja najlepsza książka fantasy dla dzieci. Bardzo fajna. Polecam wszystkim, którzy są fanami fantasy. Zwłaszcza kiedy są zwroty akcji.
Zdecydowanie ocena 8\10

Do tej pory jest to moja najlepsza książka fantasy dla dzieci. Bardzo fajna. Polecam wszystkim, którzy są fanami fantasy. Zwłaszcza kiedy są zwroty akcji.
Zdecydowanie ocena 8\10

Nice

Nice

Ocena 6,5
Mnie zaintrygowała okładka, ale początek był bardzo dziecinny, nudziłam się. Wiem że to nie dla osób mojego wieku, ale następna książka mi o wiele bardziej się spodobała.
Polecam ogólnie całą serie, ale pierwsza książka, na moją opinię, jest najsłabsza :(

Ocena 6,5
Mnie zaintrygowała okładka, ale początek był bardzo dziecinny, nudziłam się. Wiem że to nie dla osób mojego wieku, ale następna książka mi o wiele bardziej się spodobała.
Polecam ogólnie całą serie, ale pierwsza książka, na moją opinię, jest najsłabsza :(

Bardzo polecam wszystkim fanom fantastyki. Książka godna władcy pierścieni.

Bardzo polecam wszystkim fanom fantastyki. Książka godna władcy pierścieni.

Pierwsza książka Brandona Mułła po jaką sięgnęłam i się zachwyciłam fantastycznym światem ukrytym tuż pod naszymi nosami i bardziej niebezpiecznym niż mogło by się wydawać. Set i Kendra to jedne z moich ulubionych duetów bohaterów. W pierwszym tomie rodzeństwo fatalnym zbiegiem okoliczności musi spędzić wakacje u dziadków, których ledwie znają w domu na kompletnym odludziu. To co wydawało się najnudniejszym i wakacjami życia zmieni się w największą przygodę. Będą musieli włączyć o rodzinę przyjaciół oraz ocalenie świata jaką znają. To co zaczęło się tego lata na zawsze zmieni ich życie.

Pierwsza książka Brandona Mułła po jaką sięgnęłam i się zachwyciłam fantastycznym światem ukrytym tuż pod naszymi nosami i bardziej niebezpiecznym niż mogło by się wydawać. Set i Kendra to jedne z moich ulubionych duetów bohaterów. W pierwszym tomie rodzeństwo fatalnym zbiegiem okoliczności musi spędzić wakacje u dziadków, których ledwie znają w domu na kompletnym odludziu....

Dobrą książkę cechuje to, że niezależnie od wieku czyta się ją tak samo przyjemnie. Gdy czytałam "Baśniobór" jako dziecko bawiłam się tak samo dobrze jak teraz. Wyśmienicie wciągająca historia, kontrastowi bohaterowie, ciekawe wątki. Zdecydowanie polecam dla każdego.

Dobrą książkę cechuje to, że niezależnie od wieku czyta się ją tak samo przyjemnie. Gdy czytałam "Baśniobór" jako dziecko bawiłam się tak samo dobrze jak teraz. Wyśmienicie wciągająca historia, kontrastowi bohaterowie, ciekawe wątki. Zdecydowanie polecam dla każdego.

Osobiście nie przepadam za fantasy. Zaczęłam czytać synowi i w sumie trochę mnie wciągnęło. Ostatni tom (rok później) doczytywałam już sama, bo syn zaczął pochłaniać lekturę samodzielnie i szybciej ode mnie. Zdecydowanie polecam!

Osobiście nie przepadam za fantasy. Zaczęłam czytać synowi i w sumie trochę mnie wciągnęło. Ostatni tom (rok później) doczytywałam już sama, bo syn zaczął pochłaniać lekturę samodzielnie i szybciej ode mnie. Zdecydowanie polecam!

Książkę czytałam wieku 9 lat.
Wtedy wydawała mi się troszkę mroczna.Jak patrzę na to teraz jest to bardzo przyjemna fantastyka dla dzieci może nawet młodzieży.Bohaterzy są bardzo pozytywni.Gorąco polecam.

