Abbie Emmons

Lubicie czytać młodzieżówki?🌻 Jeśli tak to dziś przychodzę do was z polecajką, która mam nadzieję, że zachwyci was tak samo jak mnie.💛 "Poza tym nikt jeszcze nie zobaczył światła, bo mu powiedziano, że gdzieś jest jeszcze ciemniej" Szesnastoletnia Tessa Dickinson ulega wypadkowi samochodowemu na skutego czego traci wzrok. Lekarze twierdzą, że na całe szczęście nie jest to trwałe uszkodzenie. Wszystko powinno wrócić do normy za 100 dni. Dziewczyna przed wypadkiem miała piękną pasję w której spełniała się w stu procentach. Prowadziła bloga gdzie dzieliła się z innymi swoimi wierszami. Słowa same pojawiały jej się w głowie a Tessa musiała gdzieś je przelewać. Ale tracąc wzrok czuje, że straciła wszystko. Każdy dzień jest dla niej trudny. Nie może pogodzić się z tym co się stało. Obwinia siebie o to, że może mogła temu zapobiec, zrobić coś inaczej? Zamknęła się w sobie. Nie widziała już nawet małego światełka, promyczka nadziei.A te 100 dni? Wydają się być dla niej nieskończonym piekłem. Dziadkowie Tessy bardzo się o nią martwią. Wiedzą, że pisanie wierszy było dla niej ważne. Było to dla Tessy coś dla czego warto było żyć. Chcą by wróciła do swojej ukochanej pasji. Wstawiają do lokalnej gazety ogłoszenie, że chętnie zatrudnią kogoś, kto pomoże dziewczynie spisywać wiersze z jej myśli na komputer. Skoro sama nie mogła teraz robić to było to jedyne rozwiązanie. I właśnie wtedy, w tym momencie zjawia się Weston Ludovico. Najbardziej optymistyczny i zawsze uśmiechnięty chłopak na świecie. Jest w wieku Tessy, ma jasne włosy, piękne oczy. I jedną prośbę do babci dziewczyny. Nie powie jej, że on również jest niepełnosprawny. Weston nie chce by ktoś znowu traktował go z litością, tylko dlatego że mu też przydarzyło się coś, co mogło go złamać. Ale nie złamało. I właśnie tego chce nauczyć Tessę. Chce nauczyć ją przestać się bać i odpuszczać. Wyciągnąć z domu i pokazać jej, że ma jeszcze inne zmysły, którymi może poznawać świat. O matko! To była tak piękna i urocza historia. Z tak wzruszającym przesłaniem. W ogóle wszystkie gesty Westona były przeurocze i rozpływałam się czytając tę książkę🌻💛