Król

Nierowna, Ciekawe wciagajace momenty zwiazane z akcja i przynudzanie starca. Niby jest jakis watek, ktory powinien nas zakoczyc jednak oprocz lekkiego zdziwienia nie ma to kompletnie wplywu na fabule.
Podobala mi sie ale nie zachwycila a miala ku temu potencjal.

Nierowna, Ciekawe wciagajace momenty zwiazane z akcja i przynudzanie starca. Niby jest jakis watek, ktory powinien nas zakoczyc jednak oprocz lekkiego zdziwienia nie ma to kompletnie wplywu na fabule.
Podobala mi sie ale nie zachwycila a miala ku temu potencjal.

Świetnie napisana warszawska powieść gansgsterska. Majstersztyk.

Świetnie napisana warszawska powieść gansgsterska. Majstersztyk.

Audiobook.. Czyta - Maciej Stuhr. Super
Trochę dużo przemocy i to takiej bezsensownej. To trochę obniża ocenę. Jak również niebywale szczegółowe opisy spraw codziennych. Mnie czytanie o detalach ubioru, czy przemyśleń bohaterów na różne poboczne tematy nudziło, ale to kwestia gustu. Poza tym ciekawa opowieść. Moim zdaniem lepsza od serialu, choć film widziałem wcześniej i już szczegółów nie pamiętam. No ale to że nie pamiętam, raczej nie świadczy na plus filmu 🤔

Audiobook.. Czyta - Maciej Stuhr. Super
Trochę dużo przemocy i to takiej bezsensownej. To trochę obniża ocenę. Jak również niebywale szczegółowe opisy spraw codziennych. Mnie czytanie o detalach ubioru, czy przemyśleń bohaterów na różne poboczne tematy nudziło, ale to kwestia gustu. Poza tym ciekawa opowieść. Moim zdaniem lepsza od serialu, choć film widziałem wcześniej i...

Drugie spotkanie z autorem. Pierwszy przeczytany tytuł "Drach" podobał mi się bardziej, dlatego nie oceniam. Dobrnęłam do połowy i nie chciało mi się kończyć. Za dużo przemocy...

Drugie spotkanie z autorem. Pierwszy przeczytany tytuł "Drach" podobał mi się bardziej, dlatego nie oceniam. Dobrnęłam do połowy i nie chciało mi się kończyć. Za dużo przemocy...

Dobrze napisana, wciągająca powieść. Oczywiście nie jest to wysoka literatura, tylko czytadło wakacyjne, ale w swojej kategorii super. Tylko dwa czy trzy błędy korektorskie. Polecam na urlop.

Dobrze napisana, wciągająca powieść. Oczywiście nie jest to wysoka literatura, tylko czytadło wakacyjne, ale w swojej kategorii super. Tylko dwa czy trzy błędy korektorskie. Polecam na urlop.

Przerwałam lekturę. Po co mam czytać o patologii, ludziach przeżartych złem, sytuacjach obrzydliwych, okrutnych, zdeprawowanych - czy to mnie wzbogaci, zrelaksuje, zwiększy moją wiedzę? Nie, nie, nie. Ja temu autorowi podziękuję.

Przerwałam lekturę. Po co mam czytać o patologii, ludziach przeżartych złem, sytuacjach obrzydliwych, okrutnych, zdeprawowanych - czy to mnie wzbogaci, zrelaksuje, zwiększy moją wiedzę? Nie, nie, nie. Ja temu autorowi podziękuję.

Chyba spodziewałam się trochę czegoś innego. Natomiast warto było ją przeczytać dla samego zakończenia :) Narracja bardzo ładnie została poprowadzona w kierunku ostatnich scen.

Chyba spodziewałam się trochę czegoś innego. Natomiast warto było ją przeczytać dla samego zakończenia :) Narracja bardzo ładnie została poprowadzona w kierunku ostatnich scen.

„Król” to powieść doskonale oddająca klimat Warszawy tuż przed wybuchem II wojny światowej, Warszawy podzielonej na część polską i żydowską. Pozornie obie społeczności koegzystują ze sobą, ale tak naprawdę warszawskie ulice to codzienne pole walki. Autor, dzięki doskonałym, realistycznym opisom ówczesnych dzielnic, ulic, budynków czy knajp doskonale naszkicował wizualny wygląd stolicy.
„Król” to mocna, brutalna literatura, spotęgowana okrutnym, męskim światem gangsterskiego półświatka, wysokoprocentowymi alkoholami i brutalnym seksem.
Powieść toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych, których częścią wspólną jest postać Mojżesza Bernsztajna (jest on również w tym utworze narratorem ).

