Mroczny Eros

To kolejna książka Rusinka, której wysłucham w Audiotece. Jest zabawna tak jak poprzednie. Doceniam także to, że autor odwołuje się do retoryki i filozofii.

To kolejna książka Rusinka, której wysłucham w Audiotece. Jest zabawna tak jak poprzednie. Doceniam także to, że autor odwołuje się do retoryki i filozofii.

Kolejna w mojej biblioteczce ksiazka pana Michała Rusinka. Wspaniałą, dostarczająca wielu doskonałych wrażeń. Polecam nie tylko tę, ale także wszystkie inne.

Kolejna w mojej biblioteczce ksiazka pana Michała Rusinka. Wspaniałą, dostarczająca wielu doskonałych wrażeń. Polecam nie tylko tę, ale także wszystkie inne.

Bardzo ciekawe przemyślenia na temat wypowiedzi, bardzo często politycznych. Mocno się uśmiałem kiedy autor przytaczał transparenty widoczne na marszach organizowanych przeciwko rządom dobrej zmiany. Bardzo przyjemny przerywnik.

Bardzo ciekawe przemyślenia na temat wypowiedzi, bardzo często politycznych. Mocno się uśmiałem kiedy autor przytaczał transparenty widoczne na marszach organizowanych przeciwko rządom dobrej zmiany. Bardzo przyjemny przerywnik.

Zbiór przemyśleń dotyczących słów i języka.
Uwaga: w wersji audio jest (bonusowo?!) jeden podrozdział, którego nie ma w wersji papierowej książki (przynajmniej w moim wydaniu). Czyżby ktoś zabawił się w cenzora?
ps. podrozdział nie jest ostatni i w papierze powinien znaleźć się między "Miękiszon" a "Cuda".

Zbiór przemyśleń dotyczących słów i języka.
Uwaga: w wersji audio jest (bonusowo?!) jeden podrozdział, którego nie ma w wersji papierowej książki (przynajmniej w moim wydaniu). Czyżby ktoś zabawił się w cenzora?
ps. podrozdział nie jest ostatni i w papierze powinien znaleźć się między "Miękiszon" a "Cuda".

Zaczerpnięte z czasu fermentu politycznego. Mniej analityczne od poprzednich pozycji, ale w tym samym stylu.

Zaczerpnięte z czasu fermentu politycznego. Mniej analityczne od poprzednich pozycji, ale w tym samym stylu.

Niestety, po lekturze "Pypci na języku", oczekiwałem czegoś innego. Wskazywane przez autora mechanizmy nie są analizowane zbyt szczegółowo. Poszczególne felietony zawierają dużo więcej oceny polityki rządzących niż ich języka. Analizie podlegają prawie wyłącznie przedstawicie prawicy. U polityków PiSu punktowane są nawet najdrobniejsze błędy, które zdarzyć się mogą każdej osobie publicznej i w których trudno doszukiwać się świadomej manipulacji. Równocześnie gloryfikowane są hasła z transparentów ich przeciwników, a przedstawicie opozycji są właściwie pominięci. Mimo, że światopogląd mam bardzo zbliżony do autora i zgadzam się z zawartą w tej książce krytyką, nie po to sięgnąłem po tę książkę. Oczekiwałem więcej analizy samego języka niż polityki. Liczyłem, że dowiem się więcej o mechanizmach retoryki, konstrukcji zdań czy słowotwórstwa. Tutaj mam wrażenie, że stanowią one jedynie pretekst do dłuższej wypowiedzi na temat samych intencji polityków i analizy ich poglądów, bardziej niż samej wypowiedzi.
Nadal ciekawa, jednak nie dla osób wyczulonych na wszechobecne podziały i poszukujące czegoś poza swoimi "bańkami". A przynajmniej czegoś, co ich w tych bańkach nie utwierdza.

Niestety, po lekturze "Pypci na języku", oczekiwałem czegoś innego. Wskazywane przez autora mechanizmy nie są analizowane zbyt szczegółowo. Poszczególne felietony zawierają dużo więcej oceny polityki rządzących niż ich języka. Analizie podlegają prawie wyłącznie przedstawicie prawicy. U polityków PiSu punktowane są nawet najdrobniejsze błędy, które zdarzyć się mogą każdej...

Bardzo trafne i zabawne. Bardzo w moim guście. Po tej książce lepiej rozumiem dlaczego miłośnicy pisu tak bardzo nie znoszą Rusinka.

Bardzo trafne i zabawne. Bardzo w moim guście. Po tej książce lepiej rozumiem dlaczego miłośnicy pisu tak bardzo nie znoszą Rusinka.

Krótsze i dłuższe felietony na bieżące tematy społeczne. stąd też trochę mało odporne na umykający czas i zmieniającą się scenerię. Mimo to, książka godna polecenia choćby ze względu na sprawność literacką, poczucie humoru i celne spostrzeżenia.

Krótsze i dłuższe felietony na bieżące tematy społeczne. stąd też trochę mało odporne na umykający czas i zmieniającą się scenerię. Mimo to, książka godna polecenia choćby ze względu na sprawność literacką, poczucie humoru i celne spostrzeżenia.

Uwielbiam wszystkie książki Pana Michała, więc byłam tu całkowicie stronnicza i bawiłam się wyśmienicie.

Uwielbiam wszystkie książki Pana Michała, więc byłam tu całkowicie stronnicza i bawiłam się wyśmienicie.

Znacznie lepsza od "Zero zahamowań", wyśmiewająca ignorancję, szydząca z języka, arogancji dla adwersarzy - polityków głównie "dobrej zmiany". Bezlitośnie punktuje brak wiedzy, kpi z politycznej nowomowy, obnaża nieznajomość reguł językowych itd. Cóż, mam wrażenie jednak, że czytając, to ja bardziej wstydziłem się - za język tychże "podmiotów lirycznych", niż one same za swoje wypowiedzi kiedykolwiek...
Czytało mi się te felietony dobrze, lekko i z humorem, za półmetkiem jednak zacząłem się czuć coraz bardziej znużony formą i treścią tej narracji - może trzeba było lekturę podzielić na etapy, a nie zaaplikować sobie wszystko na raz.

Znacznie lepsza od "Zero zahamowań", wyśmiewająca ignorancję, szydząca z języka, arogancji dla adwersarzy - polityków głównie "dobrej zmiany". Bezlitośnie punktuje brak wiedzy, kpi z politycznej nowomowy, obnaża nieznajomość reguł językowych itd. Cóż, mam wrażenie jednak, że czytając, to ja bardziej wstydziłem się - za język tychże "podmiotów lirycznych", niż one same...