Confessions

Świetna książka. Podtrzymuje uwagę przez wszystkie strony, bardzo dużo zwrotów akcji i przemyślany, inteligentny plot. Wyjątkowo mi się podobała, polecam!

Świetna książka. Podtrzymuje uwagę przez wszystkie strony, bardzo dużo zwrotów akcji i przemyślany, inteligentny plot. Wyjątkowo mi się podobała, polecam!

🍃🍂 W książkach Tajfunów najbardziej uwielbiam to, że nie a dwóch identycznych. Czasami, kiedy wydawca trzyma się tylko jednej kategorii chcąc nie chcąc zaczyna się powtarzać. Na szczęście nie w tym wypadku. Wyznania to mała niepozorna książka, która skrywa w sobie kaliber takiego uderzenia emocjonalnego, jakiego się nie spodziewacie.

🍃🍂 Yūko Moriguchi po raz kolejny przemawia do swojej klasy. Na początku bardzo niepozornie streszcza podopiecznym, dlaczego przez ostatni okres byli nakłaniani do picia mleka. Od drobne wydarzenie, jakich wiele jednak wiecie w czym tkwi siła tej sceny? W tym że pod koniec kobieta wyjawia na forum, że jest świadoma faktu, że wśród nich znajduje się morderca jej ukochanej córki. A że popkultura zdążyła już nas nauczyć, że nie istnieje bardziej agresywne zwierze niż Matka, której zabrano dziecko możemy się tylko domyślać że w tej grze która właśnie się rozpoczęła nie ma miejsca na żadną taryfę ulgową.

🍃🍂 Kanae Minato zrobiła według mnie coś mistrzowskiego wybrała sobie małą bardzo hermetyczną grupę bohaterów i postawiła dwa bardzo proste pytania - co jeżeli na to samo wydarzenie spojrzy kilka odmiennych sobie osób? Czy perspektywa będzie zawsze taka sama? Absolutnie nie i właśnie w tym tkwi magia tej książki. Bo jeżeli perspektywa, akcenty, wnioski na to samo wydarzenie zawsze będą inne kto ma rację? A co najważniejsze czy osądy greckiej Temidy zawsze powinny być bezstronne?

🍃🍂 Wybitne były dla mnie te fragmenty, gdy do głosu dochodzi uczniowie z klasy. Dawało nam to wgląd nie tylko w to jak osąd nauczycielki zachwiał strukturą grupy która aby mieć zdrową dynamikę powinna być stabilna. Oraz pokazał jedną brutalną prawdę, która ma się w najlepsze nie tylko w szkołach — wyrzutków się tępi a przemoc napędzi jedynie jeszcze większą przemoc. Również była to idealna okazja aby zaglądnąć do umysłów sprawców. Co doprowadziło do tego że zrobili to co zrobili? Inne normy społeczne, jakie wynieśli z domu? A może to że ktoś jest wrażliwy bardziej albo mniej? Gdzie zaczyna się ciche przyzwolenie na bestialstwo?

🍃🍂 Wyznania to książka, która z pewnością nie spodoba się każdemu. Wszak jej formuła jeżeli nie kupi się tej konwencji już na samym początku może wydawać się nurząca. W końcu ile możemy opowiadać o tym samym? Jeżeli jednak szukacie książki, która umie bardzo mądrze bawić się tropami literackimi wtedy absolutnie się w niej zakochacie. To nie jest historia w której poczujecie sympatię do kogokolwiek — wszak nie o to w tym wszystkim chodzi. Minato Kanae nie chce abyście z kimś sympatyzowali bardziej daje wam okazję do tego by zastanowić się nad faktem czy ta spirala przemocy, w której wszyscy się kręcimy jest w ogóle możliwa do zatrzymania?

🍃🍂 Obecnie ogromny bum przeżywa true crime zarówno w Polsce, jak i za granicą. Podcasty, filmy, książki - rynek jest tym zalany po korek. Wszak wszyscy zadajemy sobie jedno pytanie co kierowało kimś że zrobił to lub tamto? Wyznania idealnie wpisują się w ten trend. Dlatego naprawdę warto zwrócić na nie uwagę. Miałam wobec tej książki duże oczekiwania i cieszę się, że nie zawiodła.

🍃🍂 W książkach Tajfunów najbardziej uwielbiam to, że nie a dwóch identycznych. Czasami, kiedy wydawca trzyma się tylko jednej kategorii chcąc nie chcąc zaczyna się powtarzać. Na szczęście nie w tym wypadku. Wyznania to mała niepozorna książka, która skrywa w sobie kaliber takiego uderzenia emocjonalnego, jakiego się nie spodziewacie.

🍃🍂 Yūko Moriguchi po raz kolejny...

Wyznania to japoński thriller psychologiczny, który bardzo mi się spodobał.

