Tan Twan Eng

Za tymi drzwiami kryje się przepięknie utkana historia. Wielowątkowa, wielopłaszczyznowa, różnorodna. Tan Twan Eng w swojej powieści „Dom Drzwi” zabiera nas na poporządkowane hegemonii brytyjskiej Malaje, ukazuje etniczny tygiel i obyczajowy zaścianek początku XX wieku. Buduje opowieść intymną ze wszech miar, osadza bohaterów w realiach historycznych i politycznych. Zaskakuje i nie puszcza aż do samego końca. Książka zdaje się mieć dwóch głównych bohaterów – słynnego pisarza Williama Somerseta Maughama (postać autentyczna) oraz żonę jego przyjaciela Lesley Hamlyn. Oboje są uwikłani w dziwne, nie do końca satysfakcjonujące relacje, oboje zupełnie samotni, z rozdzierającą serce nostalgią. Ich relacja pozbawiona jest jakiejkolwiek namiętności. Nie ma tam krzty uczucia, nawet przyjaźń przychodzi dużo później. Stają się jedynie powiernikami swoich własnych historii. Tan Twan Eng podarował tej opowieści wiele wątków pobocznych, wprowadził bohaterów drugoplanowych, którzy zupełnie nieprzypadkowo stali się elementami skrupulatnie wznoszonej konstrukcji. Opowiada o skandalach, które nie wychodzą na światło dzienne, o sekretach z przeszłości, które tlą się w zakamarkach niespokojnej teraźniejszości. Prowadzi po mistrzowsku narrację, kusząc malajskim krajobrazem i poetyckim językiem. „Dom Drzwi” to literacki majstersztyk i intymna podróż zarazem.