Agnieszka Peszek

✨"Wiedział, że prędzej rzuciłaby się z mostu, niż pozwoliła mu odejść. Kiedyś postrzegał to jako swoją szansę, bo to on był niczym pasożyt, narośl, która czerpie od swojej ofiary życiodajne soki, niewiele dając od siebie." 📚W książce zastosowano retrospekcje podzielone na trzy części pokazujące trzy perspektywy - trzy punkty widzenia konkretnych postaci. Każda z nich reżyseruje przedstawienie, gdzie głównymi aktorami są manipulacja, zazdrość, rządzą pieniądza, narcyzm, ale i żal i złość. Czytając poszczególne części i mnie się perspektywa zmieniała, postaci ujawniały swoje oblicza, z ofiar zmieniały się w agresorów, by za chwilę okazać się osobą ponownie ofiarą. Oliwia, Krzysztof, Dariusz i Amelia - które z nich zasługuje na największe potępienie? Oliwia? Która czerpała z kiepskich wzorców? Krzysztof? Który swoje postępowanie tłumaczył rekompensatą za życie w biedzie? Dariusz? Bez większej refleksji czerpał profity kosztem drugiej osoby? Amelia? Skrzywdzona i pałająca zemstą, ale czy nie posunęła się za daleko? Czy ostateczna kara faktycznie jest adekwatna do przewinien? Poznając ich, coraz bliżej odczuwałam niepokój, smutek i byłam zniesmaczona zachowaniem każdego z nich. Skala kłamstwa, złości, manipulacji mnie przygnębiła. Wielokrotnie sama czułam się oszukana. Ostatecznie mogę stwierdzić, że chyba oni wszyscy byli siebie warci, każdy miał coś za uszami. Kto mieczem wojuje, od miecza ginie. Całość historii mocno mnie pochłonęła, złożoność postaci i ich postępowanie wyprawiała mnie w zdumienie. Świetnie zbudowane napięcie i stopniowe odkrywanie kart by na koniec zaskoczyć. Ale to do starszej aspirant Renaty Koniecznej należało ostatnie słowo... I to zakończenie nie do końca mi siadło. Mam poczucie, że sprawiedliwości nie stała się zadość.. Jednej osobie zdecydowanie się upiekło. Szkoda, że wątek schizofreni nie został bardziej rozwinięty, myślę, że wtedy mogłoby być jeszcze ciekawiej. 😈 Książkę serdecznie Wam polecam! 🔥 Za egzemplarz dziękuję autorce @agnieszka.peszek 🌷