Warszawa, rok 1937. W sali Kina Miejskiego trwa ostatnie starcie w meczu o drużynowe mistrzostwo stolicy w boksie. Polscy kibice dopingują Andrzeja Ziembińkiego, reprezentanta Legii. Jego przeciwnikiem jest żydowski zawodnik klubu Makabi Warszawa, Jakub Szapiro. I to on został, mistrzem warszawskiego ringu. Na żydowskich trybunach, wśród wielu kibiców, zasiedli siedemnastoletni Mojżesz Bernsztajn oraz król warszawskiego półświatka, Kum Kapica. I to na tych trzech mężczyznach i ich losach, zbudowana jest wielowątkowa opowieść Pana Twardocha.

Tel Awiw, czterdzieści lat później. Mosze Inbar, emerytowany żołnierz spisuje swoje wspomnienia. Rozpoczyna je sceną oglądanej przed laty walki bokserskiej Szapiro - Ziembiński. Podsumowuje on część swojego życia, która niespodziewanie dla niego, została związana z Kumem Kapicą i jego prawą ręką, Jakubem Szapiro.

Szczepan Twardoch stworzył całą gamę pełnokrwistych, bardzo wyrazistych bohaterów. Moją uwagę zwróciła literacka konstrukcja postaci Jakuba Szapiro. Mimo swojego okrucieństwa, życia na bakier z prawem, trudno nie darzyć go jednak sympatią. Jest on również przeciwieństwem stereotypowego wyobrażenia Żyda – jest on mocno zbudowany, silny, przystojny, elegancki, zadbany.
Zakończenie powieści jest bardzo zaskakujące, burzące całą konstrukcję, którą podczas lektury zbudował sobie czytelnik.
„Król” to trudna literatura i na pewno nie dla wszystkich czytelników. Moim zdaniem warto jednak przenieść się do międzywojennej Warszawy, poznać rządzące nią, niepisane, prawa. Książka odkrywa przed czytelnikiem nieznane realia opisywanego okresu, podkreślając jego mroczną stronę, okrutną i bezwzględną.

„Król” to powieść doskonale oddająca klimat Warszawy tuż przed wybuchem II wojny światowej, Warszawy podzielonej na część polską i żydowską. Pozornie obie społeczności koegzystują ze sobą, ale tak naprawdę warszawskie ulice to codzienne pole walki. Autor, dzięki doskonałym, realistycznym opisom ówczesnych dzielnic, ulic, budynków czy knajp doskonale naszkicował wizualny...

“Król” to moje pierwsze, i na pewno nie ostatnie, literackie spotkanie ze Szczepanem Twardochem.

Powiesć umiejscowiona jest w dwudziestoleciu międzywojennym w Warszawie. Autor zadbał o to by jak najbardziej oddać realia tamtych czasów poprzez wiele szczegółów, opisów jak i dialogów.

Główni bohaterowie - postacie z kryminalnego półświatka i wszelkiego marginesu, są wyraziste, nietuzinkowe i nakreślone po mistrzowsku. Żaden nie wzbudził mojej sympatii najmniejszej ale są to postacie zapadające w pamięć.

Sama fabuła jest ciekawa, choć miałam wrażenie, że mniej więcej od połowy, znacznie spowolniła i była pełna powtórzeń.

Język i styl - po prostu cudo! Do utworów Twardocha właśnie z tego względu wrócę na pewno!

“Król” to moje pierwsze, i na pewno nie ostatnie, literackie spotkanie ze Szczepanem Twardochem.

Powiesć umiejscowiona jest w dwudziestoleciu międzywojennym w Warszawie. Autor zadbał o to by jak najbardziej oddać realia tamtych czasów poprzez wiele szczegółów, opisów jak i dialogów.

Główni bohaterowie - postacie z kryminalnego półświatka i wszelkiego marginesu, są...

Szczepan Twardoch wykazuje skłonności separatystyczne: "Ależ jaka wściekłość, panie kochany, kto tu się denerwuje? I kogo niby miałbym szantażować? Po prostu poczekamy, aż nie będziecie mieli prezydenta i już nikt nie zaadresuje waszego przerażenia. Będzie język i będzie mniejszość, a ze swoim strachem i paranoją będziecie musieli poradzić sobie sami. Co będzie o tyle łatwe, że kiedy to się już dokona, to, uwaga, nic się nie wydarzy. Temat zniknie z waszego radaru tak samo jak znikną nakrętkowe tortury, z którymi teraz tak heroicznie walczycie. Zapomnicie, znajdziecie sobie coś nowego, bo tak działa umysł paranoiczny, a my będziemy robić swoje." Szczepan Twardoch X 30.05.2024

Szczepan Twardoch wykazuje skłonności separatystyczne: "Ależ jaka wściekłość, panie kochany, kto tu się denerwuje? I kogo niby miałbym szantażować? Po prostu poczekamy, aż nie będziecie mieli prezydenta i już nikt nie zaadresuje waszego przerażenia. Będzie język i będzie mniejszość, a ze swoim strachem i paranoją będziecie musieli poradzić sobie sami. Co będzie o tyle...