Wszystko ma swój czas

Wciąż wracam myślami do tej książki, która, choć piękna, bardzo mnie przygnębiła. Dla mnie to opowieść samotności współczesnego człowieka, pozbawionego autorytetów, ideałów, które, tak jak anioły, przeszły metamorfozę, czy raczej upadek.

Wciąż wracam myślami do tej książki, która, choć piękna, bardzo mnie przygnębiła. Dla mnie to opowieść samotności współczesnego człowieka, pozbawionego autorytetów, ideałów, które, tak jak anioły, przeszły metamorfozę, czy raczej upadek.

Dobra za względu na pierwszą połowę - historie o Kainie i Ablu i Noe. Knausgard tak potrafi opisać wszystko, że można się przenieść w sam środek zdarzeń. Kain i Abel byli inni niż ogólnie sie przyjmuje, nie mowiąc o Noe - bardzo mi sie podobały historie ich rodzin, charakterystyka poszczególnych postaci. Za to już opisy aniołów, ich "ewolucja" na ziemskim łez padole nie. Mimo wszystko to Kanusgard - mistrz widzenia szczegółów.

Dobra za względu na pierwszą połowę - historie o Kainie i Ablu i Noe. Knausgard tak potrafi opisać wszystko, że można się przenieść w sam środek zdarzeń. Kain i Abel byli inni niż ogólnie sie przyjmuje, nie mowiąc o Noe - bardzo mi sie podobały historie ich rodzin, charakterystyka poszczególnych postaci. Za to już opisy aniołów, ich "ewolucja" na ziemskim łez padole nie....

Mimo tego, że minęło 18 miesięcy od lektury książki, to wciąż często o niej myślę. Ta książka to fantastyczna przygoda. Ma jednak swój klimat. Na pewno trzeba poświęcić pracę, aby wkręcić się w narrację zaproponowaną przez autora. To nie jest powieść, którą chwytasz do ręki i czytasz od deski do deski z zapartym tchem. Narracja prowadzona jest powoli, wydarzenia kluczowe dla fabuły pojawiają się co kilkadziesiąt stron, a w międzyczasie autor buduje napięcie i rys psychologiczny postaci. Ale jak to robi! Większość recenzji jakie czytałem podkreśla, że jest to książka o relacjach ludzi z aniołami. Na pewno wątek "anielski" klamrą spina wszystkie trzy historie opowiedziane przez autora. Dla mnie osobiście jest to jednak traktat o ojcostwie i roli ojca w wychowaniu człowieka. Kim jest ojciec, jak mocno jest on potrzebny młodej, dojrzewającej osobie. Dlaczego skoro Kain i Abel mieli jednego ojca, to jeden jest wzorem cnót, a drugi do historii przeszedł jako zbrodniarz? Jakie konsekwencje niesie za sobą całkowite poświęcenie się pracy, pasji? Jestem po lekturze Beksińskich Magdaleny Grzebałkowskiej i dla mnie te dwie książki to jedne z najbardziej fascynujących traktatów o ojcostwie jakie miałem w rękach. Zachęcam do wysiłku i wciągnięcia się w świat zaproponowany przez Karla Ove Knausgarda. Na początku nie będzie łatwo, ale końcowa nagroda jest warta wysiłku.

Mimo tego, że minęło 18 miesięcy od lektury książki, to wciąż często o niej myślę. Ta książka to fantastyczna przygoda. Ma jednak swój klimat. Na pewno trzeba poświęcić pracę, aby wkręcić się w narrację zaproponowaną przez autora. To nie jest powieść, którą chwytasz do ręki i czytasz od deski do deski z zapartym tchem. Narracja prowadzona jest powoli, wydarzenia kluczowe...

Karl Ove Knausgard to jeden z najlepszych współczesnych pisarzy w mojej opinii. Jasne, można mu zarzucać drobiazgowość oraz wykorzystywanie dosłownie swojego życia do twórczości, ale jak on to robi. Ma fantastyczną frazę, nawet kiedy jest nudziarzem nie można się od jego książek oderwać.

