Francja. Radość życia

Francuzka "Maria Curie", tak jakby nazwisko Skłodowska nie istniało. Jeśli autorka ma takie braki w wiedzy, to nie wiem czy mogę ufać reszcie informacji.

Francuzka "Maria Curie", tak jakby nazwisko Skłodowska nie istniało. Jeśli autorka ma takie braki w wiedzy, to nie wiem czy mogę ufać reszcie informacji.

Jeśli marzycie o tym, aby zanurzyć się w magii Paryża i poczuć prawdziwe francuskie 🇫🇷 joie de vivre, to książka "Francja. Radość życia" autorstwa Cathy Yandell jest idealnym wyborem. Autorka, Amerykanka, zabiera nas w fascynującą podróż po stolicy Francji, odkrywając przed nami sekrety codziennego życia paryżan oraz unikalny urok ich miasta.
W swojej książce Yandell maluje barwny obraz Paryża, pełen smaków, zapachów i dźwięków. Pisze o paryskim zamiłowaniu do jedzenia,seksu, sztuki, literatury, filmu i muzyki. Czytając, towarzyszymy jej podczas nieśpiesznych spacerów wzdłuż Sekwany, odwiedzin w Grasse - kolebce perfumiarstwa, czy zakupów w lokalnej piekarni. Opowieści autorki pełne są ciepłych anegdot i przenikliwych spostrzeżeń, które niejednokrotnie wywołały na mojej twarzy uśmiech. Zwłaszcza jeśli mogłam powiedzieć, ja też takie faux pas zrobiłam! 😅 Książka przypomina lekki, nieśpieszny blog o Paryżu, w którym autorka dzieli się swoimi codziennymi spostrzeżeniami i doświadczeniami.
Największym atutem tej książki są zwroty po francusku i idiomy, które pojawiają się w tekstach. Jako osoba, która operuje językiem francuskim od ponad 10 lat, z przyjemnością odkrywałam te językowe ciekawostki.
Jeśli pragniecie literackiej podróży do Paryża, śladami ich joie de vivre, "Francja. Radość życia" jest lekturą obowiązkową. Książka jest lekka, pełna ciekawostek, francuskich idiomów i anegdot, które sprawiają, że czyta się ją z prawdziwą przyjemnością. Cathy Yandell, z pasją i miłością, wprowadza nas w codzienność paryżan, pokazując, że jak mawiała Coco Chanel, "Paryż nigdy nie wychodzi z mody".

Jeśli marzycie o tym, aby zanurzyć się w magii Paryża i poczuć prawdziwe francuskie 🇫🇷 joie de vivre, to książka "Francja. Radość życia" autorstwa Cathy Yandell jest idealnym wyborem. Autorka, Amerykanka, zabiera nas w fascynującą podróż po stolicy Francji, odkrywając przed nami sekrety codziennego życia paryżan oraz unikalny urok ich miasta.
W swojej książce Yandell maluje...

Początek zachęcił, gdybym miała oceniać po pierwszym rozdziale to mocna 7, ale potem skręciło to w stronę biografii i pozycji typu "mój rok gdzieś tam" (np. Petera Mayle, czy Frances Mayes),całkiem miłe, ale mało było kraju w tym wszystkim.

Początek zachęcił, gdybym miała oceniać po pierwszym rozdziale to mocna 7, ale potem skręciło to w stronę biografii i pozycji typu "mój rok gdzieś tam" (np. Petera Mayle, czy Frances Mayes),całkiem miłe, ale mało było kraju w tym wszystkim.

Lekka, nieśpieszna opowieść o codziennym życiu. Autorka przez dziesięć lat mieszkała w Paryżu i przybliża klimat małych uliczek, stylu życia oraz patrzenia na francuski świat oczami amerykanki, która bardzo chciała stać się Francuzką. I zaczyna się dobrze, klimatycznie, pozwala poczuć smak Francji, tylko w połowie opowieści mocno zanurza się w szczegóły filmu i literatury co trochę odbiega od pomysłu na opowieść. Całości dopełniają piękne zdjęcia, jednak spodziewałam się czegoś więcej.