Książkę czytałam wieku 9 lat.
Wtedy wydawała mi się troszkę mroczna.Jak patrzę na to teraz jest to bardzo przyjemna fantastyka dla dzieci może nawet młodzieży.Bohaterzy są bardzo pozytywni.Gorąco polecam.

Dobrze skonstruowana seria, informacje wyskakują, jak babuszki z matrioszki. Książka celowana do młodzieży, ale osoba dorosła też się wciągnę i będzie przeżywać przygody z rodzeństwem.

Dobrze skonstruowana seria, informacje wyskakują, jak babuszki z matrioszki. Książka celowana do młodzieży, ale osoba dorosła też się wciągnę i będzie przeżywać przygody z rodzeństwem.

Kendra i Seth niechętnie godzą się z myślą, że część wakacji przyjdzie im spędzić u dziadków. Sorensonowie to dziwni ludzie. Nie oglądają telewizji, nie mają radia, nie utrzymują kontaktu z rodziną. Rzadko też można ich spotkać wspólnie. Docierając do wielkiej posesji, wita ich jedynie dziadek. Stan okazuje się być miłym staruszkiem, dbajacym o potrzeby swoich wnucząt. Zakazuje im tylko kilku rzeczy - wchodzenia do lasu, do stodoły za domem, zadawania zbędnych pytań, ponieważ jest zapracowany. W odpowiedzi na pytania pozostawia im jednak pęk kluczy, jako test ich inteligencji. Jak można się było spodziewać, dziecięca ciekawość wygrywa nad rozsądkiem. Dzieci szybko orientują się, że dziadek coś przed nimi ukrywa. To miejsce jest jakieś inne, nawet ogród wydaje się nadmiernie tętnić życiem. Wykorzystując jego nieobecność, Seth wymyka się do pobliskiego lasu. Niczego nieświadomy chłopiec przeżywa bliskie spotkanie z zamkniętą w lesie Muriel. Kendra początkowo nie wierzy w opowieść brata - dopiero rozwiązanie łamigłówki otwiera rodzeństwu oczy na prawdziwy powód tajemniczego zachowania dziadka. Wciąż pozostaje jednak wiele pytań, na które młodzi ludzie nie umieją znaleźć odpowiedzi.

✨Dokąd codziennie udaje się Stan Sorenson?
✨Co kryje się w stodole?
✨A przede wszystkim.. co się stało z babcią Ruth?

Ta książka to niezwykła opowieść o tym, jak kuszące dla człowieka jest to, co nieznane. "Baśniobór" pokazuje, że ciekawość dzieci nie zna granic, a ukrywanie przed nimi prawdy może pociągać ze sobą znacznie poważniejsze konsekwencje niż szczerość. Brandon Mull tworzy świat, pełen magicznych stworzeń, który nie jest jednak banalny. Choć początkowo mogłoby się wydawać, że wiedźmy, wróżki i gnomy to stały element każdej fantastycznej powieści, stworzenia te są przedstawione w bardzo oryginalnej odsłonie. Niepowtarzalny klimat tej historii nadają również obecne w książce ilustracje, pomagające zobaczyć opisany świat oczami autora. Zwieńczeniem zachwytu nad tą pozycją jest piękne ukazanie myśli oraz uczuć dzieciaków, które łamiąc narzucone zasady, dostrzegają konsekwencje własnych czynów ❤️.

Kendra i Seth niechętnie godzą się z myślą, że część wakacji przyjdzie im spędzić u dziadków. Sorensonowie to dziwni ludzie. Nie oglądają telewizji, nie mają radia, nie utrzymują kontaktu z rodziną. Rzadko też można ich spotkać wspólnie. Docierając do wielkiej posesji, wita ich jedynie dziadek. Stan okazuje się być miłym staruszkiem, dbajacym o potrzeby swoich wnucząt....