"Wszystko ma swój czas" to wynik naprawdę ciężkiej pracy przy reaserchu (i dokładnej) - widać ile włożył jej w przygotowanie powieści. Przepisanie opowieści biblijnych nie jest pomysłem nowym (zarówno w literaturze, filmie czy nawet muzyce) - pytanie brzmi jak się to zrobi? Knausgard poradził sobie z tym fantastycznie, dał wszystkim biblijnym postaciom opisywanym przez siebie prawdziwe, trójwymiarowe chartery, motywacje, nie przesadził ze stylizacją na starodawność, ani też na siłę ich nie uwspółcześniał, co sprawia, że są zawieszeni w bezczasie i daje to tylko miejsce na własne przemyślenia z tym związane. Mnie najbardziej podobała się historia Kaina i Abla, widać w niej prawdziwą braterską więź którą potem tak świetnie opisał w "Mojej walce".
Jedynym moim problem z tą książką jest końcówka - ta osadzona we współczesności. Nie bardzo po prostu rozumiem co dzieje się z bohaterem, ale może ktoś tu będzie potrafił mi to rozjaśnić.

Karl Ove Knausgard to jeden z najlepszych współczesnych pisarzy w mojej opinii. Jasne, można mu zarzucać drobiazgowość oraz wykorzystywanie dosłownie swojego życia do twórczości, ale jak on to robi. Ma fantastyczną frazę, nawet kiedy jest nudziarzem nie można się od jego książek oderwać.

"Wszystko ma swój czas" to wynik naprawdę ciężkiej pracy przy reaserchu (i dokładnej)...

Zupełnie nie byłam przygotowana na tego typu lekturę. Nie spodziewałam się, że to może być książka o aniołach w tym znaczeniu, czyli dosłownie odnoszącym się do wartości biblijnych, wydarzeń jakie opisuje Biblia, samej anielskiej natury, hierarchii i bytności obok człowieka w formie zdecydowanie materialnej niż, jak to sobie wyobrażamy, tylko duchowej. Treść, po części, stanowi właśnie przypowieści o aniołach, ale też podchodzi do zagadnienia od strony formalnej. Z jednej strony dostarcza opisu anielskości począwszy od ich pochodzenia, poprzez kolejne stulecia, idąc tropem wydarzeń biblijnych, z drugiej podaje ciekawie przedstawiające się opowieści o drodze człowieka i towarzyszących mu aniołów, ale w nieco inny sposób niż dotychczas mogliśmy spotkać. A wszystko to razem jest jeszcze ujęte w ramy opisujące tematykę aniołów przybliżając i dokonując analizy innych autorów i ich dzieł.

Książka Knausgarda należny do literatury pięknej, pisana istotnie pięknym językiem literackim, aczkolwiek odnoszę wrażenie, że miałam tu do czynienia z tekstem filozoficzno-teologicznym. Rozważania na temat boskości, podejście nauki do wiary, przemyślenia o naturze aniołów, ich umiejscowieniu w Biblii jaki i poza nią. Opowieści płynnie przechodzą jedne w drugie ukazując życie ludzi wśród aniołów. Na pierwszy rzut oka zawartość prezentuje się ciekawie. I jeśli ktoś lubi zagłębiać się na tym poziomie, poddawać tego typu treści przemyśleniom to ta książka może sprawić mu satysfakcję. Naprawdę dla zainteresowanych tą tematyką. Innych - o ile podejmie się trud przeczytania całości - tekst może jedynie wymęczyć.

Zupełnie nie byłam przygotowana na tego typu lekturę. Nie spodziewałam się, że to może być książka o aniołach w tym znaczeniu, czyli dosłownie odnoszącym się do wartości biblijnych, wydarzeń jakie opisuje Biblia, samej anielskiej natury, hierarchii i bytności obok człowieka w formie zdecydowanie materialnej niż, jak to sobie wyobrażamy, tylko duchowej. Treść, po części,...

Książka pozwala spojrzeć w zupełnie inny sposób,na to,co dotychczas nam wpajano. Treść na wysokim poziomie pochłania czytelnika bez tchu. Utożsamienie bohaterów biblijnych,ze zwykłym człowiekiem pozwala przenieść się w czasie,w zakątki najbardziej nieosiągalne i osiągalne. Książka bywa smutna i piękna, piękna i smutna ,tak bez końca. A kiedy ów koniec nadejdzie, czujemy się jeszcze bardziej głodni przygody z Karlem Ove Knausgardem i jeszcze bardziej niepewni, czy ów głód jest rozsądny. Polecam.

Książka pozwala spojrzeć w zupełnie inny sposób,na to,co dotychczas nam wpajano. Treść na wysokim poziomie pochłania czytelnika bez tchu. Utożsamienie bohaterów biblijnych,ze zwykłym człowiekiem pozwala przenieść się w czasie,w zakątki najbardziej nieosiągalne i osiągalne. Książka bywa smutna i piękna, piękna i smutna ,tak bez końca. A kiedy ów koniec nadejdzie, czujemy się...

Jedna z lepszych książek jakie czytałam.

Jedna z lepszych książek jakie czytałam.