Lekka, nieśpieszna opowieść o codziennym życiu. Autorka przez dziesięć lat mieszkała w Paryżu i przybliża klimat małych uliczek, stylu życia oraz patrzenia na francuski świat oczami amerykanki, która bardzo chciała stać się Francuzką. I zaczyna się dobrze, klimatycznie, pozwala poczuć smak Francji, tylko w połowie opowieści mocno zanurza się w szczegóły filmu i literatury...

bardzo słabe. nic odkrywczego, nic porywajacego, nic śmiesznego. chwilami wręcz żenujące.

bardzo słabe. nic odkrywczego, nic porywajacego, nic śmiesznego. chwilami wręcz żenujące.

,,W zbiorowej wyobraźni Francja od niepamiętnych czasów łączy się ze sztuką uwodzenia... Uwodzicielskość tak mocno zakorzeniła się we francuskiej tożsamości, że czasem uznawana jest za fait accompli (oczywistość)".

Ten cytat przypomniał mi o mojej podróży do Francji. Ja zdecydowanie dałam się jej uwieść a dzięki książce Cathy Yandell nabrałam ochoty, żeby tam powrócić. Francja jest tutaj niemal namacalna. Pachnie perfumami z Grasse, pobudza niczym espressi a z okna rozpościera się widok na Pola Marsowe.

Autorka podążając ścieżkami kultury, historii i literatury stara się przybliżyć francuską sztukę dobrego życia. Mnie ona zarówno urzeka jak i inspiruje.

,,W zbiorowej wyobraźni Francja od niepamiętnych czasów łączy się ze sztuką uwodzenia... Uwodzicielskość tak mocno zakorzeniła się we francuskiej tożsamości, że czasem uznawana jest za fait accompli (oczywistość)".

Ten cytat przypomniał mi o mojej podróży do Francji. Ja zdecydowanie dałam się jej uwieść a dzięki książce Cathy Yandell nabrałam ochoty, żeby tam powrócić....

Zaczęło się dobrze, a potem po linii pochyłej zaczęło zjeżdżać moje zainteresowanie. Miałam wrażenie, że trochę za dużo samej autorki w tej książce i zaczynam czytać bardziej jej bloga, a nie książkę. Wciąż jest to bardzo poprawna pozycja z tej serii, ale z pewnością nie moja ulubiona.

Zaczęło się dobrze, a potem po linii pochyłej zaczęło zjeżdżać moje zainteresowanie. Miałam wrażenie, że trochę za dużo samej autorki w tej książce i zaczynam czytać bardziej jej bloga, a nie książkę. Wciąż jest to bardzo poprawna pozycja z tej serii, ale z pewnością nie moja ulubiona.

Choć wcale nie tak odległa od Polski Francja z pewnością wielu osobom jawi się jako jako kraina diametralnie różna, kojarząca się z paryską elegancją, wyszukaną kuchnią i cudownymi sielskimi krajobrazami Prowansji. Jak odmienna od codziennej rzeczywistości musiała być jednak dla przybywającej doń niespełna 20-letniej dziewczyny zamieszkującej dotychczas amerykański stan Nowy Meksyk…

Cathy Yandell przeżyła wiele kulturowych szoków, ale też doświadczyła wielu zachwytów na francuskiej ziemi. Przez 10 lat mieszkania na co dzień w tym kraju próbowała zrozumieć, skąd u Francuzów „joie de vivre” - radość życia. Swoje spostrzeżenia przelała na papier, skupiając się raczej na kulturowym i obyczajowym ujęciu, niż na kwestiach historycznych i politycznych. Lekkie pióro autorki, liczne anegdoty, a także podział na krótkie podrozdziały sprzyjają szybkiemu pochłanianiu lektury z niemałą przyjemnością.

