Kurtyna

Rewelacja, smutne zakończenie ale idealnie pasujące do narracji całej serii.

Rewelacja, smutne zakończenie ale idealnie pasujące do narracji całej serii.

"Kurtyna" jak sam tytuł sugeruje, może być zakończeniem jakiegoś etapu. I tak jest w istocie, gdyż jest to historia kończąca opowieści o genialnym Belgu o bujnym wąsie, którego szare komórki rozwiązały niejedną zbrodnię. Nasz bohater wielokrotnie powtarzał, że nie popiera zbrodni, dlatego wielokrotnie przyczynił się do wykrycia jej sprawcy.

Trochę smutno, że przeczytałam już tom który koczy historię o Herkulesie Poirocie, ale czytając opowieści nie po kolei (tylko tak jak są dostępne w bibliotece) niestety tak bywa.
I choć już wiem, jak to wszystko się kończy z dużą przyjemnością będę czytać inne książki, których do tej pory nie przeczytałam.

"Kurtyna" jak sam tytuł sugeruje, może być zakończeniem jakiegoś etapu. I tak jest w istocie, gdyż jest to historia kończąca opowieści o genialnym Belgu o bujnym wąsie, którego szare komórki rozwiązały niejedną zbrodnię. Nasz bohater wielokrotnie powtarzał, że nie popiera zbrodni, dlatego wielokrotnie przyczynił się do wykrycia jej sprawcy.

Trochę smutno, że przeczytałam...

#63/52 #agathachristie #kurtyna
Niezaprzeczalnie książki Agatha Christie to klasyka sama w sobie i nie przypominam sobie, abym się kiedyś zawiodła. Zawsze kiedy sięgam po książki tej autorki to nigdy nie żałuję i tak również było tym razem. Trochę smuteczek, że po raz ostatni występuje postać Herkulesa Poirota, ale na szczęście w każdej chwili można wrócić do poprzednich części i na cieszyć się jego towarzystwem. 1978 była wydana po raz pierwszy w Polsce i aż szok, że to już tyle lat, a ludzie wciąż sięgają po książki tej autorki!

#63/52 #agathachristie #kurtyna
Niezaprzeczalnie książki Agatha Christie to klasyka sama w sobie i nie przypominam sobie, abym się kiedyś zawiodła. Zawsze kiedy sięgam po książki tej autorki to nigdy nie żałuję i tak również było tym razem. Trochę smuteczek, że po raz ostatni występuje postać Herkulesa Poirota, ale na szczęście w każdej chwili można wrócić do poprzednich...

📖 Herkules Poirot - starszy i mocno schorowany mężczyzna wzywa do siebie, do Styles, swojego przyjaciela - detektywa Watsona i powierza mu zadanie. Musi schwytać mordercę, jednak morderstwo jeszcze nie zostało popełnione. Niestety rozprasza go nieco jego córka i jej miłosne perypetie.
Przez całą książkę mocno ciągnie się motyw psychologiczny, wciąż siedzimy w głowie Watsona. Czuć nostalgię i zadumę. Kapitan widzi i doświadcza przemijania na swojej skórze, ale i na skórze swojego przyjaciela.

📚 Czyta się szybko, doświadczony czytelnik rozprawi się z nią w jeden dzień.

‼️ Uwaga! Myślę, że jeżeli nie znasz wcześniejszych części przygód naszych bohaterów, to lepiej odłożyć tę książkę na sam koniec.

📖 Herkules Poirot - starszy i mocno schorowany mężczyzna wzywa do siebie, do Styles, swojego przyjaciela - detektywa Watsona i powierza mu zadanie. Musi schwytać mordercę, jednak morderstwo jeszcze nie zostało popełnione. Niestety rozprasza go nieco jego córka i jej miłosne perypetie.
Przez całą książkę mocno ciągnie się motyw psychologiczny, wciąż siedzimy w głowie...

Czy książka mistrzyni Agathy Christie mogłaby mnie rozczarować? Oczywiście, że nie. Od początku do samego końca to prawdziwy klasyk gatunku. Po prostu mistrzowski kryminał, napisany tak, że właściwie to sam się czyta.

Czy książka mistrzyni Agathy Christie mogłaby mnie rozczarować? Oczywiście, że nie. Od początku do samego końca to prawdziwy klasyk gatunku. Po prostu mistrzowski kryminał, napisany tak, że właściwie to sam się czyta.

Czapki z głów! W tej powieści wszystko zapina się w niezwykłą klamrę. Wszystko jest też dopracowane do perfekcji: od tytułu zaczynając na rozwiązaniu zagadki kończąc. Autorka bawi się z formą, bawi się w kotka i myszkę z czytelnikiem. Kryminał - to brzmi dumnie!

Czapki z głów! W tej powieści wszystko zapina się w niezwykłą klamrę. Wszystko jest też dopracowane do perfekcji: od tytułu zaczynając na rozwiązaniu zagadki kończąc. Autorka bawi się z formą, bawi się w kotka i myszkę z czytelnikiem. Kryminał - to brzmi dumnie!

Christie to klasyka i zawsze sięgam po nią z przyjemnością. Co jakiś czas wracam i nigdy nie żałuję.

