Lilavati

W matematyce wszystko wydaje się proste i logiczne oraz wolne od niespodzianek, co kojarzy nam się z nudą. Czy tak musi być? Pierwsze doświadczenia z liczbami mogą okazać się fascynującą zabawą przenoszącą do świata wyobraźni i różnorodnych opowieści. Udowadnia to Szczepan Jeleński w swojej książce „Lilavati”. Publikacja jest zbiorem matematycznych anegdot oraz przykładów zadań. Matematyka przedstawiona jest tu jako fascynująca zabawa.
Samym tytułem autor nawiązuje do imienia córki dwunastowiecznego indyjskiego matematyka Bhaskary Aćarja, Lilavanti, która była matematyczką i filozofką. Szczepan Jeleński matematykę prezentuje jako zbiór zagadek, wyjaśnia, w jaki sposób uzyskano określony wynik. Każde zadanie to kilkustronowa opowieść. Autor pokazuje tu, w jaki sposób formę opowiadania można połączyć z matematyką, przeplatać treści, równolegle podsuwać ćwiczenie różnych umiejętności. Z jednej strony osoby sięgające po książkę uczą się czytać ze zrozumieniem, z drugiej koncentrację, trzeciej umiejętność wyłaniania istotnych danych, czwartej analizować je, piątej liczyć.
Każde zadanie pokazuje jak bardzo matematyka może zadziwiać, że czasami dodanie jednego elementu może bardzo zaburzyć ilości cząstek. Mamy tu sporo wskazówek jak się dzielić, jak zyskać na szybkich obliczeniach. Liczby pojawiają się w kontekście realnych przedmiotów, więc wydają się być pozbawione matematycznej abstrakcyjności.
„Lilavati” jest zbiorem opowieści matematycznych, dlatego nie jest to lektura do czytania. To książka do ćwiczenia swojej spostrzegawczości, intelektu, wprawiania się w obliczeniach. Nie będzie to publikacja, którą przeczytacie od deski do deski tylko taka, po którą będziecie sięgać, a po wejściu w kolejną opowieść poświęci się czas na obliczenia, myślenie, czy można było rozwiązać problem inaczej. Piszę o „problemie”, bo każdy bohater stoi przed życiowymi wyzwaniami: podziałem różnych dóbr. Wyzwanie zaczyna się w postaci trudności dokonania takiego podziału. Czasami sprawiedliwość wymaga pożyczenia czegoś od innych. Widzimy tu umiejętność twórczego myślenia, co przekłada się na sporą pomysłowość, współpracy, co wiąże się na włączaniu innych osób do pomocy w zakończenie dylematu, umiejętności dzielenia się i zapłaty za usługę, zgadzanie się na warunki zawartej umowy.
Książka ta podzielona jest na siedem części składających się na rozdziały zawierające anegdoty pozwalające na ćwiczenie bardzo różnorodnych umiejętności matematycznych. Razem z bohaterami przenosimy się do różnych części świata, poznamy różne właściwości liczb. Pojawi się tu też pojęcie liczby magicznej, złudzenia optyczne, dowiemy się jak nasz umysł potrafi nas zwodzić, wejdziemy do świata takich popularnych gier jak szachy, domino, gry karciane, łamigłówki, figle matematyczne.
Dużym plusem tej publikacji jest lekkość wprowadzania do świata matematyki, uświadamiania czytelników, że jest ona wszędzie. Do tego proste wyjaśnienie pozwala na spokojne wchodzenie w zagadnienie, co pozwoli zrozumieć omawiane zagadnienie ubrane w płaszczyk anegdoty. Szczepan Jeleński podsuwając te anegdoty jako spójny zbiór zrobił kawał fantastycznej roboty.
Całość dopełniają bardzo dobrze zszyte strony umieszczone w solidnej oprawie, dzięki czemu książka jest trwała. Zdecydowanie polecam.

W matematyce wszystko wydaje się proste i logiczne oraz wolne od niespodzianek, co kojarzy nam się z nudą. Czy tak musi być? Pierwsze doświadczenia z liczbami mogą okazać się fascynującą zabawą przenoszącą do świata wyobraźni i różnorodnych opowieści. Udowadnia to Szczepan Jeleński w swojej książce „Lilavati”. Publikacja jest zbiorem matematycznych anegdot oraz przykładów...

