Prozaik amerykański urodzony w Nowym Jorku w niezamożnej rodzinie włoskich imigrantów. Debiutował w 1955 roku powieścią Mroczna arena. Jego najbardziej znaną książką jest wydany w 1969 roku Ojciec Chrzestny – saga o amerykańskiej rodzinie mafijnej, sprzedana w USA w nakładzie ponad 20 milionów egzemplarzy, przetłumaczona na kilkadziesiąt języków. Głośną, nagrodzoną Oscarami, filmową adaptację powieści z wielkimi kreacjami Marlona Brando i Ala Pacino, zrealizował Francis Ford Coppola. Na kanwie książki powstały także filmy Ojciec Chrzestny II i Ojciec Chrzestny III, do których Puzo napisał scenariusze. Dorobek literacki pisarza obejmuje ponadto powieści Dziesiąta Aleja, Czwarty K, Głupcy umierają, Sycylijczyk, Ostatni don, Sześć grobów do Monachium, wydane pośmiertnie książki Omerta i Rodzina Borgiów oraz scenariusze do cyklu filmów o Supermanie. W latach 2004 i 2006 ukazały się dwie kontynuacje Ojca Chrzestnego: Powrót Ojca Chrzestnego i Zemsta Ojca Chrzestnego, napisane przez Marka Winegardnera w uzgodnieniu ze spadkobiercami pisarza. W 2012 roku na listy bestsellerów weszła powieść Rodzina Corleone, powstała na kanwie odnalezionego scenariusza autorstwa Maria Puzo.http://
Dobra książka. Świetnie przedstawiony mafijno-policyjny świat, gdzie właściwie nikt nikomu nie może ufać. Do tego cyniczni bohaterowie, także ci na drugim planie, i to po obu stronach barykady. Ocenę obniża ostatni rozdział, bo cukierkowate zakończenie zupełnie psuje efekt całości i nie pasuje do niej. Mam jednak uwagę do tłumaczenia - często zdania jakieś zupełnie niegramatyczne, poprzekręcane, nie pasujące do kontekstu - można to było na pewno zrobić lepiej.
Książka dobra w swojej tematyce, ale nie genialna. Zbyt często jest tutaj poruszana sfera seksualna, nie ma tutaj jakichś brawurowych mafijnych akcji, bo wszyscy tylko myślą o seksie, traktują siebie jak obiekt seksualny, nawet na dwunastoletnie dziewczynki patrzą jak na „towar”. W ogóle nie do przejścia jest dla mnie wizerunek kobiet tutaj opisanych. Środowisko prostytutek, uległych żonek, kobiet bitych za przyzwoleniem otoczenia i własnym… i to wszystko w latach 40. XX wieku w pruderyjnej Ameryce. Najbardziej wyprowadził mnie z równowagi przypadek z operacją miejsc intymnych, zajmujący całe 21 stron! Tematyka książki - obrzydliwa. Styl, warsztat pisarski - dobry, miejscami bardzo dobry. Zdaję sobie też sprawę, że to taka, a nie inna tematyka, więc nie będę w to brnąć dalej, ale no…