Christie to klasyka i zawsze sięgam po nią z przyjemnością. Co jakiś czas wracam i nigdy nie żałuję.

Hej Kochani dzisiaj przychodze do was z książką "Kurtyna" autorstwa Pani Agathy Christie.

Jest to kolejna świetna książka w które są opisane dalsze losy Herkulesa Poirota i jego przyjaciela kapitana Hastingsa, a zaraz jest o ostatnia książka w której po raz ostatni występuje postać Herkulesa Poirota najbardziej znane na świecie detektywa.

Mocno Schorowany Poirot postanawia wezwać swojeg przyjaciela kapitana Hastingsa aby po raz ostatni pomógł rozwiązać pewna Tajemniczą sprawę, a miejsce spotkania nie jest przypadkowe bo jest to rezydencja w Styles gdzie po raz pierwszy się spotkali i to właśnie tu prowadzi swoją pierwszą wspólna sprawę.

Autorka po raz kolejny świetnie i swoim nie powtarzalny stylu opisuje cała historie które jest od początku do końca zagadkowa i wciągająca.

Czytając tę książkę cały czas próbowałem wydedukować kto może być sprawca, ale niestety nie udało mi się, ale czytanie tej książki to sama przyjemność.

Jest to moja kolejna przeczytana książka autorstwa Pani Agathy Christie i na pewno sięgne po następne książki Pani Christie.

Polecam

Hej Kochani dzisiaj przychodze do was z książką "Kurtyna" autorstwa Pani Agathy Christie.

Jest to kolejna świetna książka w które są opisane dalsze losy Herkulesa Poirota i jego przyjaciela kapitana Hastingsa, a zaraz jest o ostatnia książka w której po raz ostatni występuje postać Herkulesa Poirota najbardziej znane na świecie detektywa.

Mocno Schorowany Poirot...

Godne zakończenie jednej z najsłynniejszych serii, jak z pewnością można okrzyknąć cykl kryminałów z Poirotem w roli głównej. Aż żałuję, że inne tytuły nie zostały napisane w tak niekonwencjonalny sposób jak ten. Odwrócenie ról, schematu zbrodni wyszło tej książce na dobre. Spodziewałam się kolejnego typowego kryminału, a autorka zdołała mnie zaskoczyć. Przyznam się szczerze, że Poirot nie należał do moich ulubionych postaci, ale jednak po tylu latach i tylu tomach łezka kręci się w oku na myśl, że to już koniec. Było solidnie, było zaskakująco i z dużym sentymentem będę wspominać ten cykl.

Godne zakończenie jednej z najsłynniejszych serii, jak z pewnością można okrzyknąć cykl kryminałów z Poirotem w roli głównej. Aż żałuję, że inne tytuły nie zostały napisane w tak niekonwencjonalny sposób jak ten. Odwrócenie ról, schematu zbrodni wyszło tej książce na dobre. Spodziewałam się kolejnego typowego kryminału, a autorka zdołała mnie zaskoczyć. Przyznam się...

Oj, słaba była to książka. Fabuła wlecze się jak flaki z olejem, absolutnie każdy bohater irytuje, do tego ich rozmowy są jakby wyprane ze stylu.
Ta książka nie ma klimatu, próbuje nieudolnie jechać na nostalgii, ale zupełnie tego nie czuć. Motywacja Poirota jest po prostu głupia, sama intryga wydaje się mocno naciągana, a ostateczny wydźwięk historii jest po prostu obraźliwy - naprawdę byłam w szoku, że to miało być chyba na serio. Sam koncept bardzo ciekawy, pasujący idealnie jako zakończenie serii, ale wyjątkowo nieudolnie wyreżyserowany w szczegółach, po prostu nie.
W dodatku - może to trochę nie fair oceniać pod tym względem książkę powstałą kilkadziesiąt lat temu, ale jednak to zrobię. Miejscami zastanawiałam się czy tę książkę naprawdę napisała kobieta. W cholernej "Dumie i uprzedzeniu" napisanej grubo ponad 100 lat wcześniej było o wiele mniej takiego wujaszkowego podejścia do opisywania kobiet jak tutaj. Może to szczegół, ale wybijało mnie to niemiłosiernie z rytmu, nie wiem czemu to miało służyć.
Na pewno sięgnę po kolejne książki Christie, autorka warsztatowo jest naprawdę rewelacyjna i widać w niej olbrzymie pokłady kreatywności i potencjału, zakładam po prostu, że "Kurtyna" to mały wypadek przy pracy i wyjątkowo słaby koniec postaci Poirota (serio, Poirot w tej książce to jakieś zaprzeczenie tego czym ta postać była wcześniej).

Oj, słaba była to książka. Fabuła wlecze się jak flaki z olejem, absolutnie każdy bohater irytuje, do tego ich rozmowy są jakby wyprane ze stylu.
Ta książka nie ma klimatu, próbuje nieudolnie jechać na nostalgii, ale zupełnie tego nie czuć. Motywacja Poirota jest po prostu głupia, sama intryga wydaje się mocno naciągana, a ostateczny wydźwięk historii jest po prostu...