Na początku poznajemy historię morderstwa córki nauczycielki - pani Moriguchi. Następnie dostajemy wyznania kolejnych bohaterów powiązanych z tragicznym zdarzeniem. Mimo czytania opisu tego samego wydarzenia widzianego oczami różnych postaci, nie czułam znużenia. Spodziewałam się, że do końca książki właściwie nic nowego się nie wydarzy, i tu zostałam pozytywnie zaskoczona.

Książka ma w sobie głębię, skłania do zastanowienia się nad postępowaniem bohaterów, a po przeczytaniu trudno stwierdzić, kto tu jest właściwie pozytywną osobą (i czy w ogóle któregokolwiek z uczestników możemy tak zaklasyfikować).

Polecam, zwłaszcza jako odskocznię od tak popularnych kryminałów i thrillerów skandynawskich i amerykańskich.

Wyznania to japoński thriller psychologiczny, który bardzo mi się spodobał.

Na początku poznajemy historię morderstwa córki nauczycielki - pani Moriguchi. Następnie dostajemy wyznania kolejnych bohaterów powiązanych z tragicznym zdarzeniem. Mimo czytania opisu tego samego wydarzenia widzianego oczami różnych postaci, nie czułam znużenia. Spodziewałam się, że do końca...

Intrygująca i wciągająca, interesująca w formie. Połknęłam w dwa dni!

Intrygująca i wciągająca, interesująca w formie. Połknęłam w dwa dni!

,,Wyznania" zapowiadają się naprawdę niepozornie - przecież nie ma niczego niepokojącego w opisie klasy siedzącej na lekcji ze swoją nauczycielką, która nie tylko wyjaśnia, dlaczego przez ostatni rok uczniowie byli nakłaniania do picia mleka, ale również dzieli się informacją o planowanym odejściu z pracy. Scena zwyczajna, która miała, albo mogła mieć miejsce w prawdziwym życiu. Uderzenie przychodzi w momencie, gdy wychowawczyni zaczyna swoje wyznanie - wie bowiem, że wśród uczniów znajdują się mordercy jej czteroletniej córki.

Tytuł książki sugeruje, że historię poznamy nie tylko z jednej strony i faktycznie - Minato Kanae daje swoim postaciom przestrzeń tak, by czytelnik mógł poznać sprawę z różnych punktów widzenia. Choć osobiście czułam się zaintrygowana i ciekawa, co bohaterowie mają do powiedzenia, w pewnym momencie zaczęłam odczuwać znużenie. O tym, dlaczego tak było, będzie później.

Wyznania uczniów pozwalają zrozumieć, co działo się w hermetycznym klasowym środowisku po tym, gdy nauczycielka podzieliła się swoją historią. Pokazują jak bezwzględnie traktuje się wyrzutków (to z kolei trochę kojarzyło mi się z fabułą ,,Heaven" Mieko Kawakami),jak przemoc napędza przemoc i jak wyszukane formy może ona przybierać. Przede wszystkim dają jednak możliwość zapoznania się z umysłami sprawców - dwóch całkowicie różnych osób, mających odmienne życiowe doświadczenia, kierujących się innymi wartościami, mających różną wrażliwość, ostatecznie zupełnie inaczej znoszących skutki popełnionego przez siebie czynu.

Inną perspektywę na wydarzenia rzuca wyznanie osoby postronnej - matki jednego z chłopców, widzącej w swoim dziecku jedynie dobro, chwilami nadopiekuńczej, jednak działającej w słusznym jej zdaniem celu.

Problem polega na tym, że z każdym kolejnym wyznaniem bohaterów, główna historia przedstawiana jest od nowa. I to właśnie czytanie po raz kolejny tego, co już wiem, sprawiało, że zaczynałam się nudzić. Z jednej strony rozumiem, że właśnie dzięki takiemu zabiegowi mogliśmy zobaczyć kluczowe momenty, decyzje i skutki, poznać punkt widzenia konkretnej osoby na dane wydarzenia, z drugiej - dość szybko dowiadujemy się co tak na prawdę się stało, tym samym rozmywał się gdzieś element zaskoczenia. Większy problem mam chyba jednak z samą napędzającą fabułę książki intrygą. Za dużo rzeczy wydawało mi się tu naciąganych a następujące po sobie przypadki, które dziwnym trafem łączyły się akurat z planami bohaterów sprawiły, że zamiast oczekiwania w napięciu na to, co przyniesie finał, zastanawiałam się, czy nie porzucić czytania.

