Mirosław Kocur

Bardzo udane kompendium wiedzy o teatrze greckim, napisane zarówno sprawnie, jak i na dobrym poziomie merytorycznym. Autor analizuje różne aspekty funkcjonowania greckiego teatru, nie skupiając się wyłącznie na analizie tekstów zachowanych sztuk, lecz biorąc także pod uwagę antyczne teksty traktujące o teatrze, zabytki archeologiczne oraz bardzo rozbudowaną refleksję teoretyczną na tego typu tematy. Wychodzi od przedstawienia stanu badań: to bardzo udana część rozprawy, bo pokazuje, jak skrajnie nieraz odmienne bywały pomysły uczonych, analizujących bądź co bądź ten sam materiał. W kolejnych rozdziałach Autor omawia chór (element długo w badaniach zaniedbywany),aktora, ateński teatr Dionizosa, a wreszcie samo przedstawienie (jest to w zasadzie rekonstrukcja przebiegu uroczystości). Całość napisana jest eleganckim językiem, a liczne ilustracje i mapki ułatwiają śledzenie wywodu. Podczas lektury odniosłem wrażenie, że badania nad antycznym teatrem, choć bardzo długo już prowadzone, wciąż nie doprowadziły do odpowiedzi na wiele bardzo podstawowych pytań, by wymienić tu tylko problem dramatu satyrowego czy liczby aktorów, pomijając już nawet zagadnienie genezy tragedii. "Poetyka" Arystotelesa na pewno jest w wielu przypadkach źródłem pewnych nieporozumień, a również autorzy innych tekstów traktujących o dramacie, powstałych już po epoce klasycznej, wyraźnie nie rozumieli istoty sprawy, powodując dalszą konfuzję badaczy. Warto po "Teatr antycznej Grecji" sięgnąć nie tylko po to, aby wyrobić sobie pewną opinię na temat tytułowego zagadnienia, lecz także by zobaczyć, na jak różne sposoby postrzegano je w ciągu wieków. Tomasz Babnis