Błękitny zamek

Bardzo przyjemna lektura, mimo że to taka trochę bajka dla dorosłych. Pomimo przewidywalnej fabuły czytało mi się bardzo dobrze.

Bardzo przyjemna lektura, mimo że to taka trochę bajka dla dorosłych. Pomimo przewidywalnej fabuły czytało mi się bardzo dobrze.

Piękna opowieść o kobiecie, która postanowiła zachwycić się życiem....
Jak wszystkie książki L. M. Montgomery, ta też jest pełna humoru, optymizmu i... smutku...
Mnie się podobała

Piękna opowieść o kobiecie, która postanowiła zachwycić się życiem....
Jak wszystkie książki L. M. Montgomery, ta też jest pełna humoru, optymizmu i... smutku...
Mnie się podobała

Kolejna wartościowa, chwytająca za serce powieść Lucy Maud Montgomery. Powieść przypadła mi do gustu głównie za sprawą poruszanych tam wątków, takich jak: samotność, poczucie zagubienia w świecie oraz tkwienia w pułapce, brak wsparcia ze strony rodziny. Na szczęście znajdziemy tam również pozytywne aspekty życia: podążanie własną drogą, znalezienie bratniej duszy oraz piękne marzenia, które – jak się okazuje – mają szansę się spełnić.

Pani L. M. Montgomery w swojej powieści pokazuje, jak jedna ważna wiadomość może skłonić do spróbowania czegoś nowego. Czegoś, co pomoże się rozwinąć i jednocześnie urzeczywistni marzenia…

Jeśli lubicie wzruszające historie o pogoni za marzeniami, próbowaniu nowych rzeczy i uczeniu się, jak na nowo zaufać ludziom, to polecam Wam tę książkę z całego serca. :-)

Kolejna wartościowa, chwytająca za serce powieść Lucy Maud Montgomery. Powieść przypadła mi do gustu głównie za sprawą poruszanych tam wątków, takich jak: samotność, poczucie zagubienia w świecie oraz tkwienia w pułapce, brak wsparcia ze strony rodziny. Na szczęście znajdziemy tam również pozytywne aspekty życia: podążanie własną drogą, znalezienie bratniej duszy oraz...

OCENA - 10/10 ARCYDZIEŁO

W ostanim czasie dla odmiany oraz odprężenia postanowiłem przeczytać coś zupełnie szalonego, co z założenia ze względu na poruszany temat jest skierowane do czytelniczek. Mój wybór padł na powieść „BŁĘKITNY ZAMEK” Lucy Maud Montgomery. Muszę przyznać, że to piękna i ponadczasowa lektura. Z jednej strony pełna ciepła, romantyzmu, delikatności, z drugiej pokazująca prawdziwe życie pełne trosk, trudności oraz oczekiwań innych wobec jednostki nie zawsze zgodnych z marzeniami czy pragnieniami.

Początkowo smutne, zgorzkniałe oraz przygnębiające życie głównej bohaterki Valancy za sprawą jej przemiany i wewnętrznego buntu rozkwita i przynosi upragnione szczęście. Po mimo upływu lat od pierwszego wydania tej książki jej wartości są wciąż aktualne i dla tych idei warto ją przeczytać bo płynie z niej mądrość i piękno. Nie będę ukrywał iż opowiedziana historia mnie wzruszyła i podobała się choć może uchodzić za infantylną. Nie zależnie od takich skojarzeń warto zapoznać się z treścią i wyrobić sobie własne zdanie. Ja postokryć polecam bo jestem romantykiem a to nigdy się nie zmieni mimo upływu lat. Pozdrawiam. Jack_

OCENA - 10/10 ARCYDZIEŁO

W ostanim czasie dla odmiany oraz odprężenia postanowiłem przeczytać coś zupełnie szalonego, co z założenia ze względu na poruszany temat jest skierowane do czytelniczek. Mój wybór padł na powieść „BŁĘKITNY ZAMEK” Lucy Maud Montgomery. Muszę przyznać, że to piękna i ponadczasowa lektura. Z jednej strony pełna ciepła, romantyzmu, delikatności, z...

Dałabym takie 6.5/10. Na samym początku mnie zachwyciła, podkreśliłam nawet kilka cytatów. Jakoś tak dotknęła mnie ta książka, czułam bliskość z główną bohaterką. Wszystkie wydarzenia do śmierci Cesi, wspaniałe, świetnie napisane, dowcipne, a zarazem trochę gorzkie. Biła z tego taka prawda. Ile osób, rodzin żyje w ten sposób. To mi się bardzo podobało. Potem niestety zrobiło się z tego takie trochę romansidło, nie zmienia to faktu, że książkę szybko i przyjemnie się czyta. Gdyby historia Joanny potoczyła się inaczej, kto wie, może moja ocena byłaby inna. A tak, jest jak jest

Dałabym takie 6.5/10. Na samym początku mnie zachwyciła, podkreśliłam nawet kilka cytatów. Jakoś tak dotknęła mnie ta książka, czułam bliskość z główną bohaterką. Wszystkie wydarzenia do śmierci Cesi, wspaniałe, świetnie napisane, dowcipne, a zarazem trochę gorzkie. Biła z tego taka prawda. Ile osób, rodzin żyje w ten sposób. To mi się bardzo podobało. Potem niestety...