"Wyznania" to jedna z tych książek, w której bohaterów trudno polubić, ale również pozostawiająca po lekturze z wątpliwościami, kto faktycznie jest ofiarą. Ani bohaterów, ani ich postępowania nie da się jednoznacznie ocenić, bo jeśli już nawet zaczynamy komuś współczuć, pojawia się informacja, która diametralnie zmienia perspektywę. Portrety bohaterów i ukazanie ich z różnych punktów widzenia - czy to autorefleksji, czy obserwowanych przez osoby trzecie, są mocną stroną książki i chyba tylko dlatego ją skończyłam. Minato Kanae porusza tu kwestie, które mnie samą często intrygują - czemu w przypadku zbrodni tak bardzo chcemy dowiedzieć się co kierowało sprawcami, czy faktycznie na ich działanie ma wpływ środowisko, czy też ich czyny to kwestia splotu przypadków, ostatecznie, gdzie w tym wszystkim są ofiary i sprawiedliwość dla nich.

Rozumiem całkowicie, dlaczego ta książka może się podobać i pewnie gdybym sięgnęła po ,,Wyzwania" kilka lat temu, byłabym zachwycona. Chyba jednak miałam wobec niej za duże oczekiwania i przez to też nie zachwyciła mnie tak, jak na to liczyłam.

,,Wyznania" zapowiadają się naprawdę niepozornie - przecież nie ma niczego niepokojącego w opisie klasy siedzącej na lekcji ze swoją nauczycielką, która nie tylko wyjaśnia, dlaczego przez ostatni rok uczniowie byli nakłaniania do picia mleka, ale również dzieli się informacją o planowanym odejściu z pracy. Scena zwyczajna, która miała, albo mogła mieć miejsce w prawdziwym...

Kanae Minato to - jak czytam w notce okładkowej - królowa iyamisu, czyli gatunku łączącego kryminał, thriller i powieść psychologiczną. Jeśli jej pozostałe utwory są choć w połowie tak emocjonujące jak "Wyznania" - to poproszę o jeszcze!

Punktem wyjścia tej trzymającej w napięciu od pierwszej do ostatniej strony historii jest monolog nauczycielki na temat śmierci jej czteroletniej córeczki. Wygłasza go przed klasą gimnazjalistów, wśród których nie wszyscy są niewinni. Po jej wystąpieniu nic już nie będzie takie samo.
Gdy czytałam opis na okładce, od razu pomyślałam o filmie "Rashōmon" Kurosawy. Tam widz poznaje różne wersje tego samego przestępstwa, z różnych perspektyw i to do niego należy wyciągnięcie wniosków. U Kanae Minato mamy podobny zabieg. Jedna wersja zyskuje kolejne oblicza w miarę poznawania opowieści bohaterów innych niż nauczycielka.
Z jednej strony to rzeczywiście klasyczny kryminał - zbrodnia, śledztwo na własną rękę, wyniki tego śledztwa. Ale dostajemy tu o wiele, wiele więcej. Rozważania na temat moralności, roli rodziny i szkoły w kształtowaniu młodzieży, kwestie odpowiedzialności karnej nieletnich za straszne przestępstwa, wreszcie pytania o granice moralne i granice zemsty. Jest tu też temat przemocy rówieśniczej, relacji rodzinnych i relacji nauczyciele - uczniowie.
Najistotniejszy dla mnie jest jednak wątek banalności zła i tego, czy zemsta rzeczywiście jest rozwiązaniem, które przynosi ulgę.
Pochłonęłam!

Kanae Minato to - jak czytam w notce okładkowej - królowa iyamisu, czyli gatunku łączącego kryminał, thriller i powieść psychologiczną. Jeśli jej pozostałe utwory są choć w połowie tak emocjonujące jak "Wyznania" - to poproszę o jeszcze!

Punktem wyjścia tej trzymającej w napięciu od pierwszej do ostatniej strony historii jest monolog nauczycielki na temat śmierci jej...

Mocna, mroczna. Podobała mi się, ale była zdecydowanie dziwna.

Mocna, mroczna. Podobała mi się, ale była zdecydowanie dziwna.

Wydawnictwo Tajfuny jeszcze nigdy mnie nie zawiodło. Starannie wybiera i selekcjonuje książki, ktore trafiają następnie do czytelników, także ufam pojawiającym się w nim tytułom.
Przyznam, że nie spodziewałam się tak dobrego kryminału, który trzyma w napięciu do samego końca.

Początkowo zupełnie nie podejrzewałam, że czeka mnie taka huśtawka emocjonalna, bo pierwsza scena, podczas której nauczycielka żegna się ze swoimi uczniami, tłumaczy z pewnych swoich zachowan, chłodu w relacjach z nimi oraz snuje historie o rodzinie: partnerze i dziecku, sprawia wrażenie, że może chce na koniec zbliżyć się do swoich wychowanków, zburzyć miedzy nimi mur i dać się poznać.
Tymczasem dostajemy obuchem w głowę i to uczucie szoku i niedowierzania towarzyszyło mi nieustannie podczas czytania.
Świetna, niepokojąca książka, w ktorej główne skrzypce gra ludzka psychika. Bardzo gorzka w swojej wymowie, pokazuje do czego prowadzi brak miłości, kompleksy, rozbudzona, przesadna ambicja i chęć bycia dostrzeżonym.