Matematyka – królowa nauk. Przedmiot w szkole, którego obawiało się wielu. Nauka trudna, ale i szalenie ciekawa. A nawet na swój sposób piękna. Szczepan Jeleński w swojej książce, której tytuł zaczerpnął od imienia córki dwunastowiecznego indyjskiego matematyka Bhaskary Aćarja, Lilavanti, która również zapisała się na kartach historii jako matematyczka i filozofka, pokazuje matematykę z zupełniej innej strony, niż czynią to nauczyciele w szkołach.

Wspomnijmy na początku o tym, że nie jest to publikacja, którą można przeczytać od deski do deski jednego dnia. Jest to po prostu niewykonalne. Dlaczego? Myślę, że nawet miłośnicy matematyk czuliby, że ich głowy mają dosyć ogromu ciekawostek i zadań, jakie znajdują się w środku. Za to wertowanie tej książki w wolnej chwili, od czasu do czasu, sięgając za każdym razem po inne zagadnienie matematyczne, to zdecydowanie lepsza opcja dostarczająca dużo więcej frajdy i szansy na to, że co nieco zostanie w głowie, a samo zagadnienie okaże się znaczniej zrozumialsze.

Książka ta podzielona jest na siedem „części”, które składają się z wielu podrozdziałów. Znajdziecie w niej liczne anegdoty, zadania, które znane są ludzkości od wieku i przez ten czas, w zależności od regionu, nieco się zmieniły. Poznacie różne właściwości liczb czy działań matematycznych oraz zgłębicie liczby magiczne. Poczytacie o złudzeniach optycznych i zwodniczych zadaniach albo zajmiecie się odgadywaniem brakujących liczb. Autor zdradza również tajniki szach, domina i kart. A na koniec dzieli się z nami grami, łamigłówkami, czy figlami matematycznymi.

I wszystkie te informacje i zagadnienia omawia w taki sposób, że nawet ci oporni będą w stanie zrozumieć przeróżne mechanizmy matematyki. Nawet jeśli za pierwszym razem nie załapiecie „o co chodzi” – nie przejmujcie się, czasem trzeba przeczytać coś i przeanalizować więcej niż raz, by zrozumieć, na czym to, czy tamto polega. Ze Szczepanem Jeleńskim to matematyczne rozumowanie jest trochę łatwiejsze i przyjemniejsze niż standardowe lekcje matematyki.

Zatem jeśli jesteście fanami matematyki, to ta książka jest dla Was bez względu na wiek! Nie będziecie się z nią nudzić, ba!, na pewno dowiecie się z niej czego, o czym jeszcze nie mieliście pojęcia.

Matematyka – królowa nauk. Przedmiot w szkole, którego obawiało się wielu. Nauka trudna, ale i szalenie ciekawa. A nawet na swój sposób piękna. Szczepan Jeleński w swojej książce, której tytuł zaczerpnął od imienia córki dwunastowiecznego indyjskiego matematyka Bhaskary Aćarja, Lilavanti, która również zapisała się na kartach historii jako matematyczka i filozofka, pokazuje...

#1388 - „Lilavati” - Szczepan Jeleński - Zysk i S-ka Wydawnictwo
#58/2024

"Książka niniejsza jest przeznaczona głównie dla młodzieży, ale i człowiek dorosły, gdy ją weźmie do ręki, przekona się niewątpliwie, że znajdzie w niej niejedną rzecz nową i ciekawą."

Książka ma 272 strony. Swoją premierę miała dnnia 05.05.2024 roku.

"Lilavati" jest pięknie wydana - w twardej okładce, z ciekawymi grafikami, dzięki czemu bardzo zachęca do rozpoczęcia przygód z matematyką.

Znajdziesz w niej wiele ciekawostek matematycznych, nawet z czasów starożytnych. Zdecydowanie ją polecam.

Kim była tytułowa Lilavati ? - Sięgnij po książkę, aby to odkryć. Dziękuję Zysk i S-ka Wydawnictwo za mój egzemplarz.

https://www.facebook.com/photo?fbid=1194414861854253&set=a.782581979704212

#1388 - „Lilavati” - Szczepan Jeleński - Zysk i S-ka Wydawnictwo
#58/2024

"Książka niniejsza jest przeznaczona głównie dla młodzieży, ale i człowiek dorosły, gdy ją weźmie do ręki, przekona się niewątpliwie, że znajdzie w niej niejedną rzecz nową i ciekawą."

Książka ma 272 strony. Swoją premierę miała dnnia 05.05.2024 roku.