Przemiła opowieść, ciepła, otulająca, pocieszająca, dającą nadzieję. Nie jest to powieść, ktora ze mną bardzo głęboko zarezonowała, ale zdecydowanie była warta przeczytania.
Motyw Joanny, zahukanej, bardzo dopasowującej się do otoczenia osoby, która w krytycznej sytuacji wyzwala się z narzuconych jej ram jest mi bardzo bliski. Lęk przed śmiercią może być mniejszy niż lęk przed życiem. I dopiero jego przezwyciężenie może do czegoś prowadzić, może pozwolić na poczucie się wolnym, sprawczym.
Książka prowadzi do refleksji, ale żeby dotrzeć do mnie głębiej musiałaby trochę bardziej skupić się na aspekcie psychologicznym postaci. Dostaliśmy za to, nie przeczę, uroczą opowieść o dorastaniu (nie fizycznym a psychicznym),ale bardzo naiwną i słodziutką. Niestety myślę, że zakończenie przeciwne, smutne i gorzkie wywarłoby na mnie znacznie lepsze wrażenie.

Przemiła opowieść, ciepła, otulająca, pocieszająca, dającą nadzieję. Nie jest to powieść, ktora ze mną bardzo głęboko zarezonowała, ale zdecydowanie była warta przeczytania.
Motyw Joanny, zahukanej, bardzo dopasowującej się do otoczenia osoby, która w krytycznej sytuacji wyzwala się z narzuconych jej ram jest mi bardzo bliski. Lęk przed śmiercią może być mniejszy niż lęk...

Czy musimy stać nad przepaścią, by w końcu zacząć żyć po swojemu? Chyba tak.

To opowieść o kobiecie, która przez tendencyjną rodzinę okrzykiwana jest starą panną, żyjącą ciągle w świecie fantazji.
Ale gdyby nie świat fantazji, nie wiadomo, jak potoczyłoby się jej życie.

Jeśli odpowiednio mocno się wierzy, sfera marzeń może niepostrzeżenie stać się rzeczywistością.

Czy musimy stać nad przepaścią, by w końcu zacząć żyć po swojemu? Chyba tak.

To opowieść o kobiecie, która przez tendencyjną rodzinę okrzykiwana jest starą panną, żyjącą ciągle w świecie fantazji.
Ale gdyby nie świat fantazji, nie wiadomo, jak potoczyłoby się jej życie.

Jeśli odpowiednio mocno się wierzy, sfera marzeń może niepostrzeżenie stać się rzeczywistością.

Niech podniesie rękę do góry ten kto nigdy nie zanurzył się w swojej wyobraźni, ten kto nigdy nie marzył, ten kto nie wyobrażał sobie co by było gdyby inaczej się zachował, powiedział coś innego, był innym człowiekiem. No właśnie..
Joanna Stirling nie różni się w tym od nas, jednak ona poszła o krok dalej, wymyśliła sobie Błękitny Zamek ze wszystkimi szczegółami, wymyśliła sobie miejsce gdzie może być sobą, gdzie jest ważna, gdzie jest kochana, miejsce całkowicie różniące się od jej szarej rzeczywistości.
Kobieta ma dwadzieścia dziewięć lat, jest niezamężna co w jej czasach już daje jej łatkę starej panny, ma apodyktyczną rodzinę i nie jest pięknością, co na każdym kroku jest jej wypominane, myślę, że nie ma osoby, która w takiej sytuacji nie uciekła by pod ciepły koc własnej wyobraźni.
Kiedy kobieta dowiaduje się, że jest śmiertelnie chora i pozostał jej co najwyżej rok życia coś w niej pęka, nie boi się śmierci, ale zmarnowanego życia, dlaczego akurat ją to spotkało? Czy można umrzeć skoro w ogóle się nie żyło?
Odpowiedź jest prosta, nie. Żeby umrzeć Joanna musi zacząć żyć! I właśnie to robi, nareszcie pokazuje jaka jest naprawdę, nie gryzie się w język, zadaje pytania i co najważniejsze odchodzi od swojej rodziny, za drzwiami czekają na nią przyjaźń, miłość..a nawet jej wymarzony Błękitny Zamek.

Nie sprawdziłam przed przeczytaniem kiedy ta książka została napisana, więc trochę mnie jej język i czas akcji zdziwił i szczerze mówiąc zawiódł, ale nie zmienia to faktu, że jest to piękna historia o odwadze, o stereotypach i o przemijaniu. Być może ta opowieść była trochę naiwna, mało rzeczywista, ale pozostawia w człowieku jakiś taki mały obłoczek nadziei, wiary w bycie kowalem własnego losu.
Mam nadzieję, że każdy z nas znajdzie kiedyś swój wymarzony Błękitny Zamek, kto wie może znajduje się on bliżej niż wszyscy myślimy.

Niech podniesie rękę do góry ten kto nigdy nie zanurzył się w swojej wyobraźni, ten kto nigdy nie marzył, ten kto nie wyobrażał sobie co by było gdyby inaczej się zachował, powiedział coś innego, był innym człowiekiem. No właśnie..
Joanna Stirling nie różni się w tym od nas, jednak ona poszła o krok dalej, wymyśliła sobie Błękitny Zamek ze wszystkimi szczegółami, wymyśliła...

Cudowna, ciepła i wzruszająca opowieść o kobiecie, która zdobywa się na odwagę by zacząć żyć po swojemu, nie przejmując się opinią innych.

Cudowna, ciepła i wzruszająca opowieść o kobiecie, która zdobywa się na odwagę by zacząć żyć po swojemu, nie przejmując się opinią innych.

Wspaniała książka, początek mnie trochę nudził , jednak nie żałuję , że przebrnęłam.

Wspaniała książka, początek mnie trochę nudził , jednak nie żałuję , że przebrnęłam.