Dalej zbieram szczękę z podłogi, zwlaszcza, że nie ma tu wartkiej akcji, krwawych opisów, czy szukania winnego, niby wszystko jest jasne od poczatku, ale przedstawienie historii z punktu widzenia wielu osób, mistrzowsko gmatwa również naszą wizję tego, co się wydarzyło.

Wydawnictwo Tajfuny jeszcze nigdy mnie nie zawiodło. Starannie wybiera i selekcjonuje książki, ktore trafiają następnie do czytelników, także ufam pojawiającym się w nim tytułom.
Przyznam, że nie spodziewałam się tak dobrego kryminału, który trzyma w napięciu do samego końca.

Początkowo zupełnie nie podejrzewałam, że czeka mnie taka huśtawka emocjonalna, bo pierwsza...

„Wyznania” autorstwa Kanae Minato to intrygujący thriller psychologiczny, który zaczyna się od mocnego akcentu - nauczycielka Yūko Moriguchi, w dniu swojego ostatniego wykładu, ujawnia uczniom, że wśród nich jest morderca jej czteroletniej córeczki Manami. Moriguchi, pełna bólu i determinacji, nie zamierza jednak pozostawić sprawy w rękach wymiaru sprawiedliwości – planuje własną zemstę. Przeprowadza ją w sposób przemyślany i bezlitosny, a jej plan obejmuje nie tylko bezpośrednie działania przeciwko mordercom, ale również subtelne psychologiczne gry, które mają na celu zniszczenie ich życia od środka.

Fabuła rozwija się poprzez narracje różnych bohaterów, z których przedstawia swoją wersję wydarzeń. W miarę jak kolejne osoby zabierają głos, stopniowo okrywamy prawdę oraz dowiadujemy się coraz więcej o motywach i psychice każdego z nich. Poznajemy uczniów, którzy byli zaangażowani w śmierć Manami, ale i także ich osobiste historie oraz perspektywę ich bliskich.

Jednym z uczniów jest Shuya Watanabe, błyskotliwy, ale zimny i wyrachowany chłopak, który planuje idealne przestępstwo. Drugi to Naoki Shitamura, jego współsprawca, bardziej bierny i podatny na manipulacje Shuya. Poprzez ich perspektywy odkrywamy, jak doszło do śmierci dziewczynki, a także jak wpłynęło to na ich dalsze życie.

Wraz z postępem akcji, opowieść staje się coraz bardziej mroczna, niepokojąca i niejednoznaczna. Minato mistrzowsko przeplata różne wątki, ukazując, jak poszczególne zdarzenia wpływają na bohaterów i prowadzą do kolejnych dramatycznych sytuacji. Każdy rozdział wprowadza nowy punkt widzenia, co sprawia, że za każdym razem musimy na nowo interpretować motywy i działania postaci.

Książka stawia wiele trudnych pytań dotyczących moralności, sprawiedliwości, samosądów oraz granic ludzkich działań. Czy zemsta może być usprawiedliwiona? Kto jest prawdziwą ofiarą, a kto oprawcą? Minato nie daje nam jednak prostych odpowiedzi, ale pozostawia nas z wieloma refleksjami na temat ludzkiej natury i konsekwencji naszych działań.

„Wyznania” to niepokojący i bezkompromisowy thriller, który zaskakuje swoją głębią. Minato udowadnia, że w prostocie tkwi ogromna siła, a odkrywanie motywów i perspektyw poszczególnych postaci prowadzi do zaskakujących wniosków. To również głęboka analiza ludzkiej psychiki, która zmusza do zastanowienia się nad tym, na ile możemy osądzić czyjąś winę oraz jak daleko jesteśmy w stanie się posunąć, by zrealizować swoje pragnienia i wymierzyć sprawiedliwość na własną rękę. To dzieło, które zdecydowanie warto poznać i które zasługuje na swoje miejsce w kanonie współczesnych thrillerów. Pozostaje w pamięci na długo i jego lekturę, gorąco Wam polecam 🔥.

Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @tajfuny (współpraca reklamowa) 🩷.

„Wyznania” autorstwa Kanae Minato to intrygujący thriller psychologiczny, który zaczyna się od mocnego akcentu - nauczycielka Yūko Moriguchi, w dniu swojego ostatniego wykładu, ujawnia uczniom, że wśród nich jest morderca jej czteroletniej córeczki Manami. Moriguchi, pełna bólu i determinacji, nie zamierza jednak pozostawić sprawy w rękach wymiaru sprawiedliwości – planuje...

mrozi w upale

mrozi w upale