"Lilavati" jest pięknie wydana - w twardej...

Jestem i zachwycona i przerażona jednocześnie. LILAVATI Szczepana Jeleńskiego, to książka wyjątkowa, bo pokazuje matematykę w arcyciekawy sposób. Autor wybrał fascynujące zadania i je nam przedstawił w formie niemalże przypowieści. Przeraziło mnie zaś to, że zdałam sobie sprawę iż o matematyce wiem bardzo mało, a nawet to, co myślałam, że wiem, jest tylko powierzchowne i ulotne - bo uleciało z biegiem czasu.
LILAVATI, to potężny zbiór zadań, które bawią, uczą i sprawiają, że mózg dymi. To książka, jak sam autor napisał, do podczytywania, do ciągłego powracania do niej, do czytania etapami, do rozwiązywania i grania. Prawda jest taka, że LILAVATI pokazuje potęgę matematyki i jej absolutnie niesamowite zastosowania. Pokazuje także, jak rzadko kierujemy się w życiu logiką - powodem jest jej nieznajomość i brak chęci uczenia się, ponieważ logika nie jest łatwa, ale jest narzędziem bezcennym.
Matematyka uczy myślenia. To genialny sposób na ćwiczenie umysłu. Nie jest to proste, ale jest diablo satysfakcjonujące. Boję się tej książki, bo stawia mi wyzwania, ale i pociąga mnie.... z tego samego powodu.
Rewelacyjnie wydana, z masą zadań typu: Ile wody jest w beczce? To nie jest lektura lekka, ale jaka satysfakcjonująca! Myślę, że ta pozycja ma moc wyzwalania miłości do matematyki. Szkoda, że w szkołach nie uczą w ten sposób... przedmiotów ścisłych. Bardzo polecam! Gigantycznie cudowna książka stymulująca mózg.

wilk, koza i kapusta
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Jestem i zachwycona i przerażona jednocześnie. LILAVATI Szczepana Jeleńskiego, to książka wyjątkowa, bo pokazuje matematykę w arcyciekawy sposób. Autor wybrał fascynujące zadania i je nam przedstawił w formie niemalże przypowieści. Przeraziło mnie zaś to, że zdałam sobie sprawę iż o matematyce wiem bardzo mało, a nawet to, co myślałam, że wiem, jest tylko powierzchowne i...

MAMO, TATO, NUDZĘ SIĘ !!!

Rozpoczęły się wakacje i nasze latorośle czekają aby podrzucić im pomysł na świetną zabawę. Moją „wakacyjną książką” z okresu dzieciństwa była książka która stała w bibliotece u ojca i była nam, dzieciom, „wypożyczana” tylko w okresie wakacji.

Książka ta, Lilavati” Szczepana Jeleńskiego, nie uczy po szkolnemu matematyki lecz jest skarbnicą zagadek, łamigłówek, gier. Szczepan Jeleński nie był z wykształcenia matematykiem lecz inżynierem. Znajdziemy w tej książce zadania chińskie, hinduskie, greckie, arabskie, rosyjskie czy francuskie które swą egzotyką jeszcze bardziej nas fascynowały. Nie wszystkie łamigłówki oparte są na działaniach matematycznych, a jeśli trzeba zastosować matematykę, to tę najprostszą. Dlatego nazywana ta książka była „wakacyjną” bo co roku nasza wiedza matematyczna wzrastała i mogliśmy sięgać do coraz trudniejszych zagadek.

Książka podzielona jest na siedem części. W jednej części poznajemy anegdoty matematyczne, w innych ciekawe właściwości liczb, figury magiczne, szachownice, domino, i wiele innych gier które są doskonałą rozrywką dla całej rodziny.
Z książki mogą korzystać właściwie wszyscy. Najmłodsi do rozwiązania mają bardzo proste zadania które rozwijają logiczne myślenie, nieco starsi mogą zmierzyć się z nieco trudniejszymi zadaniami. Trudniejsze zadania mają podane rozwiązania.

To nie jest książka którą czyta się od razu „od deski, do deski”. To książka w której zabawa i matematyczna spostrzegawczość przynosi sporą dawkę ogromnej satysfakcji, a poznanymi anegdotami można zaimponować rówieśnikom po powrocie z wakacji. Uczy radości z poszukiwania i odgadywania rozwiązań egzotycznych zagadek, odkrywa historie związane z szachownicą, domino, czy możliwość odgadnięcia daty urodzin.

