W pustyni i w puszczy

Jedna z trzech lektur, które przeczytałam w podstawówce; za drugim razem nawet lepsza niż za pierwszym. Nie rozumiem, skąd taka niska ocena, chyba tylko dlatego, że jest szkolną lekturą

Jedna z trzech lektur, które przeczytałam w podstawówce; za drugim razem nawet lepsza niż za pierwszym. Nie rozumiem, skąd taka niska ocena, chyba tylko dlatego, że jest szkolną lekturą

Uważam, że mało kto jest w stanie wprowadzić czytelnika w klimat przygody tak jak Sienkiewicz.

Uważam, że mało kto jest w stanie wprowadzić czytelnika w klimat przygody tak jak Sienkiewicz.

Książka przeczytana w dzieciństwie i wyrażą ocenę czytającego z tego okresu.
W czasach królowania poprawności politycznej i prezentyzmu jedyna powieść Sienkiewicza pisana oficjalnie dla dzieci znalazła się na cenzurowanym. Co ciekawe argumenty te są podnoszone przez dorosłych, a więc nie przez grupę docelową utworu.
Tym niemniej dla 10-11-letniego chłopca była to bardzo ciekawa lektura podróżniczo-przygodowa. Czytana z otwartym atlasem i encyklopedią, by odnaleźć trasę wędrówki dzieci i ich przyjaciół – bo tak odbieraliśmy Kalego i i Meę.
Dodatkowo w pełni identyfikowaliśmy się ze Stasiem Tarkowskim, który po pierwsze była naszym rodakiem, po drugie był odważny i honorowy, po trzecie zaradny i z jednej strony był świetnym strzelcem, a z drugiej miał wyrzuty sumienia z powodu zabójstwa Gebhra, Hamisa i beduinów. No i w końcu nie zabił słonia. Była to zatem fascynująca przygoda w historycznych, a nie wymyślonych realiach, z happy-endem ale i prawdziwymi ofiarami, a więc wiarygodna, a nie bajkowa, czyli dziecinna, jak to wówczas odbieraliśmy. No i te kulisy. Przyroda, opisy pustyń i lasów, zwierząt, ptaków. Rzeczywiście mniejszą uwagę zwracano wówczas na rdzenną ludność Afryki i nieszczęsną frazę „filozofia Kalego”, która weszła do naszego języka. Słowo ”Murzyn” nie miało dla nas (ani dla autora) pejoratywnego znaczenia. Dziś oczywiście widać, że Sienkiewicz patriarchalnie i z góry traktował rdzenną ludność afrykańską, ale sam narrator wskazuje, że owe stanowisko Kalego stosowali również ówcześni europejscy politycy, o czym chłopiec nie wiedział.
Jednym słowem mam wyłącznie miłe wspomnienia z lektury tej powieści w wieku dziecięcym, czyli docelowym w intencjach Sienkiewicza.

Książka przeczytana w dzieciństwie i wyrażą ocenę czytającego z tego okresu.
W czasach królowania poprawności politycznej i prezentyzmu jedyna powieść Sienkiewicza pisana oficjalnie dla dzieci znalazła się na cenzurowanym. Co ciekawe argumenty te są podnoszone przez dorosłych, a więc nie przez grupę docelową utworu.
Tym niemniej dla 10-11-letniego chłopca była to bardzo...

Jako lektura szkola ta książka jest okropna. Nigdy więcej jej nie przeczytam. 0/10

Jako lektura szkola ta książka jest okropna. Nigdy więcej jej nie przeczytam. 0/10

Moja ulubiona lektura szkolna. Przeczytałam ją z 3 razy.

Moja ulubiona lektura szkolna. Przeczytałam ją z 3 razy.

Kompletnie nie rozumiem tak niskiej średniej ocen dla tej książki. Niewysokie noty od innych czytelników chyba dlatego, że to lektura szkolna, choć odnoszę wrażenie, że jest teraz trochę oceniania przez pryzmat dzisiejszej poprawności politycznej.

Mi się bardzo podobała, choć opiniuję z punktu widzenia siebie jako dziecka z podstawówki. Wpisywała się wówczas w klimat czytanych przeze mnie przygód Tomka Wilmowskiego i innych, chłopięcych przygodówek. Bohaterowie przeżywali ciekawe przygody, a ja wodziłem palcem po mapie. Ciekawa odskocznia od odrabiania prac domowych z matematyki :)

Czy jakbym przeczytał dziś, to miałbym takie samo zdanie? Pewnie nie, ale też nie o to chodzi.

Kompletnie nie rozumiem tak niskiej średniej ocen dla tej książki. Niewysokie noty od innych czytelników chyba dlatego, że to lektura szkolna, choć odnoszę wrażenie, że jest teraz trochę oceniania przez pryzmat dzisiejszej poprawności politycznej.

Mi się bardzo podobała, choć opiniuję z punktu widzenia siebie jako dziecka z podstawówki. Wpisywała się wówczas w klimat...

Jedyna z powieści Sienkiewicza, która mi się nie podobała.

Jedyna z powieści Sienkiewicza, która mi się nie podobała.

No bywało gorzej w niektórych momentach ciekawa a w niektórych nuda .

No bywało gorzej w niektórych momentach ciekawa a w niektórych nuda .

"Słonie wodne" zapadły mi w pamięć. Ciągle ich wypatruje dalej w programach przyrodniczych.

"Słonie wodne" zapadły mi w pamięć. Ciągle ich wypatruje dalej w programach przyrodniczych.

Książka ciekawa, mimo aż bijącej w uszy krytyki. Podobało mi się, jak byłem w 5 klasie. Też pewno też.

Książka ciekawa, mimo aż bijącej w uszy krytyki. Podobało mi się, jak byłem w 5 klasie. Też pewno też.