Najnowsza tom serii podróżniczej nieco różni się od swoich poprzedników. Pomija kontekst historyczny, a ze względu na narodowość autorki ukazuje zderzenie kultur i spojrzenie na europejską codzienność człowieka zza oceanu. Yandell zwraca uwagę na niuanse, które nam, jako Europejczykom, mogą umykać. Przy okazji otrzymujemy też sporo ciekawostek wprost z amerykańskiego podwórka. Jeśli chodzi zaś o Francję to przeczymy chociażby o zamiłowaniu Francuzów do własnego języka (ja się im wcale nie dziwię!),ważnej roli dzielnicy w życiu paryżan, potrzebie ruchu i obcowania ze sztuką, ale też znaczeniu odpoczynku i podejściu do pracy.

Podczas lektury „Francji…” miałamy okazję zajrzeć we francuskie talerze, zagubić się między uliczkami pełnymi księgarń oraz kawiarni, spacerować po cmentarnych alejkach i ogrodach, gdzie na każdym kroku mogłam natknąć się na sztukę. Przez nieco ponad 300 stron autorka starała się odnaleźć źródło i przepis na tytułową „radość życia”, snując opowieść o francuskiej codzienności. Czy jej się to udało? – musicie przekonać się sami. Powiem tylko tyle, że po lekturze Paryż awansował do czołówki europejskich miast na mojej liście podróżniczych destynacji 🥖🇫🇷🥰

Choć wcale nie tak odległa od Polski Francja z pewnością wielu osobom jawi się jako jako kraina diametralnie różna, kojarząca się z paryską elegancją, wyszukaną kuchnią i cudownymi sielskimi krajobrazami Prowansji. Jak odmienna od codziennej rzeczywistości musiała być jednak dla przybywającej doń niespełna 20-letniej dziewczyny zamieszkującej dotychczas amerykański stan...

Mimo całego pozytywnego myślenia o książce nie ustrzeglem się krytycznych uwag. Z każdą strona na amerykańska powierzchowność i traktowanie każdego z tematów "po łebkach" denerwowało coraz to bardziej. Z drugiej strony to też taka seria Wydawnictwa Poznańskiego. Takie cosy non fiction. Czyli ma być łatwo, miło i przyjemnie. Ale nawet mimo tego. Wszystko ma swoje granice. Więc mamy bagietki, ser i wino. Kulturę, sztukę, Mina Lisę. W książce więcej o samym Paryżu niż Francji.

Mimo całego pozytywnego myślenia o książce nie ustrzeglem się krytycznych uwag. Z każdą strona na amerykańska powierzchowność i traktowanie każdego z tematów "po łebkach" denerwowało coraz to bardziej. Z drugiej strony to też taka seria Wydawnictwa Poznańskiego. Takie cosy non fiction. Czyli ma być łatwo, miło i przyjemnie. Ale nawet mimo tego. Wszystko ma swoje granice....

Książka z gatunku podróżniczych, napisana przez Amerykankę, która przez kilka lat mieszkała w Paryżu. Niby o Francji, ale jednak głównie o Paryżu. Kto jest autorem w tm przypadku ma duże znaczenie, bo jest to pozycja napisana przez Amerykankę z myślą o Amerykanach. Jest to o tyle istotne, że wiele rzeczy dla nas mieszkańców Starego Kontynentu, jest oczywiste i w czytelniku może wywoływać przewracanie oczami. Poza tym pozycja ta nie przyczyniła się do poszerzenia mojej wiedzy o Francji ani o Paryżu, a z pewnością nie dowiedziałam się co to ta francuska radość życia. Więcej wiedzy uzyskałam z jednego z numerów National Geographic Traveler... Ot pozycja, o której szybko zapomnę.

Książka z gatunku podróżniczych, napisana przez Amerykankę, która przez kilka lat mieszkała w Paryżu. Niby o Francji, ale jednak głównie o Paryżu. Kto jest autorem w tm przypadku ma duże znaczenie, bo jest to pozycja napisana przez Amerykankę z myślą o Amerykanach. Jest to o tyle istotne, że wiele rzeczy dla nas mieszkańców Starego Kontynentu, jest oczywiste i w...