Dziś ta książka jest w moim posiadaniu i nie raz była pomocna przy świetnej zabawy z dorastającymi dzieciakami.
Gorąco polecam i życzę miłej zabawy którą z pewnością dostarczą pomysły z tej książki.

MAMO, TATO, NUDZĘ SIĘ !!!

Rozpoczęły się wakacje i nasze latorośle czekają aby podrzucić im pomysł na świetną zabawę. Moją „wakacyjną książką” z okresu dzieciństwa była książka która stała w bibliotece u ojca i była nam, dzieciom, „wypożyczana” tylko w okresie wakacji.

Książka ta, Lilavati” Szczepana Jeleńskiego, nie uczy po szkolnemu matematyki lecz jest skarbnicą...

Wspaniała matematyczna rozrywka :)

Wspaniała matematyczna rozrywka :)

Ulubiona książka mojego dzieciństwa - studiowaliśmy ją razem z tatą nawet a może przede wszystkim na wakacjach. Przechwycona po latach czytana z zapartym tchem przez moje dzieci a teraz także wnuki. Matematyka jest fascynująca, trzeba tylko tak jak to potrafił Jeleński umieć o niej pięknie i zrozumiałym językiem opowiadać.

Ulubiona książka mojego dzieciństwa - studiowaliśmy ją razem z tatą nawet a może przede wszystkim na wakacjach. Przechwycona po latach czytana z zapartym tchem przez moje dzieci a teraz także wnuki. Matematyka jest fascynująca, trzeba tylko tak jak to potrafił Jeleński umieć o niej pięknie i zrozumiałym językiem opowiadać.

Kupiona i przeczytana jeszcze w liceum.

Matematyka - dla większości niezrozumiała, przez to uważana za nudną, w tej książce przedstawiona raczej jako rozrywka, trochę sztuka. Jeśli ktoś lubi matematyczne łamigłówki to zdecydowanie powinien po tę książkę sięgnąć.

Kupiona i przeczytana jeszcze w liceum.

Matematyka - dla większości niezrozumiała, przez to uważana za nudną, w tej książce przedstawiona raczej jako rozrywka, trochę sztuka. Jeśli ktoś lubi matematyczne łamigłówki to zdecydowanie powinien po tę książkę sięgnąć.

Druga, jakby, część książki "Śladami Pitagorasa", która jest absolutną klasyką zagadek matematycznych. Czytałem obie w dzieciństwie. Pamiętam jednak, że "Lilavati" mniej mnie wciągnęła. Chyba dlatego, że brakowało jej takiej lekkości i piękna, z jakimi przedstawione były zagadki w "Śladami Pitagorasa". Problemy w niej przedstawione były chyba też trochę bardziej złożone, co nie zachęcało mnie jako dziesięcioletniego dziecka, do zagłębiania się w nie tak samo jak w zagadki ze "Śladów Pitagorasa", które z tego co pamiętam przeanalizowałem wszystkie.

Druga, jakby, część książki "Śladami Pitagorasa", która jest absolutną klasyką zagadek matematycznych. Czytałem obie w dzieciństwie. Pamiętam jednak, że "Lilavati" mniej mnie wciągnęła. Chyba dlatego, że brakowało jej takiej lekkości i piękna, z jakimi przedstawione były zagadki w "Śladami Pitagorasa". Problemy w niej przedstawione były chyba też trochę bardziej złożone, co...

Ulubiona książka mojego dzieciństwa. To ona nauczyła mnie nieszablonowego podejścia do rozwiązywania zadań matematycznych, a jednocześnie pokazała jaką to może sprawiać ogromną przyjemność. Pamiętam, że z początku nie udawało mi się rozwiązywać tych zadań albo rozwiązywałem je źle, ale po zapoznaniu się z rozwiązaniem brałem się za następne i w końcu zaczęło mi się udawać rozwiązywać nawet dosyć trudne. Ale ta książka to nie tylko zadania, lecz także almanach barwnych opowieści o matematyce i o życiu.

Ulubiona książka mojego dzieciństwa. To ona nauczyła mnie nieszablonowego podejścia do rozwiązywania zadań matematycznych, a jednocześnie pokazała jaką to może sprawiać ogromną przyjemność. Pamiętam, że z początku nie udawało mi się rozwiązywać tych zadań albo rozwiązywałem je źle, ale po zapoznaniu się z rozwiązaniem brałem się za następne i w końcu zaczęło mi się udawać...