Becca Fitzpatrick

Współpraca reklamowa z @poradnia_k_wydawnictwo "Crescendo" Becca Fitzpatrick 3,75/5 ⭐️ "- Noro, ja się zbuntowałem. Jak tylko archaniołowie się o tym dowiedzą, będą mnie szukać. Miałaś rację, łatwo mi przychodzi łamanie zasad." Czuję, że tak niską oceną właśnie sobie nagrabiłam u większości z was 😂 Drugi tom serii "Szeptem".. Nie będę kłamać - kolejny tom o Norze i Patchu przypadł mi zdecydowanie mniej do gustu, aniżeli pierwszy. I nie wiem, czy to kwestia czasu, w którym czytałam tę książkę i miałam potężne zastoje czytelnicze, czy tego, że miałam na głowie full książek do recenzji.. ale nie mogłam wczuć się w tę opowieść tak, jak w poprzednią. Generalnie wszystko poszło tutaj dobrze - pomiędzy Norą, a Patchem, nadal iskrzy się tak, że wióry lecą. Jest mrocznie i nadal czuć ten vibe książek z gatunku fantastyki z 2012 roku. Fabuła gna, a tajemnic i zagadek do rozwikłania jest nie mało. A jednak coś mi tu nie zaskoczyło i można by nawet powiedzieć, że pierwszą połowę książki męczyłam dobre dwa tygodnie, co raczej mi się nie zdarza.. Jedno się nie zmieniło od momentu, kiedy czytałam tom pierwszy - moje uwielbienie do Patcha 🖤 "- A co ze mną? Jesteś przecież moim aniołem stróżem. Patch spojrzał mi prosto w oczy. - Już nie, Aniele." Typ jest nadal moją miłością i to głównie on uratował tę książkę. Uwielbiam to, że przypomina mi Damona z "The Vampire Diaries", z tym swoim śmieszkowaniem i aparycją typu "seksowny gnojek" 🖤 I w sumie myślałam, że jego relacja z Norą w tym tomie będzie bardziej sielankowa, że wszystko co złe już za nimi. A tu zonk 😂 Chociaż z drugiej strony mogłam się domyślić, że między głównymi bohaterami nie może być spokojnie i kolorowo, to zbyt nierealne. Druga połowa książki wypadła w moim odczuciu lepiej, a końcówka zmiata z planszy. Byłam pewna, że ucięło mi książkę w środku akcji, ale nie, to autorka zapragnęła, żeby ludzie rzucali książką o ścianę 😂 Mimo takiego finału.. nie czekam jakoś specjalnie na trzecią część 🙈 Nie wiem.. naprawdę nie wiem, dlaczego ten tom nie rozkochał mnie w sobie tak mocno, jak poprzedni.. Wszystko wydaje się być na miejscu, a jednak brakuje mi.. czegoś. "- Co teraz z nami będzie? - Będziemy razem. - Uniósł brwi pytająco i skrzyżował palce, jak na szczęście. - Ciągle się kłócimy - powiedziałam. - I godzimy."